Democratische volksassemblees van Bookchin tot Öcalan

Enkele maanden later, op 27 oktober, schreef Öcalan opnieuw in zijn gevangenisnotities: “Ik heb voorgesteld dat de gemeentebesturen Bookchin zouden lezen en zijn ideeën in de praktijk zouden omzetten.” Op 1 december schreef hij: “Het wereldbeeld dat het mijne is staat dicht bij dat van Bookchin”, en hij raadde zijn aanhangers aan Urbanization Without Cities en Remaking Society te lezen. Öcalan ontwikkelde een basisdemocratisch programma voor de Koerdische beweging. In maart 2005 publiceerde hij de “Verklaring van Democratisch Confederalisme in Koerdistan”, waarin hij pleitte voor “een basisdemocratie… gebaseerd op de democratische gemeenschapsstructuur van de natuurlijke maatschappij”. Het zou “dorps- en stadsassemblees moeten vormen en hun afgevaardigden zouden reële beslissingsmacht moeten kennen, hetgeen in feite betekent dat het volk en de gemeenschap de beslissingen nemen”. Hij stelde voor meer van dergelijke democratische instellingen op te richten, zodat heel Turkije zou gedemocratiseerd worden. Deze assemblees zouden daarop de nationale grenzen oversteken, democratische beschaving in de regio introduceren en niet enkel vrijheid voor de Koerden voortbrengen maar een democratische confederale eenheid in heel het Midden-Oosten. Toen Bookchin in juli 2006 overleed, huldigde de PKK-assemblee “een van de grootste sociale wetenschappers van de twintigste eeuw”, en stelde ze dat Bookchin “aangetoond heeft hoe een nieuw democratisch systeem in de realiteit kan omgezet worden”. Ze besloot “deze belofte in de praktijk om te zetten als de eerste maatschappij dat een concreet democratisch confederaal systeem instelt”.

Janet Biehl in Democratische volksassemblees van Bookchin tot Öcalan (Socialisme21)