Groot-Brittannië: nieuw dwangarbeidplan in de problemen door actiecampagne
“Keep volunteering voluntary!” Dat is de slogan waarmee de afgelopen weken in Groot-Brittannië succesvol campagne werd gevoerd tegen weer een nieuw dwangarbeidplan. Na een week werd de balans opgemaakt: “Dus wat gebeurt er als de overheid vrijwilligersorganisaties vraagt om dwangarbeidplaatsen aan te bieden en kortingen uit te delen? Afgelopen week zeiden vrijwilligersorganisaties nee.” Een van de initiatiefnemers van de campagne is de organisatie tegen dwangarbeid Boycott Workfare, waarvan activisten komend weekeinde naar Amsterdam en Leiden komen om hun ervaringen te delen.
Via het programma Community Work Placements (CWP) wil de Britse overheid werklozen dwingen om zes maanden lang fulltime onbetaald werk te doen. Daarmee maken ze meer dan twee keer zoveel uren als mensen die een maximale taakstraf krijgen. Boycott Workfare schrijft: “De overheid vertrouwt op goede doelen en vrijwilligersorganisaties om dit plan mogelijk te maken. Maar welk goed doel wil er verantwoordelijk voor zijn om mensen de armoede en honger in te duwen? Het idee van massale onbetaalde dwangarbeid zal niet makkelijk zijn om door te voeren – mensen met een uitkering komen in actie en goede doelen willen niet het risico op imagoschade nemen door mee te doen aan dit programma.”
Op de dag dat CWP werd gelanceerd, vandaag precies twee weken geleden, werd meteen duidelijk dat er moeilijkheden waren. Veel vrijwilligersorganisaties gaven toen al aan niet mee te willen doen aan het plan. Daarnaast vonden drie van de grootste organisaties, die wel meewerken aan andere dwangarbeidtrajecten meewerken, dit plan te ver gaan. Ook zij besloten niet mee te doen. Bij een pilot voor CWP werd maar voor 63 procent van de deelnemers een plaats gevonden. En uit de reacties van de overheid bleek dat men echt problemen heeft om organisaties te vinden die mee willen werken.
| De verklaring: Houd vrijwilligerswerk vrijwillig! Als goede doelen en vrijwilligersorganisaties kennen we de waarde van vrijwilligerswerk. Vrijwillig werken betekent dat mensen onafhankelijk kiezen om gratis hun tijd te geven om anderen te helpen en de wereld te verbeteren. Dwangarbeidprogramma’s dwingen werklozen om onbetaald werk te doen of een korting te riskeren op hun uitkering die lijden en armoede kan veroorzaken. Wij geloven dat vrijwilligerswerk vrijwillig moet zijn en doen niet mee aan dwangarbeidprogramma’s van de overheid. |
Op de website van Keep Volunteering Voluntary kunnen organisaties een verklaring ondertekenen waarin ze beloven niet mee te werken aan dwangarbeid-programma’s. Ondertussen, twee weken nadat de campagne gestart is dus, hebben ruim 200 lokale en nationale organisaties dat gedaan, waaronder de gemeente Liverpool, vakbond Unite, grote organisaties als Oxfam en een aantal overkoepelende clubs van vrijwilligersorganisaties. Dat in tegenstelling tot de overheid, die de lijst met 70 organisaties die wel zouden deelnemen aan haar plan, angstvallig geheim houdt. Het is helemaal onduidelijk hoe die zeventig organisaties honderdtwintigduizend mensen aan dwangarbeid gaan ‘helpen’.
De National Coalition for Independent Action, die ook deelneemt aan de campagne, schrijft: “Met CWP zouden goede doelen met de beste bedoelingen straks mensen kunnen gaan uitbuiten in plaats van mensen helpen. We moeten niet naïef zijn. CWP is de laatste poging om vrijwilligersorganisaties in te lijven en hen het smerige werk van de minister voor hem te laten doen. Wij willen echte banen en echt vrijwilligerswerk, geen echte uitbuiting.”
Uit de CWP-pilot bleek trouwens dat mensen er helemaal niet mee aan een baan geholpen werden. Maar van de velen die werden gekort op hun uitkering, zat 71 procent zonder eten en moest de helft zich in de schulden steken. Op de website van Keep Volunteering Voluntary staat: “Deze campagne is niet alleen maar een krachtig statement. Het heeft ook de potentie om dwangarbeid onwerkbaar te maken. Als de vrijwilligersorganisaties besluiten om niet deel te nemen, dan kunnen we effectief een halt toeroepen aan een van de drijvende krachten achter de kortingen op bijstandsuitkeringen en de honger in Engeland.”
Frodo Tromp
Super om te zien hoe het dreigen met name and shaming, de bedrijven en instellingen, die deze mensen in “dienst” hebben, bang maakt voor imagoschade en het is goed om te zien dat steeds meer mensen in verzet komen tegen deze vorm van dwang arbeid.