De Fabel van de illegaal 82/83, voorjaar 2007
Auteur: Harry Westerink
Interventieteam op illegalenjacht valt kerk binnen
Kerken zijn eeuwenlang beschouwd als toevluchtsoorden en schuilplaatsen die geen last zouden mogen ondervinden van staatsrepressie. Toch viel op 9 januari 2007 na een anonieme kliktip een gemeentelijk "interventieteam" een Portugeestalige migrantenkerk in Rotterdam binnen. Na interventieteams in de glastuinbouw, de horeca en de bouw roken dit soort teams sinds een paar jaar ook illegalen uit via razzia's in privé-woningen.
De Portugeestalige migrantenkerk in Rotterdam |
Zeven mensen in burgerkleding bonsden kort voor het begin van een dienst hard op de kerkdeur. Toen verschrikt werd opengedaan, legden ze niet uit wie ze waren, maar vroegen ze meteen alle aanwezigen naar hun papieren. Pas later bleek dat het ging om leden van een interventieteam van de gemeente Rotterdam. Men doorzocht grondig de hele kerkruimte, ook de wc's en de kasten. Na enige tijd kwamen er ook nog twee politie-agenten aan. Men wilde op de eerste verdieping de verblijfplaats bekijken van een Angolese man en zijn vijfjarig zoontje. Toen gevraagd werd naar de machtiging voor de inval, verlieten de ambtenaren schielijk het pand. De politie nam echter wel drie ook aanwezige Brazilianen zonder verblijfsvergunning mee, twee mannen en een vrouw. De vrouw werd in haar cel door de politie grof behandeld. Ze kreeg nauwelijks iets te eten en ook geen maandverband. Ze werd later overgebracht naar het Rotterdamse uitzetcentrum en is op 19 januari naar Brazilië gedeporteerd. Ook de andere twee werden uitgezet.
Gereedschapskist
Via interventieteams let Rotterdam op zijn "probleembewoners", aldus de gemeentebestuurders, die laaiend enthousiast zijn over de eigen "Rotterdamse deur tot deur-aanpak".(1) Op die zo kenmerkende rechts-populistische "niet lullen maar poetsen"-manier hemelt men ambtenaren op die niet achter hun bureau blijven zitten, maar "het wilde westen" van Rotterdam intrekken. Daar vangt men illegalen en maakt men ook anderen aan de onderkant van de samenleving het leven zuur. Dat weten de bestuurders wel te waarderen. De "Rotterdamse aanpakkers" zouden als "publieke ondernemers voortdurend in beweging zijn" en "de navelstaarderige, verkokerde werkwijze" van veel ambtelijke organisaties bestrijden. Het Project Interventieteams won in 2004 daarom de eerste Rotterdamse Aanpak Prijs voor "de meest ondernemende Rotterdamse ambtenaren". Wethouder Marco Pastors reikte daarbij als prijs en als "symbool voor aanpakkers" een "stoere" gereedschapskist uit aan projectcoördinator Barend Rombout.
Volgens de gemeente Rotterdam bevorderen de interventieteams "op een ongewone manier" de veiligheid in de stad.(2) De team zijn echter inmiddels een stuk minder "ongewoon" en maken het leven van illegalen juist een stuk onveiliger. Officieel mogen ze alleen met een huiszoekingsbevel of met toestemming van de bewoners huizen binnenvallen. Zoals ook bij de razzia van 9 januari, komt het echter nogal eens voor dat de politie dat ongevraagd en zonder toestemming doet. Men komt dan dus op voor "de veiligheid in de stad" door de eigen regels te overtreden.
De Protestantse Kerk in Nederland (PKN) liet weten de inval "zeer ernstig" te vinden. "Veel asielzoekers hebben in het verleden onderdak gevonden in "witte kerken". Daar is de politie voor zover wij weten nooit binnen gekomen. Dat dit nu wel bij een migrantenkerk gebeurt, is voor ons aanleiding voor nader onderzoek", aldus een PKN-woordvoerder. Ook De Fabel van de illegaal heeft in het verleden het initiatief genomen tot een - zeer succesvol - kerkasiel voor vluchtelingen.(3) Directeur John van Tilborg van de christelijke vluchtelingensteunorganisatie INLIA noemde de inval "zeer gevoelig" en beriep zich op "een stilzwijgende afspraak uit 1986 dat de politie de kerkelijke nachtopvang voor illegalen op z'n beloop laat, mits de kerk de opvang meldt".
Noten
Terug