De Fabel van de illegaal 77/78, zomer 2006

Auteur: Gerrit de Wit


Anti-fascisten verstoren nazi-demonstratie

Op zaterdag 27 mei 2006 wordt de van oudsher joodse buurt Oud Zuid in Amsterdam opgeschrikt door een demonstratie van de neo-nazistische partij Nationale Alliantie (NA). Zo'n 35 aanhangers marcheren met NSB-vlaggen en allerlei andere nazistische prullaria door de wijk. De NA betoogt tegen de in Amsterdam gevestigde vereniging Martijn, een belangenorganisatie van pedofielen. Tegenstanders bekogelen enkele fascisten met ballonnen gevuld met water en verf.


NA-voorzitter Jan Teijn draagt een bloemetje op de demonstratie in Amsterdam. Rechts naast hem loopt NA-secretaris Mari Kostense. De dame aan de roeptoeter is de voormalige NA-secretaris Virginia Kapic.

NCD-bestuurslid Robin Winkel (links) op de NA-demonstratie in Amsterdam. Achter hem, met stropdas, wandelt de NA-activist Mike "ik haat zwarten, allochtonen, joden, communisten en gabbers" Bierens. Hij werd in 2005 veroordeeld tot twee weken voorwaardelijke gevangenisstraf wegens belediging van moslims
Oorspronkelijk wil de NA (1) een demonstratie houden bij het station Muiderpoort in Amsterdam-Oost, nabij het gebouw waar vereniging Martijn een postvakje heeft. De Anti-Fascistische Aktie Amsterdam (AFA-A) moet ook niets van Martijn hebben, maar ziet een demonstratie van neo-nazi's in de stad helemaal niet zitten. Bij de gemeente en diverse deelraden maakt AFA-A daarom schriftelijk haar verontwaardiging kenbaar. Ook maakt men bij de gemeente melding van een tegendemonstratie bij Muiderpoort. De NA heeft op dat moment nog geen melding gedaan, en mag daarom niet meer demonstreren bij het station. Men besluit uit te wijken naar het Stadionplein. AFA-A zegt daarop de eigen demonstratie af. Het heeft immers weinig zin om te demonstreren tegen de NA, terwijl die aan de andere kant van de stad marcheert met medewerking van gemeente en politie. De NA verzamelt voor bij het Amsterdamse station Zuid/WTC. Op dat moment nemen tientallen anti-fascisten op spontane wijze bezit van het Stadionplein in een poging de nazistische demonstratie te verhinderen. Vier mensen van de NA, waaronder de secretaris van NA Zeeland Marcel de Putter, gaan op eigen houtje direct naar het Stadionplein. Zij worden daar onthaald op een regen van water- en verfballonnen en zetten het op een rennen. Daarop worden 21 anti-fascisten door de politie gearresteerd en de rest weggejaagd.

Geschokt

Toch mag de NA niet demonstreren op het Stadionplein. De politie geeft hen een route vanaf Zuid/WTC door de vooroorlogse joodse buurt en langs een gedenkplek voor gefusilleerden uit de Tweede Wereldoorlog. De voormalige partijsecretaris en virulent antisemiet Virginia Kapic roept leuzen door de megafoon. Partijvoorzitter Jan Teijn en secretaris Mari Kostense houden toespraken bij de winkels op het Olympiaplein. Een opvallende aanwezige is Robin Winkel uit Voorhout. Hij is bestuurslid van de uiterst rechtse en orthodox-christelijke partij Nederlandse Christen Democraten (NCD). Ondanks de oproep van de NA aan de achterban om zich netjes te kleden, lopen veel demonstranten rond in kisten met witte veters en met bomberjacks. Meerdere van hen dragen opnaaiers met White Power-symbolen, SS-doodskoppen, ijzeren kruizen, het cijfer 88 dat staat voor "Heil Hitler", wolfsangels en sig-runes. Ook loopt een aantal mensen rond met de Oranje-Blanje-Bleu-partijvlaggen. Deze vlag was eerder in bedrijf bij de NSB. De politie treedt nergens tegen op, hoewel sommige van deze uitdossingen verboden zijn. Omstanders reageren stomverbaasd en geschokt op het schouwspel. Ook het stadsdeel Oud Zuid is aangeslagen. Men laat weten niet gerekend te hebben op een optocht van de NA door de buurt. Er mocht immers alleen op het Stadionplein gedemonstreerd worden. Stadsdeelvoorzitter Egbert de Vries meldt burgemeester Cohen er "niet blij mee te zijn". In de gemeenteraad gaat de VVD Cohen vragen stellen over de verboden symbolen waarmee een aantal nazi's was uitgedost.

Scheuring binnen de NA

Op 27 maart 2006 hebben enkele afvalligen van de Nationale Alliantie (NA) een nieuwe extreem-rechtse organisatie opgericht, de Nationalistische Volks Beweging (NVB). De scheuring is in de hand gewerkt door de zogenaamde Deense cartoon-affaire. De kring Holland van de NA en penningmeester Gerard de Wit willen de cartoons op de NA-website geplaatst zien. Het hoofdbestuur ziet dat niet zitten. Daarbij wil het hoofdbestuur dat de achterban zich op demonstraties minder extreem kleedt en White Power-tekens achterwege laat. Zo hoopt men een breder publiek te kunnen bereiken. De kring Holland en De Wit zien dat op hun beurt weer niet zitten. Men stapt uit de partij en richt de NVB op.

