Filosoferen over Franse arbeidsopstand op bijeenkomst van Doorbraak

Thomas Decreus begint zijn betoog bij de eerste keer dat Nuit Debout ontstond op het Place de la Republique op 31 maart 2016. Daardoor ontstaat daar een soort laboratorium voor acties en ‘wilde’ demonstraties. Het plein wordt steeds weer ontruimd om de volgende dag weer even vrolijk vol te stromen. Decreus geeft verderop in zijn inleiding een kort overzicht van de ‘officiële aanleiding’, de Loi Travail, maar zoomt vooral in op de protesten en gaat daarbij vooral in op het radicalere deel daarvan. Want dat is volgens hem het bijzondere aan deze protesten, dat radicale activisten zo’n groot deel uitmaken van de demonstranten. “Vroeger had je in een vakbondsdemonstratie misschien een black bloc. Maar nu is het meer andersom: een groot deel van de demonstranten is in het zwart en gemaskerd en daar tussenin is nog een vakbondsblok.” Het levert interessante inzichten op, ook op inventieve actiemiddelen zoals de ‘manif sauvage’, als een groep plotseling zonder aanmelding vooraf besluit tot een optocht door de stad. Een van de eerste daarvan was wat uitgeroepen werd als “Apero Chez Valls” (“een drankje doen bij Valls”, zie een uitvoerig verslag daarvan eerder op globalinfo). Andere bijzonderheden zijn de prominente rol van scholieren, en dan vaak uit de banlieus (de voorsteden, we blijven het hele betoog eigenlijk in Parijs, hoewel er later ook verwezen wordt naar de bijzondere situatie in Nantes, vanwege de grote hoeveelheid radicalen die afkomstig zijn uit, of geïnspireerd zijn door, de nabijgelegen ZAD tegen het vliegveld). Interessant is de verklaring: scholen zijn misschien wel de laatste fabrieken in Europese landen. Van die plekken waar iedereen bij elkaar komt, vaak met tegenzin, en waar dus centraal wat te organiseren is. “Als de toegang geblokkeerd wordt (een veelgebruikte techniek bij de protesten), heb je meteen wat op gang, dat ontgaat niemand.”

Kees in Filosoferen over Franse arbeidsopstand (Globalinfo)