Dieren als propagandamiddel: “Geen nieuw poesje voor Wilders”
Volgens het asiel zou er sprake zijn van een werkbezoek. Dat kan zijn. Propaganda maken is namelijk het werk van Wilders. In dit geval om zijn imago van dierenvriend te cultiveren. Dat Wilders helemaal niet zo’n dierenvriend is, zocht Dhjana uit. De lijst met dieronvriendelijke stemrondes in de Tweede Kamer is behoorlijk lang. Van Wilders kun je verwachten dat hij zulke verkiezingsstunts uithaalt, maar dat Dierenzorg zich hiervoor liet lenen is diep triest. Medewerkers van Dierenzorg mochten niet eens over politiek praten tijdens het bezoek. Een regelrechte gag order (…) Nu er een hoop verontwaardiging ten toon wordt gespreid over het gecancelde bezoek van Wilders en Wilders met de bekende omkering komt dat “de anti-fascisten de fascisten zijn” – eentje die we wel kennen van de NVU en meer van dat soort neo-nazi fanclubs – haasten de media zich om dat te citeren. Is dat erg? Ja en nee. Het is erg omdat het een leugen is. Maar we weten wie het zegt. Het is niet erg omdat het onverbloemd duidelijk mag zijn dat we de fascisten graag de holen weer inschoppen van waaruit ze gekropen zijn. Laat iedereen maar weten dat we niet akkoord gaan met propaganda van fascisten. Dat je boze e-mails krijgt en slechte recensies als je daaraan meewerkt. Dat er herrie op je stoep komt van een demonstratie. De voorzitter van Dierenzorg zegt nu bang te zijn geweest voor de veiligheid van dieren en mensen. Natuurlijk, als je daar bang voor bent, nodig je bij uitstek een man uit die geen moer gedaan heeft voor dieren en die haat zaait tegen hele bevolkingsgroepen. Duidelijk. Heel begrijpelijk ook. Not. Als je als witte voorzitster van een dierenasiel in een land waar institutioneel racisme de standaard is banger bent voor wat stickers en wat boze e-mails dan voor fascistische terreur, dan wordt het tijd om de oogkleppen af te doen. Misschien zie je dan met wie je nu eigenlijk de handen staat te schudden en dat je handen nog schoner zijn na het schoonmaken van het hondenhok van een zieke misselijke hond met diarree dan na het handen schudden met een fascist.
Joke Kaviaar in Dieren als propagandamiddel: “Geen nieuw poesje voor Wilders” (Jokekaviaar.nl)