De Peueraar 33, mei 1993
Auteur: Ellen de Waard
Ook in 1993 wordt er in diverse steden in Nederland een heksennacht gehouden. "Wij willen laten zien dat we evenveel recht (willen) hebben als mannen, om te gaan waar we willen. We willen een eind maken aan de vanzelfsprekendheid waarmee mannen de straat bezitten en vrouwen maar liever thuis blijven. Want zo lossen de meeste vrouwen het probleem op dat de straat onveilig is. Misschien doe jij het ook zo, al zou je anders willen...
Op straat zie je dat het ongelijk verdeeld is; dat vrouwen nog steeds niet hetzelfde kunnen als mannen. Het machtsmisbruik - vaak graag door mannen gehanteerd - uit zich onder andere in seksueel geweld. 1 op de 3 vrouwen in Nederland heeft voor haar zestiende ongewenste seksuele ervaringen. De daders zijn bijna altijd mannen. Het ervaren van seksueel geweld lijkt meer regel dan uitzondering. Deze feiten zouden de samenleving toch moeten dwingen het abnormaal te gaan vinden dat vrouwen zich altijd bedreigd moeten voelen?! Maar helaas lijken de feiten mensen juist te sterken in hun overtuiging dat vrouwen dus beter binnen kunnen blijven... Op deze manier verandert er niets en blijft de straat onveilig. Onveilig door bijvoorbeeld slechte verlichting, maar vooral ook door de dreiging van seksueel geweld. Onder seksueel geweld verstaan we niet alleen verkrachting of aanranding, maar ook gebaren, opmerkingen, blikken en andere vormen van intimidatie. Bovendien werkt de meestal smakeloze en seksistische manier waarop vrouwen op reclameborden zijn afgebeeld, ook niet echt mee aan een prettige sfeer op straat", aldus de organisatie van de heksennacht in Den Haag.