Fuck Thierry Baudet met zijn Forum voor Democratie

Gisteren deden in Utrecht zo’n zestig mensen mee aan een manifestatie tegen het racisme en seksisme van Thierry Baudet. Ze scandeerden samen leuzen en luisterden naar speeches en raps van een aantal strijdbare vrouwen. Hier de toespraak van Wan Ing.

Fuck Thierry Baudet met zijn Forum voor Democratie.

Witte mannen zoals zij – racistisch en seksistisch – worden helaas al eeuwenlang serieus genomen.

Zij willen de ander – ook wel: de niet-witte mens – onder de duim houden, voor hun eigen profijt. Vroeger tekenden zij grenzen in rechte strepen op wereldkaarten en nog steeds proberen zij territorium te claimen dat niet van hen is.

Zij – die witte mannen – misbruiken, dehumaniseren en vermoorden de ander nog steeds. Ze zetten de wereld in brand – Libië, Irak, Afghanistan, Syrië – maar de mensen wiens levens ze verwoesten, laten ze verdrinken in de zee. En zij hebben nog altijd de macht in handen.

Hier is de tekst van de speech van Domi op hetzelfde protest (in het Engels)

Zoveel mensen volgen zulke witte mannen, sommigen wellicht gedachteloos. Forum voor Democratie behaalde twee zetels in de Tweede Kamer, dat zijn meer dan 140.000 mensen, waarvan 12.500 in Utrecht.

Maar het is niet alleen Thierry Baudet en zijn twee zetels waar ik me tegen uit wil spreken vandaag. Veel mensen om me heen waren blij toen de PVV niet de grootste was. Maar Ruttes brief “doe normaal of rot op” was een teken aan de wand dat de retoriek van extreem-rechts langzaam maar zeker de norm aan het worden is.

En vorige week brak de kabinetsformatie al voor de tweede keer op migratiebeleid.

Ik word daar doodsbang van en woedend.

Vandaag komen Thierry Baudet en zijn Forum voor Democratie even over Utrecht heenpissen, beetje à la Pegida, ook al zitten deze gasten in de Kamer en zijn ze welbespraakt.

Ik woon nu tien jaar in deze stad. Ik heb hier een thuis gemaakt.

Ik weet dat er in Utrecht sterke vrouwen wonen. Ik weet ook dat Thierry Baudet en zijn Forum voor Democratie met hun woorden alleen niet tegen ons op kunnen.

Wat zij niet weten is dat wij kunnen vechten. En beter nog: ze weten niet eens hoe wij vechten.

Want vechten is wat we moeten doen.

Niet alleen omdat wij een menswaardig leven willen leiden – thuis, op werk en op school. Niet alleen omdat wij willen dat onze kinderen leren respectvol om te gaan met hun medemens. Niet alleen omdat wij ons veilig willen voelen op straat, overdag en in de nacht.

Maar simpelweg omdat witte mannen de wereld al lang genoeg kapot hebben gemaakt.

Met hun megalomane obsessie met grenzen en natiestaten, met raszuiverheid. Met hun vrouwenhaat, waardoor seksuele intimidatie genormaliseerd wordt en jonge vrouwen niet eens meer melden wanneer ze worden aangerand.

Met hun genocidepraat, die Thierry Baudet zo mooi verpakt in zachte woorden. Ja, genocidepraat, a.k.a. afkeer van de homeopathische vermenging van de Nederlander met alle andere volken van de wereld en angst dat de ware Nederlander nooit meer zal kunnen bestaan.

Met hun demonisering van steeds weer een nieuwe groep mensen. Vandaag de moslims, zoals ze dat vroeger deden bij de Molukkers en de Antillianen en we weten allemaal hoe het afliep met de Joden in de Tweede Wereldoorlog.

Ik denk dat Nederlanders hun ogen in shock hebben gesloten voor de consequenties van de fascistische taal en het fascistische beleid dat witte mannen aan de macht al eeuwenlang in praktijk brengen.

Want de waarheid is en blijft dat de Nederlandse overheid altijd daders zijn geweest, medeplichtig aan de transatlantische slavenhandel, verantwoordelijk voor de afslachting van tienduizenden Indonesiërs tijdens de onafhankelijkheidsoorlogen, vierders van Zwarte Piet en in de oorsprong van apartheid.

Multiculti Nederland. Het resultaat van kolonialisme en imperialisme waar Nederland een grotere rol in speelt en heeft gespeeld dan de media en onze geschiedenisboekjes ons durven te vertellen.

Waarin profit over people de sturende economische lijn is, het kapitalisme, het neo-liberalisme. Economisch beleid dat bloeit en overleeft met haar fundamenten stevig in racistische en seksistische onderdrukking en verwoesting. Daar weet Thierry Baudet met zijn rijke vriendjes in de bedrijfswereld alles van.

Dit is vermoeiend om te horen voor veel mensen, maar als we niet leren van de geschiedenis, niet stilstaan bij onze eigen verantwoordelijkheid als mens, als bewoner van deze stad, van dit land, van deze wereld, dan zullen we onze fouten blijven herhalen.

Wij vrouwen moeten onze bek open trekken, openlijk, publiek en luid. We moeten onze woorden verspreiden, onze boodschap groot maken.

En dat is niet zomaar gedaan. Ze zullen zeggen dat we hoeren zijn, hysterisch, gek, we zullen bedreigd worden met verkrachting, ze zullen ons vertellen dat we zelfmoord moeten plegen en we zullen bang zijn dat een van die malloten het heft in eigen handen zal nemen en ons in ons eigen huis zal opzoeken.

Ik verzin dit niet. Deze dingen gebeuren elke dag, ook al horen we er niet over.

Maar ik geloof in deze stad.

Ik geloof dat wij hier heel veel mooie dingen maken, mooie kunst, mooie muziek, mooie mensen. En ik geloof dat als we daarmee doorgaan, als we daar de ruimte voor blijven maken, we de energie kunnen vinden om als het erop aankomt, keihard terug te vechten. Met hand en tand, met huid en haar.

En ze zullen niet weten wat hen overkomt.

Wan Ing