Doorbraak op 1 mei in Den Haag: “Ze zijn bang van ons!”

Vandaag deden pakweg 150 mensen mee aan De Lange Mars in Den Haag, voor een gegarandeerd basisinkomen voor iedereen en tegen honger en armoede in Nederland. Meerdere Doorbraak-activisten liepen mee, twee hielden er een praatje. Hieronder hun teksten.

Renée Willemse: “Hallo iedereen. Ik ben Renée Willemse uit Amsterdam, en ik ben van Doorbraak. Onze economie ligt helemaal op zijn gat. Dat komt natuurlijk doordat het kabinet de laatste jaren alleen maar met bezuinigen bezig is. Al onze rechten worden afgebroken door bezuinigingsmaatregelen! Bedrijven bezuinigen ook op hun personeel, bijvoorbeeld de TNT, de zorgsector met zesduizend banen. En er staan nog veel meer banen op de tocht. Sinds 2002 heb ik meerdere trajecten moeten volgen die naar betaald werk zouden leiden. Maar mooi niet dus. Zestig procent van de werklozen kwam sowieso niet opdagen, in stil protest heet dat. Op een gegeven moment ben ik zelf gaan solliciteren en kwam toen terecht bij WISE, de anti-kernenergielobby zeg maar. Daar heb ik vijf jaar gewerkt, maar ze konden me niet in vaste dienst nemen. Daardoor kwam ik bij Pantar terecht en werd ik in de kassen tewerkgesteld. Daar doen we hetzelfde werk dat de Polen deden. Alleen kregen die loon, en bij ons krijgen de werkgevers van de Amsterdamse DWI iets van 60 euro per werknemer. Dus wij kunnen dat werk gratis doen daar.

Hoe zou u het vinden om zulk werk te moeten doen? Daarom hebben we het nieuwe comité Dwangarbeid Nee opgericht, samen met de SP, het FNV en de Bijstandsbond. Een van onze eerste acties was bij het leerwerkcentrum aan de Laarderhoogtweg waar bijstandsgerechtigden hun omscholingstraject naar dwangarbeider wordt gegeven, als men daarvoor geschikt blijkt te zijn. Inmiddels hebben we de eerste openbare vergadering in het Mozeshuis gehad. Dat was een geslaagde bijeenkomst met het voorbereiden van de volgende actie. We zijn erg saamhorig en dat is belangrijk, want samen staan we sterk! Dwangarbeid is verleden tijd!”

Tot zover het praatje van Renée Willemse.

De toespraak van Bob Wester: “Ik ben Bob Wester. Ik ben actief bij Doorbraak. Doorbraak is een linkse basisorganisatie. En actief in het Amsterdamse comité Dwangarbeid Nee! Ik heb nu betaald werk, maar ik weet uit mijn eigen leven met chronisch zieke ouders heel goed hoe snel je ons sociale vangnet, een uitkering, nodig kan hebben als je ziek wordt of je baan kwijt raakt.

De afgelopen jaren heeft de overheid een nieuwe groep gemaakt: de werkende werklozen. Duizenden en duizenden mensen die worden gedwongen om gratis te werken. En nu probeert de regering de crisis te misbruiken om werken zonder rechten normaal te maken door massaal dwangarbeiders in te zetten om uit de crisis te komen. Er zijn steeds meer gemeenten die openlijk zeggen over die afbraak van de thuiszorg: die duizenden banen, die vervangen we gewoon door dwangarbeiders.

Ik heb een vraag voor jullie: waarom worden zoveel dwangarbeiders vernederd, uitgebuit? Waarom worden zoveel mensen die betaald werk doen met rechten als een cao in de zorg, in buurthuizen, op scholen, in de tuinbouw, bij de post, in winkels, ga maar door, vervangen door mensen die gedwongen en gratis moeten werken, zonder rechten dus?

Omdat werklozen lui zijn en niet willen werken? In Nederland, in heel de Eurozone, zijn er nu door de crisis nog nooit eerder zoveel werklozen geweest! In Spanje en Griekenland is meer dan de helft van de jongeren zonder betaalde baan. Gaat er een luiheidsvirus door Europa? Nee, dat zijn leugens!

