Een luie manier van redeneren en een gebrek aan solidariteit bij Lilian Marijnissen

Vrijdag noemde de voormalige SP-leider Lilian Marijnissen in de uitzending van Op1 de acties van Extinction Rebellion een “luie manier van demonstreren”.

Activisten die wekenlang een snelweg wisten te blokkeren tegen de miljardensubsidies die onze overheid geeft aan de grote vervuilers, en activisten die een klimaatmars hebben georganiseerd waar ze 85.000 mensen naar hebben gemobiliseerd, werden simplistisch weggezet als “lui”.

Het is duidelijk dat deze opmerking niets met de inhoud te maken had, maar met twee andere zaken. Namelijk:

1. De actievoerders worden gezien als activisten die tegenover de gewone mensen worden geplaatst. Klimaatactivisten zíjn gewone mensen, maar niet in de ogen van Marijnissen. Want ze behoren niet tot het stereotiepe beeld van de witte arbeidersklasse, zeg maar de zogenaamde “boze witte man”.

Het besef van solidariteit ontbreekt bij Marijnissen. Een stevige tegenmacht kan slechts gebouwd worden door solidair te zijn met de verschillende strijden die worden gevoerd, zoals de strijd voor klimaatrechtvaardigheid en tegen racisme. In plaats van te kiezen voor solidariteit, wordt er gekozen om je af te zetten tegen de klimaatactivisten.

2. Het tweede is het thema. De acties gingen niet over arbeiders, niet over de zorg, maar over het klimaat. Zou het wèl over arbeiders of zorg gaan, dan was het gesprek aan tafel bij Op1 al snel gekanteld naar de inhoud van dat thema.

Het was al bekend dat Marijnissen de prioriteit legde op bepaalde thema’s (werk en inkomen en zorg) en op de arbeidersklasse, zoals die is in haar ogen (de witte arbeidersklasse), maar nu laat ze ook zien dat ze onsolidair is met iedereen die daarbuiten valt.

Cihan Ugural

(Dit artikel verscheen eerder als draadje op Twitter.)