De Fabel van de illegaal 75, maart/april 2006

Auteur: Gerrit de Wit


Leidse kerk in staat van ontbinding

De Leidse pinksterkerk De Grote Opdracht Gemeente zit in de penarie. Tientallen leden hebben de kerk de rug toegekeerd na aanhoudende verhalen over manipulatie, oplichting en machtsmisbruik door stichter Gertjan Agtereek. De kerk spande in 2002 nog een rechtszaak aan tegen De Fabel, omdat men in de Fabel-krant omschreven werd als "christenfundamentalistisch".


Leidse pinksterkerk Grote Opdracht Gemeente
Sinds eind 2005 treedt een flinke groep ex-kerkgangers (1) naar buiten met schokkende verhalen. Tegenover het Leidsch Dagblad verklaarden ze onder meer dat gemeenteleden onder zware geestelijke druk worden gezet om grote geldbedragen, tot honderdduizenden euro's, aan de kerk te schenken of te lenen. Veel leden zijn daardoor in financiële nood geraakt. Het afgetroggelde geld was bestemd voor het vanuit Leiden opzetten van een wereldwijd netwerk van kerken, de Great Commission Churches International (GCCI). Dat netwerk zou volgens de kerk 2 miljoen leden en 5 duizend aangesloten kerken, weeshuizen en bijbelscholen omvatten. Grootspraak, zeggen de ex-leden. Het geld verdween ook naar aan de kerk gelieerde bedrijven, waaronder een reclamebureau en een handelsfirma. Leningen werden niet terugbetaald en financiële afspraken met hulp- en evangelisatieprojecten in ontwikkelingslanden werden niet nagekomen. De ex-leden noemden de kerk "een sekte". Kerkleider Agtereek zou zichzelf omschrijven als "gezalfde", en zich tooien met titels als "bisschop" en "de apostel van de 21ste eeuw".

Gebroken beloften

De voormalige voorganger Glenn Siegers verklaarde dat de GCCI een Keniaans project onder prostituees in een fiasco deed eindigen. Agtereek stortte zich in internationale zakelijke avonturen, maakte grote schulden en kon zijn afspraken aan de prostituees niet nakomen. Teleurgesteld keerden velen van hen terug in de seksindustrie. Verder blijkt de GCCI geld voor weeskinderen in Kenia voor andere, onbekende, doeleinden te hebben gebruikt. Vijftig kerkleden die dachten dat ze sinds een jaar maandelijks 10 euro aan hun "eigen" weeskind doneerden, zijn nooit ingelicht dat hun gift daar niet aankwam. De beheerder van het weeshuis in Kenia meldde aan het Leidsch Dagblad dat twee kinderen zijn gestorven, omdat het beloofde geld niet kwam. Agtereek zou verder maandelijks 5.300 euro betalen aan het door hem opgezette GCCI-India. Dat zou daar onder meer een weeshuis van onderhouden. Het geld kwam echter nooit en men moest noodgedwongen weeskinderen wegsturen. De eigenaar, die als "directeur India" op de loonlijst van de kerk staat, krijgt nog 60 duizend euro uit Leiden. Alle commotie kon niet zonder gevolgen blijven. Op 22 januari 2006 maakte voorganger Dennis Sieval tijdens een gebedsdienst bekend dat men in afgeslankte vorm een doorstart zou gaan maken. Een week later bleven veel stoeltjes onbezet en zaten er nog maar 50 leden in het kerkgebouw.

Leden van de kerk stonden vanaf mei 2001 drie keer per week bij de Leidse abortuskliniek. Ze protesteerden daar tegen abortus en probeerden bezoeksters te overreden om ervan af te zien. Om het recht op vrije abortus te verdedigen voerde een groep "pro choice"-activisten, waaronder Fabel-leden, in juli van dat jaar een aantal tegenacties uit. Daarna hielden de anti-abortusactivisten zich enige tijd rustig. Eind 2001 verscheen in de Fabel-krant een artikel over de anti-abortusactivisten en over de tegenacties.(2) Daarin noemde De Fabel de kerkleden "christenfundamentalisten". Dat viel niet in goede aarde bij de kerk en men sleepte De Fabel in maart 2002 voor de rechter. Er werd 28.200 euro schadevergoeding geëist wegens smaad, en verder dat het artikel van internet verwijderd zou worden. De rechter bepaalde echter dat de term "christenfundamentalisten" niet onrechtmatig was jegens de kerk. De gelovigen verloren de zaak en moesten dus ook de proceskosten van De Fabel betalen. Daarna probeerden de anti-abortusactivisten hun acties voort te zetten. In april 2002 stonden ze met 7 kerkleden voor de deur van de kliniek. Nadat een feministe daar ter plekke stampij over maakte, werd de politie ingeschakeld. Die stuurde de anti-abortusactivisten weg. Die zijn daarop nooit meer gezien.

Noten

Terug