FNV en racisme

Kunstenaar en activist Quinsy Gario was één van de sprekers op een FNV-hoorzitting over racisme afgelopen donderdag. Gario was in de geschiedenis gedoken en had een verslag gevonden van een manifestatie voor etnische jongeren die de FNV in 1989 heeft georganiseerd, in het kader van het project FNV 2000: Presentator leidt onderwerp in. Na 3’05”: “Adelmund schetst in betoog moeilijke positie van ethnische jongeren en geeft aan wat FNV voor hen wil doen: zorgen voor meer banen, geen discriminatie, voorrang bij banen en aangepaste opleidingen – Pleit ervoor dat jongeren zich gaan organiseren en zich aansluiten bij FNV: De FNV wil een kleurrijk FNV worden – (Muziek)”. Na 5’29”: “Interviewer in gesprek met jonge bezoeker van manifestatie, die vertelt in elektronica te werken en nog geen lid te zijn van vakbond – Hij vindt dat verbetering erg traag gaat: ik wacht eerst af wat hiermee zal gebeuren.” Etcetera. Gario las het verslag letterlijk voor wat een vrij hilarisch effect had, maar tegelijk natuurlijk ook vragen opriep. Als dit de voornemens uit 1989 waren, wat is er dan sindsdien gebeurd? En belangrijker: tegen racisme zijn, is dat een ding dat je erbij doet om te laten zien dat je aan de goede kant staat. Of is het een onlosmakelijk onderdeel van je core business? Gario pleitte voor dat laatste. Hij vond dat strijden tegen racisme verweven moet zijn met bijvoorbeeld de strijd tegen het neo-liberalisme en de precarisering van de arbeid die daaruit voortvloeit.

Dirk Kloosterboer in FNV en racisme (Vakbondsvernieuwing)