De Peueraar 51, november 1994
Auteur: Gerrit de Wit
Een hoofdagent van het korps Hollands Midden is door burgermeester Goekoop eind september disciplinair gestraft omdat hij vorig jaar bij een aanhouding onnodig veel geweld gebruikte. De agent heeft hiervoor voorwaardelijk ontslag aangezegd gekregen met een proeftijd van twee jaar.
Vorig jaar september werd de agent opgeroepen om in een bungalowpark in Noordwijkerhout te assisteren bij een ruzie. Bij de aanhouding van een man heeft de agent enkele rake klappen uitgedeeld. De arrestant vertelde "dat die hondeman een trap tegen mijn kloten en een klap op mijn hoofd heeft gegeven." Zowel getuigen als collega's van de politieman verklaarden later dat het geweld buitensporig was.
Het werd de agent vooral zwaar aangerekend dat hij gesjoemeld had met het procesverbaal. In het bewuste procesverbaal repte de hoofdagent met geen woord over klappen of schoppen. Hiervoor moest hij zich 11 oktober verantwoorden voor de rechter. Hierbij ontkende hij natuurlijk dat hij de arrestant geslagen of geschopt had. "Ik kan me dat niet herinneren." Wel herinnerde hij zich dat zijn hond onrustig was. "Ik ben door de hond uit balans getrokken en op dat moment zou ik iemand geraakt kunnen hebben." Ook vertelde de agent dat hij de geboeide arrestant een duwtje gaf om hem sneller te laten lopen. "Het zou kunnen zijn dat mijn hand daarbij zijn kaak heeft geraakt, maar dat is dan niet opzettelijk gebeurd", aldus de agent.
De agent werd tot vier maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf veroordeeld wegens meineed, kortom liegen dus. De Officier van Justitie achtte het bewezen dat de agent de boel bewust verdraaid had.
Welke maatregelen de korpsleiding tegen de agent neemt nu de rechter hem heeft veroordeeld, is nog onduidelijk. "Een onvoorwaardelijke gevangenisstraf kan reden voor ontslag zijn. Het is aannemelijk dat ontslag ernstig in overweging wordt genomen...", aldus politiewoordvoerder Vergeer.
Volgens de voorzitter van de dienstcommissie Wagenaar had de straf anders uit kunnen pakken als de agent het geweld had toegegeven in plaats van het buiten het procesverbaal te houden. "Ook een politieman wordt wel eens driftig en deelt dan een klap uit. Als je daar eerlijk voor uit komt, is daar best begrip voor." Een schandalige uitspraak die bedoeld lijkt om politiegeweld te legitimeren. Zolang je als agent geweld maar toegeeft, zou je blijkbaar je gang kunnen gaan.
De Algemeen Christelijke Politiebond (ACP) kondigt aan het voorwaardelijke ontslag aan te vechten. "Er is geen sprake geweest van bewust fysiek geweld en zeker niet van plichtsverzuim", weet ACP-woordvoerster Van Erp. Ze is er voorts van overtuigd dat de agent niet buiten zijn boekje is gegaan. Een typisch voorbeeld van elkaar de hand boven het hoofd houden, aangezien zij dit soort uitspraken doet terwijl zij zelf niet bij de aanhouding aanwezig was en getuigen en collega's van de agent juist toegaven dat de agent buitensporig geweld had gebruikt.
Het is pas de eerste keer dat bij het korps een disciplinaire straf werd uitgedeeld voor fysiek geweld. Hierdoor lijkt het alsof het om een losstaand incident gaat. Dit is zeer zeker niet waar. Naar aanleiding van de zaak met de geschorste en gestrafte agent heeft GroenLinks- raadslid Mieke Hoogervorst gewezen op een vergelijkbare zaak waarbij dik een jaar geleden een kraker in elkaar werd geslagen en geschopt door de politie. Zij vroeg zich hierbij af wat er met die aangifte was gebeurd. De aangifte zou nog steeds bij het Openbaar Ministerie liggen.
Voorts bracht het Justitieel Klachtenbureau (JKB) eind 1993 de zakenanalyse 1988 t/m 1991 uit. Hierin werden alle binnengekomen klachten over de politie geanalyseerd. De uitkomsten van deze analyse waren schrikbarend. Ze gaven aan dat de Leidse politie veelvuldig fysiek en verbaal geweld gebruikte. Onder andere de volgende klachten over politiegeweld kwamen voort uit de analyse:
Het mag duidelijk zijn dat geweld van politiezijde vaker voorkomt dan veel mensen denken. Dat nu uiteindelijk één agent hiervoor gestraft is valt toe te juichen, maar het moet niet de aandacht afleiden van het structurele geweld van politiezijde.
Bronnen: