Gebladerte-reeks 26, maart 2004

Auteur: Harry Westerink


Nooit verzonden sollicitatiebrief

Geachte mevrouw, meneer,

Met belangstelling heb ik kennis genomen van uw advertentie
in een of andere krant van een of andere dag,
waarin u vraagt om een medewerker huppeldepup
voor 32 of 36 of 38 uur per week
of wellicht betreft het een deeltijdfunctie,
maar het zal me eerlijk gezegd verder ook een rotworst wezen
hoeveel uur ik bij uw bedrijf uit mijn neus zou kunnen gaan eten.
Met stijgende weerzin
en onder druk gezet door mijn bijstandsmaatschappelijk werker
laat ik u hierbij weten dat ik voor deze functie
alleen maar in aanmerking wil komen
omdat het systeem van vrije ondernemingsgewijze productie
mij dwingt om mijn lichaam en geest te verhuren
aan de eerste de beste kloothommel
die zoveel mogelijk meerwaarde uit mij probeert te persen.
Lees er de ouwe Marx maar op na.
Voor mijn persoonlijke gegevens en loopbaan verwijs ik u
naar het bijgevoegde curriculum vitae.
Graag wil ik daar het volgende aan toevoegen.

Altijd al heb ik aantoonbare belangstelling gehad
voor de uitstekende communicatieve vaardigheden
die volgens u tot aanbeveling strekken
en voor de flexibele houding naar uw veeleisende cliënten toe
en uiteraard voor de vereiste opleiding
die ik tevergeefs door middel van een eindeloze reeks
na-, bij-, her- en omscholingscursussen heb proberen te volgen.
Ook heb ik interesse voor de slagvaardigheid
waarmee uw ondergeschikten
een slaatje moeten slaan uit elke stoethaspel
die zich dankzij de mensonterende reclameboodschappen van uw bedrijf
volstrekt overbodige en waardeloze rommel laat aansmeren.
Bovendien maak ik u er attent op
dat mijn commerciële instelling nog voor mijn dood
al legendarisch is te noemen.
Ik weet zelfs mijn bloedeigen moeder te verkopen
aan de hoogstbiedende.

Eerder gisteren dan vandaag
had ik u op mijn blote knietjes willen smeken
om mij een of ander suf onbenullig baantje aan te bieden,
vooral ook omdat er een strafkorting op mijn uitkering dreigt
van 10 tot 100 procent
en ik dus wel moet solliciteren naar moeilijkheden,
dat wil zeggen: naar de mogelijkheid
om het arbeidsreserveleger na jarenlange trouwe dienst te verlaten.
Hoewel ik onbemiddeld en onbemiddelbaar ben,
toon ik mij bereid om mijn ervaring
met zogenaamd meelevende,
maar ondertussen geniepig in mijn vel knijpende
bijstandsmaatschappelijk werkers
in te zetten tegen andere onderkruipers van het staatsapparaat.
Wellicht komt dat u en uw bedrijf ten goede,
bijvoorbeeld bij uw ongetwijfeld stelselmatige pogingen
tot belastingontduiking.

Graag zou ik uitgenodigd worden voor een persoonlijk onderhoud,
waarbij ik mijn motivatie voor de onderhavige vacature
mondeling kan toelichten
en uw smoel en dat van de overige leden van de sollicitatiecommissie
eens van dichtbij kan bekijken.
In afwachting van uw antwoord verblijf ik
nog wel een tijd in het arbeidsreserveleger.

Hoogachtend,
een beroepswerkloze

Terug