De NVB-bestuursleden zijn Gerard de Wit (ex-bestuurslid Volksnationalisten Nederland, de opvolger van de verboden CP'86), Wim Beaux (ex-voorzitter CP'86 en ex-bestuurslid NA), Gerhard Neid (ex-regiobestuurslid NA) en Peter van Egmond (ex-regiobestuurslid NNP en ex-lid CP'86). Van Egmond is overigens op 4 maart 2006 nog aanwezig bij een "heldenherdenking" van gesneuvelde SS-ers op een Duitse militaire begraafplaats in het Belgische Lommel. Die herdenking is georganiseerd door de nazistische organisatie Blood & Honour Nederland.

De NVB ontpopt zich als een klassieke extreem-rechtse organisatie. Men pleit voor een "immigratiestop voor niet-westerse personen" en een herinvoering van de doodstraf. Verder keert men zich tegen het stemrecht voor "niet-westerse allochtonen" en tegen toetreding van Turkije tot de EU. Op de website meldt voorzitter Beaux dat hij tijdens de dodenherdenking op 4 mei ook de gesneuvelde Nederlandse vrijwilligers in de Waffen SS herdenkt. Verder is het partijlogo van de NVB bijna identiek aan het logo van de NSB die na de Tweede Wereldoorlog verboden werd. Het partijlogo is gemaakt door Ton Steemers, ook alweer een ex-bestuurslid van de CP'86. De NVB heeft verder de NSB-leus "Voor volk en vaderland" overgenomen. Op 6 mei houdt de partij haar eerste bijeenkomst. Er komen iets meer dan 20 mensen opdagen. De NVB zal gezien de extremistische achtergronden van de bestuursleden en haar gedweep met de NSB veroordeeld zijn tot een rol in de marges van de politiek.

Gerrit de Wit
Ondanks alle commotie zitten veel gearresteerde anti-fascisten toch meerdere dagen vast. Een arrestant komt bijna te overlijden omdat de bewakers hem zijn hartmedicijn afnemen. De arrestant en de medegevangenen wijzen de bewakers op de mogelijke fatale gevolgen daarvan, maar zonder resultaat. Op zondag krijgt de arrestant steken in de borst. Hij wordt met spoed naar het ziekenhuis vervoerd. Alle anti-fascisten wordt "openlijke geweldpleging" ten laste gelegd, hoewel er enkel ballonnen met water en verf gegooid zijn. De strenge justitiële behandeling van de anti-fascisten staat in schril contrast met de coulante omgang van gemeente, politie en Justitie met nazi's die openlijk hun haatdragende sympathieën uitdragen.

Noot




Pedofilie, pedoseksualiteit, links en rechts

De term pedofilie wordt gebruikt voor mensen boven de 18 jaar die zich seksueel aangetrokken voelen tot kinderen die nog niet geslachtsrijp zijn. De term is ook van toepassing op pubers die zich seksueel aangetrokken voelen tot kinderen die 5 jaar jonger zijn dan henzelf. Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen pedofilie en pedoseksualiteit. Het eerste slaat op het zich seksueel aangetrokken voelen tot kinderen, het tweede op het daadwerkelijk hebben van seks met kinderen. In het dagelijks gebruik worden die twee vaak, en ten onrechte, door elkaar gebruikt. In de jaren 70 pleitte een deel van de linkse beweging, aangejaagd door de terechte wens naar een vrijere omgang met seksualiteit, voor meer begrip voor pedofilie en een verlaging van de minimumleeftijd voor het hebben van seksuele contacten. Ook verschenen er omstreden rapporten waaruit bleek dat pedofiele en pedoseksuele contacten niet schadelijk hoeven te zijn voor het kind. Voor de huidige progressieve beweging staat voorop dat seksuele relaties niet gebaseerd mogen zijn op een machtsongelijkheid, en bij relaties tussen volwassenen en kinderen is de macht per definitie niet gelijk verdeeld. Maar de progressieve visie laat wel ruimte voor seksuele relaties tussen jongvolwassenen en pubers die op gelijkwaardigheid gebaseerd zijn.

De extreem-rechtse beweging ageert vooral tegen pedofilie en pedoseksualiteit omdat het niet aansluit bij het conservatieve gedachtegoed dat seks uitsluitend gericht moet zijn op voortplanting. Met hun "perverse" opvattingen en gedrag zouden pedofielen en pedoseksuelen daarbij de vermeende zuiverheid van "het Nederlandse volk" bedoezelen. Maar bovenal weet de extreem-rechtse beweging dat pedofilie en pedoseksualiteit zwaar beladen termen zijn. Via populistisch protest daartegen probeert men uit het isolement te kruipen. Het is overigens opmerkelijk en tegelijkertijd veelzeggend dat extreem-rechts zich wat dat betreft nooit heeft uitgesproken tegen Pim Fortuyn. Ook hij zou namelijk seks met minderjarigen gehad hebben. Fortuyn, enige tijd geleden op tv verkozen tot "de grootste Nederlander aller tijden", wordt daarom ook wel eens gekscherend "de grootste pedoseksueel aller tijden" genoemd.

Gerrit de Wit

Terug