Lokaal Kabaal 6, juli 1995
Auteur: Petra Schultz
Cartoons kunnen een uitlaatklep zijn om ervaringen in een asielzoekerscentrum weer te geven. Dat blijkt uit deze foto, gemaakt op een tentoonstelling in het Leidse Opvangcentrum (OC). Een Iraakse asielzoeker in het centrum verdiende in eigen land zijn brood met tekenen. Hij moest vluchten omdat zijn cartoons niet in de smaak vielen bij het regime. Ook hier tekent hij op een kritische manier wat hij om zich heen ziet gebeuren.
Op de foto zie je hoe allerlei organisaties achter een vluchteling aanrennen. De politie, Vluchtelingenwerk, Bureau voor Rechtshulp en de medische dienst, allemaal moeten ze iets van hem. Op een andere tekening zie je hoe de medische dienst een man pillen geeft. In plaats van naar de oorzaak te kijken van zijn klachten: het mes in zijn rug.
In het OC zijn een paar vechtpartijen geweest. Dat is niet vreemd als zeshonderd mensen op een klein oppervlak geplaatst worden. Vol onzekerheid over hun toekomst, met een beetje zakgeld en zonder iets om handen. Om hun mobiliteit te vergroten stelen sommige mensen fietsen. Echt Nederlands.
Zoals in iedere buurt is er ook overlast. Vandaar de tekeningen over overlast op de eetzaal en in de WC's. Volgens vrijwilligster Mieke van der Putte weten sommige mensen niet hoe ze een WC moeten gebruiken. En zoals overal zijn er ook in een OC meningsverschillen over hoeveel mensen van de algemene middelen gebruiken. Op het centrum zijn kranen met water en melk. Eén tekening gaat over een vrouw die wat al te veel drinken neemt.
Echt positief zijn deze cartoons niet. Ze vormen een uitzondering. De meeste vluchtelingen die exposeerden tekenen vredige landschappen. Volgens Van der Putte wordt de onvrede groter naarmate de vluchtelingen langer op het centrum wonen. Hopelijk komt er dan, net als op het eerdere Leidse Asielzoekerscentrum, een bewonerscommissie die de woonomstandigheden verbetert.