De Fabel van de illegaal 52/53, zomer 2002
Auteur: Harry Westerink
Het laatste oordeel van het volkstribunaal
Overwegende
dat wij de begrippen "volk" en "volkeren" weigeren te erkennen
en als zodanig tussen aanhalingstekens plaatsen,
overwegende
dat "de volkeren" alleen als denkbeeld bestaan,
dat die gedachte ertoe dient om tweedracht te zaaien
tussen het zogenaamde "eigen volk" en de andere "volkeren"
en om een valse en bedrieglijke eensgezindheid te kweken in "het eigen volk",
die de machtsverhoudingen binnen dat "volk" veronachtzaamt en zelfs miskent,
dat het verzinsel van de Nederlandse cultuur en de Nederlandse normen en waarden
wordt ingezet om "het eigen volk" op een voetstuk te plaatsen
en de andere "volkeren" omlaag te halen,
althans van minder belang te achten,
overwegende
dat niemand en dus iedereen
en iedereen en dus niemand tot "de volkeren" behoort,
dat het gebruik van de termen "werkvolk", "voetvolk" en "goed volk"
op zichzelf onvoldoende grond oplevert
om het meervoud "volkeren" te rechtvaardigen
en zeker niet aannemelijk maakt dat "de volkeren"
gelijkgesteld moeten worden met het wereldproletariaat en de arbeidersklasse,
dat naar onze stellige overtuiging iedereen kan en mag pleiten
voor de ontbinding van Nederland en de Nederlanders,
"het volk" waartoe wij helaas ook gerekend worden,
overwegende
dat "de volkeren" dan ook niet ontvankelijk verklaard dienen te worden,
dat het veronderstelde zelfbeschikkingsrecht van "de volkeren"
terecht wordt aangevochten en vervangen moet worden
door het zelfbeschikkingsrecht van het individu,
dat "de volkeren" nog nooit over zichzelf hebben beschikt,
dat iets dat niet bestaat logischerwijs niet kan beschikken,
noch over zichzelf, noch over andere "volkeren",
dat wie opkomt voor het zelfbeschikkingsrecht van het "volk" van Verweghistan
zich eerst maar eens moet afvragen
of hij ook voor "het eigen volk" zou willen opkomen,
dat wie het heeft over "het eigen volk" en "de eigen mensen"
zijn mond met zeep moet gaan spoelen,
dat het Duitse "volk" en het Italiaanse "volk" en het Japanse "volk"
zich in de jaren 30 en 40 van de twintigste eeuw
ook beriepen op hun zelfbeschikkingsrecht,
dat de uitoefening van dat recht leidde tot de ontkenning
van het bestaansrecht van miljoenen en miljoenen mensen,
dat het zelfbeschikkingsrecht van het ene "volk"
maar al te vaak leidt tot de ontkenning van rechten van mensen
die tot andere "volkeren" schijnen te behoren,
die op hun beurt het zelfbeschikkingsrecht inzetten
om het zelfbeschikkingsrecht van weer andere "volkeren" te ontkennen,
die op hun beurt het zelfbeschikkingsrecht inzetten
om het zelfbeschikkingsrecht van weer andere "volkeren" te ontkennen,
die op hun beurt...,
dat "de volkeren" wel wat beters te doen hebben,
namelijk verdwijnen,
dat het tijd wordt om de sociale constructie van "de volkeren" te deconstrueren,
overwegende
dat de Nederlanders,
gezien de eeuwenlange plundertochten van het Nederlandse kolonialisme,
gezien de rampspoed die de Nederlanders
over zoveel mensen waar ook ter wereld hebben gebracht,
een voorbeeld moeten stellen
en dienen over te gaan tot de opheffing van hun "eigen volk",
gehoord hebbende het advies van de anti-nationalistische fractie
van de revolutionaire voorhoede die voortdurend achter de feiten aan loopt,
kennis genomen hebbende van het verstikkende maatschappelijke klimaat
onder de Nederlanders,
die koste wat het kost een scheiding blijven aanbrengen
tussen "het eigen volk" en "de buitenlanders".
besluiten wij tot afschaffing van Nederland en de Nederlanders,
tot politieke faillietverklaring van het "volk" van Nederland,
tot nietigverklaring van het zelfbeschikkingsrecht van "de volkeren"
en tot ontbinding van dit volkstribunaal,
nadat eenmaal de Nederlanders als Nederlanders zijn verdwenen
en als herboren wereldburgers de zon kunnen zien opkomen,
zonder het bloed en de bodem van hun verkalkte voorvaderen.