Enkel een alledaags communisme kan ons redden
Binnen de context van die Weimarrepubliek werd de uitzonderingstoestand uitgeroepen om revolutionaire dreigingen te bezweren. De uitzonderingstoestand was dus iets dat strikt van bovenuit door de staat opgelegd werd, een toestand die buitengerechtelijke vervolging toeliet en zijn normalisering kende in het fascisme en zijn kampen (…) Misschien doen we er daarom goed aan om een analytisch onderscheid te maken tussen een noodtoestand en een uitzonderingstoestand. Wat we lockdowns noemen, zijn noodtoestanden, ferme maatregelen die genomen worden in een samenspel tussen burgers en overheden. Evident worden daarmee normale wetten en vrijheden opgeschort, maar dat dient, in eerste instantie, om op een heel onmiddellijke wijze levens te redden. Het concept van de uitzonderingstoestand zou ik willen reserveren voor de situaties waarin zij vertoeven die geen toegang hebben tot de bescherming van de noodtoestand. Het zijn de daklozen in onze steden, de gevangenen, de vluchtelingen in de kampen en zij die door overheden worden beschouwd als ‘surpluspopulaties’ wiens dood als irrelevant wordt beschouwd. Het zijn deze mensen die zich in een toestand bevinden waarin ieder recht is opgeschort, die volledig afhankelijk zijn van de moraliteit van anderen, die hun leven gereduceerd zien tot een leven dat straffeloos kan gedood worden. De uitzonderingstoestand is geen uitzondering, geen randfenomeen in de manier waarop met dit virus wordt omgegaan. Het is een toestand die zich evenzeer zal voltrekken in de kille, stille ruimten van geïmproviseerde hospitalen. Het is een toestand die floreert tussen de ruïnes van het neoliberalisme en austeriteit, verder aangewakkerd wordt door racisme en de wreedste vormen van sociaal darwinisme. Vandaag zetten de regeringen van sommige landen bovendien duidelijk in op een experiment, ze willen het virus loos laten gaan en wagen de gok om miljoenen levens in de weegschaal te leggen. In die zin kan een rechtstreekse lijn getrokken worden van de fascistische uitzonderingstoestand naar de uitzonderingstoestand die getriggerd wordt door het virus.
Thomas Decreus in Enkel een alledaags communisme kan ons redden (Dewereldmorgen)
In Rusland en Oost Europa heeft het communisme 45 jaar lang geregeerd. Het resultaat was armoede, dictatuur en een verouderde industrie zonder innovatie. De ondergang werd ingeluid door een grote economische instorting in 1989 die veel dieper was dan de bankencrisis in 2008. Ik begrijp niet hoe mensen anno 2020 nog kunnen geloven in communisme en socialisme. Hebben zij dan niets geleerd van Oost Europa?
Het Oost-Europese systeem van destijds had behalve in naam nog maar weinig te maken met communisme. Het was eerder een vorm van dictatoriaal staatskapitalisme.
Kapitalisme heeft 3 kernwaarden: 1) Individueel initiatief 2) Persoonlijke vrijheid 3) Democratie voor ierdereen. Deze 3 waarden waren niet aanwezig in Oosten in de periode van het communisme, dus was er zeker geen sprake van kapitalisme. Bovendien kan kapitalisme door deze 3 kernwaarden nooit tot een dictatuur leiden. In tegenstelling tot socialisme/communisme dat als kernfilosofie heeft dat het individu onbekwaam is en daarom gecontroleerd dient te worden door een sterke staat.
Nee hoor, kapitalisme heeft de kernwaarden: privébezit van de productiemiddelen (waardoor er nooit een daadwerkelijke democratie kan bestaan onder kapitalisme), loonarbeid (waardoor mensen het grootste deel van hun leven in horigheid doorbrengen ten opzichte van de kapitaalbezitters), racisme (om de arbeidersklasse verdeeld te houden) en seksisme (om de kosten an de reproductie te kunnen afwimpelen op onbetaalde vrouwen). Het hoogtepunt van het ‘vrije’ en ongebreidelde kapitalisme viel tegelijk met het hoogtepunt van de slavernij. De fabrieken in Manchester draaiden op de grondstoffen (oa katoen) die geproduceerd werd door tot slaaf gemaakte Afrikanen. En momenteel zien we dat in China, het staatskapitalistische kernland waar de meeste goederen worden geproduceerd voor de kapitalistische wereldmarkt, die drie vrijheden waar jij het over hebt totaal niet bestaan. Je lijkt volkomen verblind door liberale ideologen die je het zicht op de naakte realiteit hebben ontnomen.
Beste Eric
Iedereen heeft toch de democtratische vrijheid om te stemmen op de partij van zijn keuze? Ik heb nog nooit in mijn leven een druk gevoeld van buitenaf om op een bepaalde partij te stemmem. Ik zie de relatie niet tussen prive bezit van productiemiddelen en democratie. Kun je dit toelichten?
Hier mag je stemmen op de partij van je keuze, inderdaad. Maar jouw punt was dat kapitalisme vrijheid als kernwaarde heeft, en daar reageerde ik op met een boel voorbeelden die aangeven dat kapitalisme niets van werkelijke vrijheid moet hebben.
Zolang de productiemiddelen niet op de een of andere manier in bezit zijn van ons allemaal samen, kunnen we er dus niet samen over beslissen hoe en wat er geproduceerd wordt. En dus bestaat er in kapitalistische systemen uiteindelijk geen vrijheid hoe we leven, hoe we de samenleving inrichten. We zijn gehouden aan te leven hoe de kapitaalbezitters het willen, anders hebben we niet te eten en geen dak boven ons hoofd.
