Elvin Rigters: “We moeten het hele systeem ontmantelen” (video)
Op het Marconiplein in Rotterdam, voor het politiebureau, demonstreerden zondag ruim 500 mensen voor het ontslag van racistische en seksistische agenten. De ophef in de media over hun walgelijke berichtjes, en over de omgang daarmee door de korpsleiding en burgemeester Aboutaleb, groeit nog met de dag. Het is onacceptabel dat Rotterdammers nog met dit soort agenten te maken kunnen krijgen. Het motto van het protest, georganiseerd door BIJ1 Rotterdam en Doorbraak, was dan ook #GeenFoeiMaarDoei, geen berisping, maar ontslag! Met de demonstratie wilden we een extra duw geven aan de korpsleiding om nu echt maatregelen te nemen. Er waren zeven sterke sprekers en er werden flink wat leuzen geroepen. Lees en bekijk hier de speech van theatermaker Elvin Rigters, actief bij onder andere KOZP en NIDA. En als je het nog niet gedaan hebt: teken ook onze petitie, net als inmiddels bijna 11.000 anderen!
No justice? No peace!
No justice? No peace!
Charge them now! Charge them now!
Charge them now! Charge them now!
What do we want? Justice!
What do we want? Justice!
When do we want it? Now!
What do we want? Justice!
When do we want it? Now!
Charge them now!
No justice? No peace!
Net als de laatste keer dat ik iets moest zeggen: mijn woorden zijn op. Zogenaamd is het de stad van “niet lullen, maar poetsen”, maar ik kan je zeggen dat er weinig gepoetst wordt. En als er gepoetst wordt, dan was het vaak om de zwarte schmink van de snoetjes af te wassen.
We hebben echt een veiligheidsprobleem. En ik wil dat dat goed doordringt in de hoofden van de mensen. De mensen die belast zijn met het waarborgen van onze veiligheid zijn inherent racistisch. We hebben te maken met een systeem dat niet simpel op te lossen is met woorden als inclusiviteit, diversiteit. We moeten het hele systeem ontmantelen. Als een huis onveilig is, los je het probleem niet op door er een ander gezin in te zetten.
We hebben hier te maken met – als ik beelden zie van een agent die een hond loslaat in een auto, dan doet mij dat denken aan een tijd waarin…. Je ziet hoe diep het koloniaal denken tot in deze tijd, tot in nu, verankerd zit. Want wat voor geest doet zoiets? Ik ben geen psycholoog, ik ben geen psychiater, maar er moet een term zijn voor die mentale koloniale aandoening. Laten we het witte suprematie noemen.
We hebben echte problemen. Het probleem is niet op te lossen met het ontslag van die agenten. Dat punt zijn we voorbij. Want we hebben te maken met een leiding die niet aan zelfreflectie doet, die geen zelfreinigend vermogen heeft, die het probleem niet ziet, of niet wil zien, doen alsof ze het niet zien, elkaar de hand boven het hoofd houden.
- Beelden van het #GeenFoeiMaarDoei-protest tegen racistische agenten
- Fatima Faid over de racistische politie-appjes: “Zelfs na de dood worden onze kinderen gedehumaniseerd”
- Dean Bowen over de racistische agenten: “Een paar rotte appels in de mand maakt de rest te schand”
- Elvin Rigters: “We moeten het hele systeem ontmantelen”
- Sandra Salome: “Racisten met de beschikking over geweldsmiddelen kun je niet in de straten laten rondlopen”
- Saïda Ouarirou over de politie in haar wijk: “Er is geen wij. Het is zij en wij.”
- Daryll Ricardo Landbrug: “Elk instituut waarin racisme genormaliseerd en verspreid wordt moet helemaal binnenstebuiten getrokken worden”
- Cedric Krolis: “Met je rotte appel-verhaal, gooi die hele fucking mand weg als het niet werkt dan!”
We hebben te maken met een burgervader wiens kinderen ontspoord zijn, en waarvan ik mij herinner dat die laatst als de wiedeweerga een filmpje op het net wist te gooien over rellende jongeren. Ik herinner me nog iets in het filmpje, dat ie zei: “En hoe voel je je nu? Als je wakker wordt? En die gestolen spulletjes liggen naast je bed? En waar zijn de filmpjes nu?” En dan vraag ik me af of ie zich nu weer afvraagt van: “En hoe voel je je nu? Als je een familie van een gedood meisje zo grieft? Hoe voel je je nu?” Ik kan het antwoord al leveren, al weten. Want ze voelen helemaal niks. Omdat er geen consequenties zijn.
Dan hoor je van een berisping. Ja, wat is die berisping? Tien keer opdrukken? De aula schoonmaken? Consequenties: daarom moet het hele systeem op de schop.
Er is nu bijna een politie voor de politie nodig. We moeten toe naar een systeem dat ze eindelijk, eindelijk, consequenties dragen voor hetgeen ze doen. Dat we niet meer belast zijn, bij als je bijvoorbeeld klachten hebt over de politie, dat je naar de politie moet.
En weet je, in de aanloop naar de demonstratie werd me iets heel erg duidelijk. De raakvlakken die dit alles heeft met een toxische relatie. Waar veel vrouwen helaas over mee kunnen praten. De woorden van: “Ja” – want dat is wat we nu gaan horen – “Ja, maar we zijn ook maar mensen. Ja maar, schatje, het zal niet meer gebeuren. Ja, het is een incident.” Nee, het is een patroon. Het is een patroon.
En de mensen die belast zijn met het oplossen van dit probleem, die denken dat ze het probleem kunnen oplossen, zijn ook de veroorzakers. Het is, het is, waarom? Ik heb geen woorden! Al moeten we elke maand de straat op voordat deze mensen weg zijn, dan is dat wat we gaan doen! Al moeten we elke maand de straat op, al moeten we elke maand onze stem laten horen! Maar deze mensen moeten weg.
Bij deze zeg ik als burger mijn vertrouwen op in de burgemeester. Ik vertrouw erop dat de rest van de raad, dat de rest van de politiek dat ook doet, anders zegt dat genoeg.
No justice! No peace!
No justice! No peace!
What do we want? Justice!
Charge them now!
No justice! No peace!
No justice! No peace!
Black Lives Matter!
Black Lives Matter!
Black Lives Matter!
Black Woman Lives Matter!
Woman Lives Matter!
Woman Lives Matter!
Thank you,
Elvin Rigters