De Grijze Wolven doen niet onder voor de rest van domrechts Nederland
Natuurlijk gaat het om gevaarlijke fascisten, daar willen we niets aan afdoen. Maar met enige regelmaat, als ons rapport over gemeentelijke subsidies aan de Grijze Wolven ter sprake komt, moeten we bij Doorbraak toch samen hardop lachen om hun reactie daarop.
Wij publiceerden ons rapport “De hand van de overheid voedt nog altijd de Grijze Wolven” ruim vier jaar terug, en de Turks-Nederlandse fascisten deden er vervolgens maar liefst twee jaar over om met een reactie te komen. We wilden daar eigenlijk helemaal geen aandacht aan besteden, maar hun reactie is zo ontzettend grappig dat we uiteindelijk toch besloten hebben om er een stukje aan te wijden. Ze hebben in hun reactie namelijk zo hun best gedaan om zichzelf verdacht te maken, en wie zijn wij dan om ze daarbij niet een handje te helpen? Om toch net dat beetje extra aandacht te geven aan hun hilarische zelfframing.
Tien stukjes
De Grijze Wolven-koepelorganisatie Turkse Federatie Nederland (TFN) heeft vanaf eind juni 2022 over een periode van tien dagen elke dag een stukje geplaatst over zichzelf, met geweldige titels als: “De TFN is tegen Koerden, Alevieten en Armeniërs”, “De TFN is een criminele organisatie”, “De TFN behoort tot de lange arm van Ankara”, “De TFN is de Nederlandse tak van de Turkse rechtse nationalistische partij MHP”, “De achterban van de Turkse Federatie Nederland is extremistisch en bestaat uit Grijze Wolven”, “De Turkse Federatie Nederland is gewelddadig en pleegt aanslagen”, “De TFN is extreemrechts en fascistisch”, “De TFN is de vertegenwoordiging van de Grijze Wolven in Nederland”, enzovoorts. Veel titels die op onze site niet hadden misstaan.
“I’m not a crook”, zei de Amerikaanse president Richard Nixon ooit, en daarmee stapte hij in het frame van zijn critici en bevestigde hij het onderwerp van de discussie: is Nixon nu een “crook” of niet. Hij droeg zo ongewild bij aan het koppelen van zijn persoon aan het crimineel zijn – waar rook is, zal ook wel vuur zijn – en uiteindelijk aan zijn eigen aftreden. Maar dat gaat natuurlijk allemaal boven de pet van de domrechtse Nederlandse Grijze Wolven.
Desinteresse
Jarenlang meenden de Turks-Nederlandse fascisten dat het niet nodig was om zich te verdedigen tegen anti-fascistische kritieken, en daarin hadden ze geen ongelijk. Van de rest van rechts tot extreem-rechts Nederland, met wie ze veel van hun conservatieve waarden delen, hadden ze weinig last. En het grootste deel van progressief en links Nederland wilde de ware fascistische aard van de Grijze Wolven simpelweg niet onder ogen zien. Men wilde liever geen kritiek leveren op die Turkse arbeidsmigranten met hun gezellige culturele verenigingen en markten. Aan die terughoudendheid lag een ongemakkelijk paternalisme ten grondslag, en ook de angst voor racist uitgemaakt te worden speelde natuurlijk een rol.
Anti-fascisten en minderheden binnen de minderheden met een achtergrond in Turkije zijn heel vaak aangelopen tegen dat zwijgen, dat wegkijken, de desinteresse. Dat maakte dat de Grijze Wolven hun structuren gedurende decennia langzaam konden op- en uitbouwen. En dat ze weg konden komen met geweld en bedreigingen, vooral richting Koerden en Armeniërs. Vaak recht onder de neus van de Nederlandse autoriteiten.
Zelfcriminalisering
In ons dossier over Turks rechts hebben we zowat alles bijeen gebracht wat er de afgelopen pakweg dertig jaar aan kritiek op en strijd tegen de Grijze Wolven geweest is. Een flink deel daarvan kwam uit onze koker, zeker de afgelopen tien, vijftien jaar. Maar het was overduidelijk onvoldoende om hen zenuwachtig te maken. Tot aan ons rapport van 2020, dat de aanval inzette op een deel van hun geldstromen. Dat deed kennelijk pijn, en heeft hen tot deze tienvoudige zelfcriminalisering aangezet.
Alle tien stukjes bestaan uit ‘argumenten’ waarom de titel ervan een “fabel” zou zijn. Maar, zoals de titel van een documentaire uit 1981 luidt: “Als een fascist ademt, dan liegt ie“. Net als alle andere fascisten kennen Grijze Wolven geen streven naar eerlijkheid of waarheid, en zijn al hun uitingen er uitsluitend op gericht om macht over anderen te verwerven en te behouden. Liegen, draaien, intimideren, zijn daarbij kernwoorden. We voelen dan ook geen enkele aandrang om hun verhalen stuk voor stuk te gaan weerleggen.
