De Peueraar 51, november 1994
Auteur: Jeroen van Schie
Het type van de vrije jongen: stevige snor, donker sluik haar, een beetje een pappig gezicht als van iemand die de laatste restjes uit de juskom drinkt. En een stevige bierbuik. D.A. Meijer uit Rotterdam, veertig jaar, zevende op de kieslijst van de Centrum Democraten voor de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen van dit jaar. En nu, vanaf dinsdagavond 27 september, beëdigd gemeenteraadslid in de Leidse gemeenteraad.
Buiten, op het Stadhuisplein, hadden zich die avond vanaf zeven uur een flink aantal anti-fascisten verzameld met een bakfiets met koffie, de nodige spandoeken, folders en een geluidsinstallatie. De Leidse afdeling van AFA (Anti-Fascistische Actie) had opgeroepen tot een manifestatie op deze dinsdagavond waarop opnieuw een fascist in de gemeenteraad zou worden geïnstalleerd. De folders werden uitgedeeld en vanaf het balkon werden enkele toespraken gehouden. Het fascistische gehalte van D.A. Meijer en van zijn partij, de Centrum Democraten, werd daarin aangetoond. Er werd opgeroepen tot verzet tegen de opkomst van extreem-rechts. Tussendoor werd er zwaarmoedige muziek gedraaid en een cynische persiflage op de leus "Nederland is vol" voorgedragen.
Ook D.A. Meijer had een kleine achterban meegebracht. Twee kaalhoofdige, stevig uit de kluiten gewassen maar wel netjes geklede heren van achter in de twintig. Een wat oudere vrouw en man van tegen de zestig met een meisje van een jaar of acht. En de inmiddels bekende Henk Otto, het gemeenteraadslid van de Centrum Democraten die aftrad onder druk van de anti-fascistische beweging. Hij voelde zich bedreigd maar kwam nu toch naar de installatie van zijn opvolger kijken.
Hij bleek dan ook geen reden te hebben om bang te zijn. De leuzen "Geen fascisten in de raad" en "Fascisten verdrijven, buitenlanders blijven" werden door niemand letterlijk opgevat en in daden omgezet. Het was een wat gespannen sfeer waarin ieder zijn/haar best deed de ander zoveel mogelijk te negeren.
Binnen, in en om de raadzaal, waren verschillende GroenLinks-gemeenteraadsleden druk in de weer met allerhande anti-racistische posters als "Leiden voor iedereen" en "Jouw eindeloze gekanker op vreemdelingen ben ik spuugzat". Ze plakten de posters op de rugleuning van hun stoel zodat, als ze zouden weglopen bij de installatie van Meijer, de posters duidelijk zichtbaar zouden zijn.
Vlak voor de installatie probeerde Margje Vlasveld van de Groenen nog een spaak in het wiel van de Centrum Democraten te steken. Er was nog geen bewijs geleverd dat Meijer inderdaad naar Leiden was verhuisd, een voorwaarde om tot de gemeenteraad toe te kunnen treden. Even later stond echter F.G.H. Hoogeveen, de al eerder geïnstalleerde Centrum Democraat, een tikkeltje zenuwachtig te wapperen met het verhuisbericht van Meijer. De spaak van de Groenen bleek niet sterk genoeg om het wiel te kunnen stoppen. Net zo min als de manifestatie van AFA en de wegloopactie van GroenLinks. Meijer werd, onder gefluit en gejoel vanaf de publieke tribune en met afwezigheid van GroenLinks en de Groenen, toegelaten tot het gezelschap van 'democratische volksvertegenwoordigers'.