De Fabel van de illegaal 77/78, zomer 2006

Auteur: Cihan Ugural

Inburgeren of uitburgeren

Tijdens een bijeenkomst op 22 mei 2006 van het Amsterdamse Flexcafé over de strijd tegen de gedwongen inburgering droeg Aksi-activist Cihan Ugural een column voor. Hierbij de integrale tekst.

Smerige "Nederlandse cultuur" (foto: Pauline Krebbers)

Goedemiddag meneer de allochtoon, buitenlander, vreemdeling, asielzoeker… wat maakt het ook uit. U heeft vast wel gehoord van de nieuwe wet. We noemen het de Wet Inburgering. Deze wet zal goed zijn voor onze Nederlandse samenleving. Deze wet zal goed zijn voor onze Nederlandse normen en waarden.

Wat onze normen en waarden zijn? Het zijn niet de dingen die jullie vaak doen of denken: vrouw is tweederang, kinderen slaan, homo's slaan, criminaliteit, eerwraak, schooluitval, enzovoort. Het komt u vast allemaal bekend voor. Nou, onze normen en waarden zijn het omgekeerde, dus: vrouw is geen tweederang, geen kinderen slaan, geen homo's slaan, geen criminaliteit, geen schooluitval, enzovoort. En deze dingen komen mij weer allemaal bekend voor. Hier spreken we van botsingen der beschavingen. Botsing tussen uw en mijn cultuur.

Daarnaast is er ook een ander groot probleem, namelijk de Nederlandse taal. Dat is een grote belemmering voor u bij het zoeken van werk. Ik heb al uw gegevens van de Informatie Beheer Groep (IBG) gekregen en ik weet dat u 15 jaar lang hebt gewerkt. En omdat de fabriek waar u werkte is gesloten door een fusie, hebt u nu geen werk meer. Maar… de tijden zijn veranderd, meneer. Nederland wordt een kenniseconomie. Dat houdt in dat we steeds meer mensen nodig hebben in de dienstensector. Dat houdt in dat de Nederlandse taal een vereiste is als u een baan wilt. Nu bent u al 8 maanden werkloos, en ik weet natuurlijk niet of u wel écht op zoek bent geweest naar een andere baan. Maar als u dat wel hebt gedaan, heeft u gemerkt dat het echt wel nodig is om Nederlands te spreken.

Ik zie dat u tussen de 15 en 65 bent. U bent werkloos, en u bent ook nog eens een allochtoon. Doordat deze drie elementen samenkomen, staat u bij de IBG geregistreerd als een niet-ingeburgerde burger. Het kan natuurlijk vreemd klinken, maar dat valt allemaal wel mee. Ten eerste blijven we u een burger van Nederland noemen: een niet-ingeburgerde burger. U mag uw paspoort gewoon blijven houden, geen probleem. Hier komt de tolerantie van onze cultuur naar boven. We zijn tolerant.

Ten tweede bieden we u de mogelijkheid om een wel-ingeburgerde burger te worden van dit land, met andere woorden: een gewone burger. Weer met andere woorden: een "burger", meneer. Er zijn vele inburgeringsscholen opgericht, zodat u zelf kunt kiezen naar welke u wilt. Het is net als bij uw zorgverzekering, of uw gas- en elektriciteitsbedrijf. Ook hier kunt u zelf kiezen. In deze scholen leert u de Nederlandse taal, de Nederlandse normen, de Nederlandse waarden en de Nederlandse geschiedenis.

En u weet dat iedere burger een eigen verantwoordelijkheid moet hebben. Dat betekent dat u zelf voor uw inburgering moet zorgen. Wij hebben de instituties voor u opgericht, de rest doet u zelf. Het is geven en nemen. U moet dus alles zelf betalen. Per inburgeringsschool verschillen de kwaliteit en de kosten. Gemiddeld zal het u ongeveer 6 duizend euro gaan kosten.

Ho ho ho, geen paniek. Heeft u dit bedrag niet - en ik weet dat jullie onder de kussens altijd wel wat geld hebben liggen, maar dat zijn mijn zaken niet -, heeft u dit bedrag niet, geen probleem, ook daarvoor hebben we een oplossing. U kunt het gaan lenen bij de IBG. Later kunt u het gewoon weer terugbetalen. In het buitenland staan we bekend als gierige mensen, maar u ziet dat we toch best wel gul zijn.

Een andere gulheid is: als u binnen 3 jaar uw inburgeringsexamen haalt, krijgt u 3 duizend euro terug. Nou, wat vindt u daarvan? Haalt u het niet, dan bent u het afgesproken bedrag kwijt, 6 duizend euro. Heeft u het na 5 jaar nog niet gehaald, nou, dan vinden we dat wel heel erg, en krijgt u een boete van 500 euro. Het kan oplopen tot duizend euro.

U kan duidelijk zien dat we er alles aan doen om u op uw gemak te laten voelen in dit land. Het is allemaal voor uw eigen bestwil. Het wordt namelijk makkelijker voor u om een baan te vinden. We willen graag dat mensen in dit land op een nette manier omgaan met elkaar. U hebt het vast gemerkt: het hele gesprek heb ik u "u" en "meneer" genoemd. Ook al heeft u dit niet verdiend, maar zo moeten we wel omgaan met elkaar. Ik wens u veel succes met het halen van uw inburgeringsdiploma.

Terug