De Fabel van de illegaal 91, voorjaar 2008

Auteur: Harry Westerink

(Uit de illegaliteit)

Gevlucht na arbeidersstrijd

Arash Raksh werd in 1985 in Iran opgepakt omdat hij had deelgenomen aan studentendemonstraties. Na zijn vrijlating moest hij gaan werken voor een Iraanse overheidsinstelling die de lijken van soldaten vervoerde die tijdens de oorlog met Irak waren gesneuveld. Na 3 maanden kon hij dat niet meer aan. Hij dook onder en nam een andere identiteit aan. Jarenlang leefde hij onder die andere naam. In feite was hij al die tijd een vluchteling binnen Iran, die voortdurend op zijn hoede moest zijn voor de autoriteiten.

Stakende arbeiders in Iran

In 2002 werkte Raksh bij een bedrijf waar de arbeiders veel problemen hadden met de bazen. Ze kregen hun salarissen niet op tijd en niet volledig betaald. Ze voerden actie, maar het werd niet beter. Daarom gingen ze staken en demonstreren. Ook andere arbeiders sloten zich bij de demonstratie aan, die richting het provinciehuis ging. Toen ze daar aankwamen, waarschuwde de ordepolitie dat ze zich moesten verwijderen. Dat deden ze niet. Daarop begon de politie met traangas te gooien en met knuppels te slaan. Door de politie-aanval zagen de arbeiders zich gedwongen om het provinciehuis binnen te gaan. Ze gooiden de ruiten in, omdat ze door het traangas dreigden te stikken. Veel arbeiders werden opgepakt, maar Raksh wist te ontsnappen. Hij hield zich verborgen bij een vriend en hoorde later dat de politie bij hem thuis was geweest, hem zocht en zijn identiteitspapieren had meegenomen, zowel de echte als de vervalste. Daardoor had de politie zijn dubbele identiteit ontdekt en zijn verleden als politieke activist. Hij vreesde voor zijn leven en vluchtte naar Nederland.

Raksh vroeg asiel aan, maar de IND geloofde hem niet en wees zijn aanvraag af. Hij werd vanuit het Leidse azc op straat gezet, zwierf rond en bezocht het inloopspreekuur van De Fabel van de illegaal. Tot overmaat van ramp lijdt hij aan suikerziekte en heeft hij maagproblemen. Daarvoor gebruikt hij al lange tijd medicijnen. Sinds 2005 is hij steeds zieker geworden en nu moet hij geopereerd worden. Met veel moeite diende hij een tweede asielaanvraag in, met nieuw bewijsmateriaal. Daardoor kwam hij gelukkig ook in aanmerking voor een kamer bij de Leidse noodopvanginstelling STUV. De Haagse rechtbank oordeelde echter dat de bewijzen al tijdens de eerste aanvraag ingebracht hadden kunnen en moeten worden, en wees daarom zijn tweede aanvraag af. Daarop werd hij door STUV uit zijn kamer gezet. Opnieuw stond hij op straat. Al maandenlang is hij nu dakloos, zonder enige vorm van vast inkomen en onderdak. Hij kan niet terug naar Iran, want hij weet zeker dat hij dan gevangen wordt genomen en waarschijnlijk ook vermoord. Maar dat vormt voor de IND geen reden om hem asiel te geven. Hij kan niet vooruit en niet achteruit, en zit als illegaal gevangen in Nederland.

Arash Raksh is een schuilnaam.

Terug