In de staatskapitalistische landen van het voormalige Oostblok en Azië was/is het al niet veel beter gesteld.
Beste Eric
Ik heb zelf 20 jaar bij een groot elektronika concern in Eindhoven gewerkt, Daar word sterk gestuurd op consumenten gedrag en wensen bij het maken van investeringskeuzes in nieuwe producten en het afstoten van oude producten. Er worden zelfs dure adviesbureaus ingehuurd om periodiek enquetes uit te voeren onder consumenten. De consumenten zijn volledig in baas in een kapitalistische economie. Zij bepalen volledig hoe productiemiddelen en kapitaal ingezet wordt, niet de producenten. Ik heb hier zelf 20 jaar aan meegewerkt.
Je hebt geen idee hoe kapitalisme werkt, of zelfs wat het is. Ik heb mijn best gedaan om het een klein beetje uit te leggen, maar dat blijkt redelijk zinloos. Ik adviseer enige zelfstudie.
Interessante discussie over kapitalisme versus communisme.
Wat ik ervan vind is dat communisme en socialisme op zich beter is voor mens en milieu. Het is makkelijk om te stellen dat deze systemen niet zouden kunnen werken omdat de geschiedenis dat heeft bewezen. M.i heeft dat te maken dat beide niet kunnen functioneren in een wereld waar ook een kapitalistische ” tegen” maatschappij is.
In eerste instantie lijkt kapitalisme aantrekkelijk omdat jouw hebzucht, hedonisme en egoïsme worden gevoed. Uiteindelijk wordt door al dat vergaarde kapitaal zoveel schade aangericht aan mens, dier en milieu waardoor jezelf slachtoffer wordt van bijvoorbeeld een coronavirus in economisch opzicht. Dan laat ik de humanitaire kant van de corona crisis even buiten beschouwing.
Verder heeft de slechte naam van het communisme ook te maken met het feit dat de geschiedenis boekjes zijn geschreven door de kapitalistische overwinnaars.
Kortom wij mensen zijn sociale dieren die uiteindelijk op zoek zijn naar sociale cohesie en solidariteit. Kapitalisme staat dat gevoel in de weg en maakt van ons competitieve concurrenten t.b.v het grootkapitaal. Overigens ondersteunen fascisten ook deze competitieve zienswijze met een fascistische toevoeging.
Kortom, wat hebben de zegeningen van het Kapitalisme ons nou gebracht ?
( natuur)Stress! , schijnwelvaart en zeker geen welzijn.
Laat corona het kapitalisme imploderen en de natuur herstellen waarvan wij niet meer ongebreideld op kunnen parasiteren.
Voor het beoordelen van het communisme heb je geen geschiedenisboek nodig. Reis maar naar het huidige Oost Europa en zie wat 45 jaar communisme daar heeft aangericht. Ook op het gebied van milieuvervuiling zijn de voormalige communisten koplopers. In Polen vormt steenkool nog steeds een belangrijke brandstof voor verwarming met alle vervuiling die daarbij hoort. Mijn welvaart ligt vele malen hoger dan de gemiddelde Roemeense of Bulgaarse vrachtwagenchauffeur die hier komen werken. Het is zeker geen schijn. En stress was extreem hoog in de voormalige communistische heilstaten. Uit angst voor arrestatie en marteling door de geheime politie die overal in Oost Europa actief was. Kapitalisme en democratie heeft ons enorm veel gebracht.
Ga eens kijken in de sloppenwijken van India, Nigeria en Brazilië en je ziet wat het kapitalisme aanricht.
Nogmaals – en voor de laatste keer! – het systeem dat in Oost-Europa heerste in het midden van de twintigste eeuw was geen communisme, maar staatskapitalisme. En de armoede die er nu heerst is voor een groot deel mede ontstaan na de val van de muur, nadat met name kapitalisten vanuit Duitsland en Nederland daar alles opkochten en kapot maakten. Ook in Rusland zag je dat enkele rijken alle staatsbedrijven voor spotprijzen opkochten en miljoenen mensen in armoede achter lieten. Kapitalisme.
Maurice, je hebt schijnbaar profijt van de kapitalistische samenleving.
Zie je nu niet dat ons consumentisme een klimaatkostprijs heeft.
Je schrijft over democratie, Tegen welke prijs?, Wikileaks, Snowden, sleepwet, Facebook,/Google algoritmes Cambridge anylitica , Nl narcostaat,achterstelling allochtonen, voedselbank, dwangarbeid werklozen,samenwerking Justitie met criminelen om Links georiënteerde verdachten te observeren. Bestuursrecht eindeloos oprekken tbv beperking grondrechten burgers,asielzoekers ontmoedigen ,woningnood sinds 1945 tbv speculatie vastgoedfondsen, Sinterklaas racisme achtertstandswijken,onveilig voedsel door chemische bestrijdingsmiddelen,
Politiek Denhaag belangenbehartigers grootkapitaal stakeholders,behalve de SP en dierenpartij, corruptie ambtenarij , georganiseerde tcriminaliteitc etc. Allemaal zegeningen van de kapitalistische ” democratie”.
Beste Maurice, we laten je ‘reacties’ niet meer door totdat je serieus ingaat, echt reageert, op alle narigheden van het kapitalisme die je hierboven aangereikt zijn. Onzinnige dingen blijven roepen zonder je rekenschap te geven van de antwoorden die je krijgt, dat is geen gesprek voeren. Dat is zonde van ieders tijd.