Praatjesmaker: De rechtse elite

Waar we allemaal aan denken, is brood op de plank. Wat we allemaal willen, is gezond leven tot het einde. Maar dat wordt steeds moeilijker. Vandaag hebben we brood, maar we hopen dat we het morgen ook zullen hebben. Vandaag zijn we gezond, maar we hopen dat we dat morgen ook zullen blijven. Zo niet, dan hopen we dat er voor ons goed gezorgd zal worden. We hopen het… Maar het ziet er slecht uit.

De rechtse en liberale elite doet wat hij wil. De grote bedrijven doen wat ze willen, en de rechtse elites in Den Haag en Brussel doen wat die grote bedrijven willen. “Anders”, zo zeggen ze, “gaan die bedrijven weg, en dan is er helemaal geen werk meer voor niemand, en gaat het slecht met de economie”. Jah, denk ik dan, wat heb ik aan die bedrijven als ze me morgen weer op straat kunnen zetten? En die economie, of het nou goed gaat of niet, al jarenlang horen we dat het moeilijke tijden zijn.

Die rechtse elite, die mensen die in de top van de bedrijven zitten, die in de besturen van zorginstellingen zitten, in de besturen van onderwijsinstellingen, die in Den Haag zitten, in Brussel, juist die rechtse elite, die alles doet wat de grote bedrijven willen, die elite zegt maar één ding tegen ons: “In deze moeilijke tijden moeten we met z’n allen de schouders eronder zetten”. Ze zeggen: “Iedereen moet meer eigen verantwoordelijkheid nemen”.

En juist wij, wij zijn degenen die altijd de schouders eronder zetten. Wij zijn degenen die altijd in moeilijke tijden leven. Wij zijn elke dag bang om ontslagen te worden, wij moeten goed opletten waar we boodschappen doen, anders halen we het eind van de maand niet, wij die altijd al in een soort crisis leven. En zij, de rechtse elite, die in de top van de bedrijven zitten, en in Den Haag, in Brussel, zij hebben geen benul van wat moeilijke tijden zijn. Zij hebben die nooit gekend. Ze hebben geen flauw idee wat het betekent om je schouders eronder te zetten.

En wij, wij die precies weten wat het is om eigen verantwoordelijkheid te nemen, wij hebben onze verantwoordelijkheid genomen door ervoor te zorgen dat ons geld, ons gezamenlijke geld, de belastingen, gaan naar diegenen die het het hardst nodig hebben. Dat ons gezamenlijke geld gaat naar de zieken, naar de gehandicapten, naar de ouderen, naar goede zorg, naar goed onderwijs, naar een goede samenleving.

Maar al jarenlang wordt ons geld afgepakt, het wordt afgepakt door die rechtse liberale elite, die mensen die in de top van de bedrijven zitten, in de besturen van zorginstellingen, in Den Haag, in Brussel. Ze pakken het af en houden het geld zelf, verdelen het onderling. En wij moeten steeds meer de schouders eronder zetten, zodat zij meer geld overhouden.

Maar over één ding heeft de rechtse elite gelijk: we moeten inderdaad met z’n allen de schouders eronder zetten, we moeten met z’n allen onze verantwoordelijkheid nemen, want we moeten ervoor zorgen dat ons geld, ons gezamenlijke geld, daarheen gaat waar wij het willen hebben. Ons geld mag niet gaan naar de rechtse elite. Het is ons geld. En wij moeten er alles aan doen, wij moeten met z’n allen de schouders eronder zetten, we moeten met z’n allen onze verantwoordelijkheid nemen, en ervoor zorgen dat niet zij, de rechtse elite, ons geld onderling verdeelt, maar dat wijzelf ons geld verdelen, zodat het op de juiste plaats terecht komt.

Emek Egeli