Fascistische fantasiewereld
De tien stukjes vormen een kluwen van elkaar tegensprekende, onsamenhangende onzinverhalen, een fascistische fantasiewereld, een absurd bouwwerk dat snel ineenstort wanneer het geconfronteerd wordt met enkele simpele feiten.
“De TFN is oorspronkelijk verbonden aan de beweging van de Turkse politicus Alparslan Türkeş”, schrijven de Grijze Wolven. Er is een “affiliatie met Türkeş en zijn beweging”. Dat was volgens hen echter geen fascist of nazi, maar een verkondiger van een “romantisch” en “positief” Turks nationalisme. In werkelijkheid had hun grote leider al aan het begin van zijn politieke carrière nauw contact met Adolf Hitler en citeerde hij graag uit diens boek “Mein Kampf”. Hun ideeën vertoonden grote overeenkomsten. Türkeş medestrijder en grote ideoloog van zijn beweging, de fascistische antisemiet Hüseyin Nihal Atsız, wordt steeds opgehemeld door de TFN.
Türkeş is de oprichter van de Turkse fascistische partij MHP. Maar, zo schrijven ze in hun tien stukjes, daar zouden de Nederlandse Grijze Wolven geen connectie mee hebben, “niet juridisch en niet formeel”. Wel zouden er in hun achterban veel ideologisch “gelijkgestemden” zijn, en “ook komen er soms sprekers van de MHP langs op bijeenkomsten van TFN”. Maar de TFN zou “nadrukkelijk geen stemadvies” geven aan hun achterban. In werkelijkheid vormt de TFN een onderdeel van de Turkse Confederatie Europa (ATK). De voorzitter daarvan is Cemal Çetin, die ook lid is van het landelijke partijbestuur van de MHP in Turkije.
Tegen Koerden en Armeniërs
Er zijn veel beelden van TFN-leden die de Grijze Wolven-groet brengen, en in gebouwen van TFN-organisaties zijn veel Grijze Wolven-symbolen te zien. De TFN beweert dat de wolvengroet een algemeen Turks gebaar is, maar in werkelijkheid gaat het om een fascistische uiting, vergelijkbaar met de Hitlergroet.
En tenslotte beweren ze in hun tien stukjes niets tegen Koerden en Armeniërs te hebben. De Grijze Wolven staan echter bekend om hun geweld tegen Koerden, in Turkije én hier in Nederland. Koerden zijn ook welkom, schrijven ze, maar “binnen TFN zien we iedereen in Nederland met wortels in Turkije als ‘Turks’, of ze zich nu Koerdisch voelen of niet”. Zoals de Turkse staat al sinds de oprichting een assimilatiebeleid voert, zo wil de TFN Koerden ook in Nederland in een Turks keurslijf dwingen. En zoals de Turkse staat al minstens veertig jaar oorlog voert tegen Koerden die zich daar niet bij willen neerleggen, zo zien we ook in Nederland regelmatig oplaaiend geweld tegen Koerden door Grijze Wolven.
Eenzelfde beeld zien we jegens Armeniërs. “Nog nooit heeft iemand ons op anti-Armeense acties kunnen betrappen”, schrijft de TFN. Maar vorige zomer nog organiseerde men in Enschede een protest tegen een monument waarmee de Aramese Genocide (een onderdeel van de Armeense Genocide, zou je kunnen zeggen) herdacht kon worden. En op een Grijze Wolven-festival in Arnhem was een artiest gepland die over Armeniërs zingt: “We leggen jullie het eeuwige zwijgen op”.
Linkse vluchtelingen
In hun tien stukjes spelen de Turkse fascisten de onschuld zelve. Ze beweren dat ze het slachtoffer zijn van een “hetze” die ooit begonnen is door, jawel, “linkse politieke vluchtelingen” uit Turkije, die een “links narratief over de politieke situatie” daar gecreëerd zouden hebben. En daardoor zouden de Grijze Wolven in een slecht daglicht zijn komen te staan, en zijn ze naar eigen zeggen regelmatig het slachtoffer van geweld. Alleen al het afgelopen jaar hebben we echter in diverse Europese landen meutes opgefokte Grijze Wolven gezien die op straat onder andere Koerden en Koerdische centra aanvielen.
Het blijft van belang om, naast de witte fascisten, ook hun Turks-Nederlandse collega’s te blijven bestrijden. Want hoe dom ze soms ook kunnen overkomen, ze blijven allemaal een gevaar voor grote groepen mensen, en uiteindelijk de hele samenleving.
Eric Krebbers