De Fabel van de illegaal 93/94, zomer 2008

Auteur: Eric Krebbers

Alle partijen willen voorop lopen bij integratiedebat

Nederland heeft sinds 2007 een draconische inburgeringsplicht, het resultaat van de collectieve nationalistische roes waarin vrijwel alle politieke partijen al jaren verkeren. En de hetze blijft maar voortduren tegen alles dat anders is, tegen “allochtonen” en vooral tegen moslims. Onlangs is de inburgeringsplicht alweer verder aangescherpt.

Inburgeren op kinderboerderij (Foto: Pauline Krebbers)

Alle partijen lijken voorop te willen lopen bij het nationalistische integratiedebat. Zo pleitte PvdA-leider Wouter Bos in maart 2008 voor een nog hardere lijn vanuit zijn partij. De weinige critici die nog tegensputteren, moeten van hem “ophouden met dat gezeur over de toon van het debat. Geen emancipatie zonder polarisatie. De emancipatie van de arbeider, de vrouw en de homoseksueel is alleen gelukt door strijd.” Een absurde vergelijking natuurlijk. Want de arbeiders, vrouwen en homo’s maakten destijds zelf kabaal en kwamen in opstand tegen de heersende orde. Nu gebeurt precies het omgekeerde: politici nemen voortdurend maatregelen tegen de “allochtone” onderklasse en maken daarbij samen met de opiniemakers een boel verongelijkt lawaai.

Ook binnen het CDA gaan steeds meer stemmen op om er nog een schepje bovenop te doen. Die werden tot voor kort van munitie voorzien door het inmiddels opgeheven conservatieve blad Opinio, dat de partij wekelijks verder probeerde op te jutten. Volgens CDJA-voorzitter Harry van der Molen zijn de christen-democraten te weinig te horen “over de problemen rond islam en integratie”. De jongerenafdeling heeft daarom een nota opgesteld waarin staat dat moslims zich moeten aanpassen aan “onze beschaving” die geworteld zou zijn in het christendom. De moederpartij voelde zich niet aangesproken. We zijn al goed bezig met de verplichte inburgering, en de komende maatregelen tegen gezichtsbedekkende kleding en de weigering om handen te schudden, zo werd daar gezegd.

Gedeelde toekomst

Ook de SP kwam met een nota, getiteld “Gedeelde toekomst”. Daarin wordt weliswaar afstand genomen van de rechts-populisten Wilders en Verdonk, maar niet van het nationalistische integratiedebat op zich. Integendeel, de partij is er juist trots op al in 1983 aan de basis daarvan te hebben gestaan met de brochure “Gastarbeid en kapitaal”. De socialisten trekken zelf een rechte lijn van hun brochure, via Frits Bolkestein en Paul Scheffer, naar de ideeën van Pim Fortuyn en de nieuwe inburgeringswetten met hun “groot aantal verbeteringsvoorstellen”. In de huidige nota toont de partij zich blij met al die ontwikkelingen. Maar de socialisten willen meer. Zo wil de partij er een eind aan maken dat kennismigranten niet verplicht hoeven in te burgeren, want dat zou “niet eerlijk” zijn. Ook willen de socialisten dat de regering voortaan arbeiders uit andere Europese landen aan de grens kan tegenhouden. En in de nota wordt ook een lans gebroken voor een spreidingsbeleid bij scholen, woningbouwverenigingen en gemeenten. Tenslotte wil de SP het inburgeringsbeleid ook nog meer koppelen aan het toeleiden van “allochtonen” naar de arbeidsmarkt, waarbij de socialisten gelukkig wel pleiten voor eerlijke lonen bij stages, en een stapsgewijze verhoging van het minimumloon.

“Tot 2002 leek het taboe om te spreken over de verschillen in religieuze en culturele achtergronden van mensen. Daardoor werden problemen onvoldoende onderkend en aangepakt”, aldus de nota. Daarin worden veel heersende racistische vooroordelen klakkeloos overgenomen, eigenlijk net als in de brochure uit 1983. “Allochtonen plegen vaker een misdrijf”, meent de SP bijvoorbeeld, kritiekloos zwaaiend met overheidscijfers en staatjes over criminaliteit per etniciteit. Maar dat “allochtonen” vaker verdacht en veroordeeld worden, ligt waarschijnlijk eerder aan het racisme bij politie en justitie. En over welke soorten criminaliteit gaat het daarbij eigenlijk? Uit de nota blijkt dat de partij nog steeds niet echt een positief beeld heeft van “allochtonen”. Er spreekt een gevoel van wantrouwen uit, ook al telt de SP zelf steeds meer “allochtone” leden. Zo zouden “allochtonen” zich volgens de partij “ongeloofwaardig” maken als ze “zich niet wensen aan te passen aan redelijke eisen over taal, kleding en gedrag”. Ze zouden niet moeten “zeuren over anderen en ondertussen zélf niet de handen uit de mouwen steken”. Ze zouden aangesproken moeten worden als ze “de kantjes eraf lopen” bij de inburgering. En ze zouden zich open moeten “stellen voor de waarden en de cultuur van de maatschappij waar hij of zij deel van uit wil maken”. Het lijkt daarbij alsof de arbeiderspartij volkomen vergeten is dat er in elk land vele waarden en culturen bestaan, die alleen al per klasse flink uiteen kunnen lopen.

Boete

Ondertussen wordt de regelgeving rond de gedwongen inburgering steeds harder, zeker nu blijkt dat veel van de ongeveer 250 duizend inburgeringsplichtige “allochtonen” niet direct komen opdagen wanneer hen een cursus wordt aangeboden. In 2007 ging naar schatting hooguit 10 procent van de 60 duizend voor dat jaar aangewezen “allochtonen” daadwerkelijk op cursus. Het kabinet wil nu iedereen die niet binnen 4 weken komt opdagen een boete van 500 euro opleggen. Een krankzinnig hoog bedrag, zeker wanneer in ogenschouw wordt genomen dat het vooral gaat om mensen met een laag inkomen. Voor een flink deel bijstandsgerechtigden, afgeschreven gastarbeiders die hun leven lang voor Nederlandse bedrijven gezwoegd hebben in ruil voor vaak uiterst schamele loontjes.

En dan te bedenken dat de verplichte inburgering al aan elkaar hangt van de boetes en dreigementen. Wie het examen niet haalt, wacht al een boete van 500 euro en verliest bovendien het recht op een permanente verblijfsvergunning. Dat zou uiteindelijk kunnen leiden tot uitzetting. Een herhalingscursus kost maar liefst 3.000 euro en wie voor de tweede keer niet slaagt, krijgt opnieuw een boete, dit keer 1.000 euro, net zolang tot het wel lukt. De kosten kunnen enorm oplopen, zeker als meerdere gezinsleden tegelijk een cursus moeten doen.

Meer informatie? Zie: de speciale inburgeringspagina op de Fabel Website.

Terug