De Fabel van de illegaal 91, voorjaar 2008

Auteur: Gábor Kovács

De schoonmakers hebben gewonnen!

“Veni, vidi, vici. We kwamen, we zagen, we overwonnen. We hebben een gigantische overwinning behaald, de beste CAO in de schoonmaak ooit, en dat is te danken aan de manier waarop we als groep naar buiten zijn getreden en een netwerk hebben opgebouwd.”

De NS voerde een pr-campagne om te laten zien hoe hard schoonmakers werken. De schoonmakers plakten er zelf stickers bij waarop stond dat ze dan ook wel goed betaald willen worden (foto: Eric Krebbers)

Aan het woord is Herrie Hoogenboom, organizer van FNV-Bondgenoten op de luchthaven Schiphol. De afgelopen maanden hebben hij en zijn mede-organizers, samen met schoonmakers, activisten en anderen hard gewerkt om druk te leggen op de schoonmaakbedrijven, voor een betere CAO, maar ook voor respect en zichtbaarheid. In de nieuwe CAO staat in begrijpelijke termen waar de schoonmakers recht op hebben: 10 euro per uur, een betere reiskostenregeling en taalcursussen in werktijd voor wie daar behoefte aan heeft. En dat is bereikt in een sector die bekend staat om haar lage organisatiegraad, onder omstandigheden die niet altijd even makkelijk waren en in een betrekkelijk korte tijd.

Guerrillaconcert

Het door de FNV opgepakte organizing-model bood uitkomst. Hoogenboom: “Enerzijds geeft het mensen de kracht om naar buiten te treden en het besef dat ze samen sterk staan en iets kunnen bereiken. Anderzijds promoot het het eigenaarschap van de vakbondsleden, het idee dat zij zelf de vakbond zijn.”

De afgelopen maanden hebben de schoonmakers stevig actie gevoerd. Eerst door langs te gaan bij de diverse opdrachtgevers, waaronder Fortis, het paleis van Justitie in Den Haag en diverse ministeries om hen vriendelijk om steun te vragen. Bij een negatief antwoord kwamen de schoonmakers in actie om hun eisen kracht bij te zetten. Dat gebeurde onder meer op het Centraal Station van Utrecht en bij het ministerie van Binnenlandse Zaken waar schoonmakers met spandoeken, flyers en toeters de opdrachtgevers en de omstanders lieten weten wat ze wilden en waarom. Hoogtepunt van de acties was een guerrillaconcert op Schiphol, waarbij informatieve flyers werden uitgedeeld onder luide begeleiding van een enthousiaste sambaband. Ook legden de schoonmakers onaangekondigde huisbezoeken af bij directeuren, waarbij niet vergeten werd om hun buren te informeren over de slechte behandeling van hun personeel.


Zelfvertrouwen

“Het is niet voorbij. De mensen zien dit ook als een eerste stap, de CAO als grond om op te staan. We moeten de groepen van actieve schoonmakers consolideren, onze positie verstevigen en proberen meer zaken aan te pakken”, aldus Hoogenboom. Zeker is dat de schoonmakerscampagne als geheel zelfvertrouwen heeft geschapen. Bij de schoonmakers, maar ook bij linkse activisten, die sinds tijden weer in aanraking zijn gekomen met mensen, zwart en wit, die samen van onderop strijden voor hun rechten. Bovendien zijn dit gevechten waarbij linkse issues opeens actueel worden. Denk bijvoorbeeld aan racisme en seksisme op de werkvloer en aan de benarde positie van illegalen op de arbeidsmarkt. Het wordt tijd dat de vakbond verder leert kijken dan de onmiddellijke arbeidsverhoudingen en zich richt op bredere maatschappelijke thema's. Met de nieuwe strijdmethoden van deze campagne, die de mensen in al hun complexiteit centraal stellen, zou dit wel eens kunnen lukken.

Terug