Moet er dan bezuinigd worden op de uitkeringen? Onzin! Nederland is een van de rijkste landen van de wereld. Sinds de crisis in 2008 begon, zijn er nog meer miljonairs bijgekomen. De sociale ongelijkheid tussen rijk en arm groeit en groeit. Tien procent van de mensen heeft 60 procent van het grote geld. En de armsten, die hebben schulden! De grote bedrijven worden in de watten gelegd met dure wegens en havens, duur opgeleide werkkrachten. En nu ook nog gratis werkkrachten die ze op kunnen halen bij de gemeente.

Maar die grote bedrijven betalen steeds minder en minder belasting in belastingparadijs Nederland. De afgelopen twintig jaar zijn de belastingen op winst en op het grote geld minder en minder en minder geworden. Wordt dat nu teruggedraaid? Nee! En zelfs die lage belastingen proberen de grote bedrijven nog te ontduiken. Als zij winst maken, houden ze die voor zichzelf.

Maar als die bedrijven, denk aan de banken, het niet redden, dan houden ze hun hand op voor miljarden euro’s van de overheid. Word jij net zo vriendelijk behandeld als jij ziek bent geworden, of je baan hebt verloren en je het alleen niet redt en een uitkering nodig hebt?

Nee. Wat die bedrijven en de regering willen, maar ons niet durven te vertellen, is dat er genoeg welvaart is, maar dat ze die niet met ons willen delen. Die grote bedrijven durven ons niet te vertellen dat ze willen dat we met minder rechten genoegen nemen, omdat ze niet willen delen. Zij willen dat wij steeds moeilijker van ons sociale vangnet gebruik kunnen maken als we pech hebben in ons leven. Zij willen dat we voor steeds minder gaan werken! Zonder cao, zonder minimumloon, zonder contract, zonder loon. Het houdt niet op. Zij willen niet betalen voor onze zorg, ons buurtleven, onze bibliotheken, onze scholen, ons vangnet. Zij willen wel winsten maken ten koste van ons, van onze familie, van onze vrienden, maar zij willen niet meebetalen aan wat voor ons leven belangrijk is.

Weet je waarom ze dat niet durven te vertellen? Omdat ze bang zijn voor ons. Zij weten heel goed dat als wij ons samen sterk maken, dat ze het kunnen schudden. Als wij ons niet meer uit elkaar laten spelen: uitkeringsgerechtigden tegen betaalde werkers, onzeker tegenover vaste contracten, ‘allochtoon’ tegen ‘autochtoon’, jong tegen oud. Zolang we ons daar op blind staren, zien we niet dat dwangarbeiders en uitkeringsgerechtigden worden uitgeknepen, en dat grote bedrijven worden gepamperd. Dat is de huidige BV Nederland. In deze samenleving die draait om het maken van winst. Of we nu nog betaald werk of een uitkering hebben: we worden geduwd om steeds meer in dienst te staan van de god “winst”. Dat levert een asociale, ongelijke, egoïstische en failliete maatschappij op.

De ongelijkheid blijft bestaan als we een oplossing voor alleen onszelf zoeken, en eerlijk gezegd gaat dat de meesten van ons ook niet lukken. Het is geen foutje van het systeem dat we worden uitgeknepen, uitknijpen is het systeem. Alleen zullen we dit niet kunnen veranderen. Maar we zijn niet alleen. We zijn met duizenden, honderdduizenden. Met hoe meer we zijn, hoe sterker we zijn en hoe meer we kunnen veranderen! De Dag van de Arbeid is de dag waarop we kunnen dromen over wat nu nog onhaalbaar lijkt. Maar een andere, een menselijke samenleving is niet alleen mogelijk, een andere samenleving is noodzakelijk! Het zal niet makkelijk worden, er zal een lange mars nodig zijn met veel tussenstappen en met tegenslagen. Maar die lange mars begint hier!

Stop dwangarbeid! Voor bestaanszekerheid voor iedereen!
Stop dwangarbeid, stop dwangarbeid:
vecht mee voor woonzekerheid!
vecht mee voor voedselzekerheid!
vecht mee voor kledingzekerheid!
Nu!”

De praatjes van Doorbraak beginnen op ongeveer 8:00 min.