Homepage van De Fabel van de illegaal
mei 2000

Enige tijd terug reageerde Willem Hoogendijk op mijn kritiek dat hij met zijn Stichting Aarde flirt met nationalisme. Ik moet het toegeven: ergens had ik nog gehoopt, misschien tegen beter weten in, dat Hoogendijk een aantal van zijn nogal boude uitspraken zou intrekken. Ik had gehoopt dat hij de inschatting zou maken dat hij er niet mee zou kunnen wegkomen, dat allerlei linkse activisten hem anders niet meer zouden lusten. Maar niet dus, Hoogendijk neemt geen afstand van zijn uitspraken dat hij een links en rechts overstijgende beweging wil en dat hij in VVD-fractievoorzitter Dijkstal een potentiële bondgenoot ziet. En misschien heeft Hoogendijk het wel goed ingeschat, want hij krijgt, naar mijn weten, voorlopig nog nauwelijks kritiek op zijn opvattingen.

Om zich te verdedigen gooit Hoogendijk met modder en suggereert dat ik zijn citaten selectief uitzoek, verdraai en ook nog eens uit de context licht. Wie de moeite neemt zijn schrijfsels zelf door te ploegen, zal al snel merken dat er in zijn werk nog tientallen soortgelijke citaten aan te wijzen zijn, en dat ik de citaten niet uit de context gelicht heb. Het is volgens mij wel heel belangrijk Hoogendijks citaten ook eens in een heel andere context te bekijken, namelijk die van de opkomst van nationalistisch rechts in heel Europa. Dan springen de overeenkomsten tussen hun vertoog en dat van Hoogendijk direct sterk in het oog: samenwerking tussen links en rechts, de migratie stoppen, tegen het buitenlandse of grootkapitaal in plaats van tegen het kapitalisme an sich, koop eigen waar, behoud van de 'eigen' cultuur, anti-Amerikanisme, strijd tegen 'overbevolking' en soms een vleugje new age.

Hoogendijk viel eens uit tegen radicale anti-racisten dat zij ook de mening moeten respecteren van uiterst rechtse "andersdenkenden" zoals Dijkstal, volgens hem een potentiële bondgenoot. Maar de fractie-voorzitter van de partij van racisten als Kamp, Bolkestein en Dupuis (om er maar een paar te noemen) denkt niet alleen "anders", hij is mede-verantwoordelijk voor het onmenselijke anti-migratiebeleid. Een keihard beleid op Nederlands en Europees niveau waarbij jaarlijks meer dan 1.000 doden vallen en honderdduizenden migranten en vluchtelingen worden gedetineerd en gedeporteerd. Hoogendijk schrijft dat de "radikalinski's", de anti-racisten die tegen Dijkstal cs. ageren, "meer stuk dan heel" maken. Het staat er echt!

Maar wat zouden ze dan stuk maken? Hoogendijks droom van een nationaal bondgenootschap tussen rechts en links? In tegenstelling tot Hoogendijk zie ik geen enkele reden om met rechtse politici samen te gaan werken. En ook niet om me in hen in te leven, zoals hij in zijn reactie voorstelt. Integendeel, ik kies er juist voor om, waar mogelijk samen met migranten en vluchtelingen, te strijden tegen zulke rechtse politici en hun beleid, en voor het recht op migratie en overleven voor iedereen.

Hoogendijk, daarentegen, lijkt als een soort Bolkestein linkse uitgangspunten ter discussie te willen stellen. Hij wil het er bijvoorbeeld over hebben of Nederland vol is. En hij lijkt het tij mee te hebben. Als iemand een paar jaar geleden in linkse kring zou hebben voorgesteld om erover te praten of Nederland vol is, dan had hij zeker de wind van voren gehad. Nu voelen sommigen zich zelfs genoodzaakt hem in bescherming te nemen. In zijn reactie op mij deed Hoogendijk er nog een schepje bovenop. Hij noemde Nederland immigratieland "een brug te ver". Hij haalt zo zelfs het paarse kabinet nog rechts in. Het is duidelijk eufemistisch dat Hoogendijk in zijn reactie toegeeft dat hij "conservatieve trekken" heeft. Aan het einde van zijn reactie spreekt hij tenslotte de hoop uit dat ik over 10 jaar wijzer zal zijn geworden en zal inzien dat hij op de goede weg zat. De weg die hij ingeslagen is loopt volgens mij echter regelrecht naar het nationalistische kamp.

Eric Kebbers