De kinderkruistocht van Wilders

Allah Akbar!
Zevenentwintig keer! ZEVENENTWINTIG KEER!!! Nog net geen dertig! Wat is er gebeurd? Hoe kon het zover komen? Waar was jij toen het gebeurde? Het is verschrikkelijk. En ze deden het gewoon, alsof het nooit anders was geweest. Zevenentwintig keer “Allah akbar” in een Kinderen voor Kinderen-liedje. Radeloosheid, woede en ongeloof hebben zich meester gemaakt van Geert Wilders en zijn partij.

Kinderen voor Kinderen bestaat 30 jaar en daar wordt natuurlijk aandacht aan besteed op televisie. Behalve dat het een VARA-programma is, zou de PVV niet direct veel bezwaar kunnen hebben tegen dit soort gezapige familie-tv met fantasieloze doch aanstekelijke kinderliedjes van een Goois kinderkoor.
 
Toch wel. Tijdens een recente compilatie-uitzending werd er namelijk een liedje uit 1993 uitgezonden, getiteld “Baklava of rijstevla”. Dat gaat over de tweestrijd van een kind van Marokkaanse ouders dat niet weet of ze in Nederland of in Marokko wil wonen. Het refrein bestaat deels uit het zingen van “Allah akbar”, en dat dan dus 27 keer. Het nummer is duidelijk een overblijfsel uit de tijd dat multiculturalisme nog bon ton was. Een zogenaamd ‘oosters’ deuntje, mannen op kamelen, kinderen met hoofddoeken en woestijn. Stereotiepe voorstellingen van het Midden-Oosten en Noord-Afrika die helaas nog bij grote groepen westerlingen lijken te leven. De islam was destijds nog niet verkozen tot de grote vijand van “de westerse beschaving”, en “Allah akbar” had nog niet de lading die er nu aan gegeven wordt door angstig rechts Nederland.

 
Nu is de PVV echter verbijsterd hoe zoiets uitgezonden kan worden op de “staatstelevisie”. PVV media-woordvoerder Martin Bosma: “Nederlanders worden op deze manier vernederd. Wij moeten het islamitisch imperialisme accepteren en ons er weerloos tegenover opstellen. Dat is constant de boodschap van de staatsomroep.” De dappere beschermer van het blanke kind was laatst ook al ten strijde getrokken tegen de verderfelijke invloed van een Teleac-peuterprogramma waarin door koning Koos verteld wordt dat op het Suikerfeest iedereen snoepgoed krijgt.
 
Bosma heeft dan ook onmiddellijk Kamervragen gesteld. Dat zal ze leren! Een van de vragen luidde: “Deelt u de mening dat het wrang is dat miljoenen christenen en ongelovigen in de laatste seconden van hun leven, voordat zij vermoord werden door mohammedanen, deze kreet hoorden en dat dit ‘Allah akbar’ nu als vrolijk wijsje ten gehore wordt gebracht richting de kinderen van Nederland?” De ‘dood door kinderliedjes’ is inderdaad verschrikkelijk wreed. Ieder weldenkend mens zou dan ook lachend voor de leeuwen kiezen, de verhoudingsgewijs barmhartige dood die weggelegd was voor enkele duizenden christenen aan het begin van de jaartelling.
 
Dit soort idioterie van racistische paranoïde eikels zou men eigenlijk niet serieus moeten nemen. Maar helaas dreigt de PVV de grootste partij van Nederland te worden en Wilders mogelijk zelfs premier. Bij Doorbraak zijn we in het algemeen geen fan van religies, maar daarentegen wel voorstander van het dwarszitten van de PVV. Daarom stellen we voor om de titels van andere Kinderen voor Kinderen-liedjes alvast aan te passen:
“Zondagmiddag” wordt “vrijdagmiddag”
“Met carnaval” – “Met Suikerfeest”
“Tietenlied” – “Burkinilied”
“Kip, patat en appelmoes” – “Kip, kebab en couscous”
“Vakantie in Italië” – “Vakantie in Saoedi-Arabië”
“Joris en Jan” – “Mohammed en Abdul”.

Sandor Schmits