Surinaamse vrouw strijdt voor verblijfsrecht

Artikelen, 29 augustus 2008

Auteur: De Fabel van de illegaal

Surinaamse vrouw strijdt voor verblijfsrecht

Jane Abdoella is een van de bezoekers van het spreekuur van De Fabel van de illegaal. Ze is sinds juni 2008 in Nederland en probeert aandacht te vragen voor haar situatie. De Fabel steunt haar daarbij. Abdoella is in 1968 als Nederlandse in Suriname geboren en kreeg na de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 de Surinaamse nationaliteit. Ze kreeg later in Suriname een relatie met een Nederlandse man, met wie ze drie kinderen kreeg. Tijdens hun 15 jaar durende relatie werd ze door haar man stelselmatig geestelijk en lichamelijk mishandeld. Uiteindelijk verbrak ze de relatie en vluchtte ze van hem weg. Ze ging met haar kinderen elders in Suriname wonen, maar haar ex-man bleef haar stalken en bedreigen. Ze zag zich daarom gedwongen om met haar kinderen naar Nederland te vluchten.

Het gezin Abdoella

Haar drie kinderen hebben de Nederlandse nationaliteit, dus die mogen hier wonen. Maar Jane niet. Ze vroeg daarom verblijfsrecht aan op grond van gezinshereniging, maar dat werd afgewezen. Ze verblijft nu illegaal in Alphen aan den Rijn, samen met twee van haar kinderen. Die zijn nog minderjarig. Haar oudste, een dochter, woont inmiddels zelfstandig. In juli schreef Jane een smeekbrief aan staatssecretaris Albayrak, die daarop nog moet gaan reageren. In korte tijd heeft Abdoella inmiddels meer dan 700 steunbetuigingen opgehaald. Ze krijgt onder meer steun van de burgemeester van Alphen, van de pastoor van de katholieke kerk, van haar huisarts, en van veel andere Alphenaren. In diverse media heeft haar zaak al flink wat aandacht gekregen. Hieronder vind je een overzicht van kranten-artikelen. Er zijn ook een radio-interviews.

Wie Jane Abdoella wil steunen, kan een steunbrief schrijven naar staatssecretaris Albayrak. Adres: ministerie van Justitie, t.a.v. staatssecretaris Albayrak, postbus 20301, 2500 EH Den Haag. Graag ontvangt De Fabel een kopie van die steunbrief.

“”Teruggaan naar Suriname is geen optie””
Jane Abdoella strijdt voor legaal verblijf in Nederland

Door: Erna Straatsma (In: Rijn en Veen-editie van het Leidsch Dagblad, 26 juli 2008)

Alphen aan den Rijn - Drie Nederlandse kinderen met een Surinaamse moeder, die in Nederland willen blijven. Naar eigen zeggen gevlucht voor een Nederlandse ex-man en vader, die in Suriname verblijft. De in Alphen aan den Rijn wonende Jane Abdoella heeft alle wegen bewandeld om een verblijfsvergunning te krijgen, maar zonder resultaat. Het verhaal van een vrouw die zelf ooit als Nederlandse werd geboren, maar nu illegaal dreigt te worden.

Abdoella werd in 1968 geboren in Suriname en woonde in dat land 15 jaar samen met een Nederlandse man, van wie ze drie kinderen kreeg. “Een hele moeilijke tijd”, zegt ze over die periode. Haar partner mishandelde haar jarenlang. “Ik was gewoon een soort plant voor hem. Ik mocht het huis niet uit, mocht niet werken, niks. Het was onverdraaglijk.”

Aangifte deed ze niet, want haar man had goede connecties bij de politie en ze verwachtte dat zo’n stap juist averechts effect had in de hechte Surinaamse gemeenschap. Toen de man ook lichamelijk geweld tegen haar oudste dochter ging gebruiken, was voor haar de maat echter vol. “’t Was vreselijk. Mijn oudste dochter ging zichzelf snijden. Toen dacht ik: nu gaan we weg. We zijn verhuisd naar een andere plek in Suriname, maar hij bleef ons lastig vallen. Ik ben toen wél naar de politie gegaan, maar kreeg geen enkele hulp. ‘Die man mag gaan en staan waar hij wil’, kreeg ik te horen.”

Hereniging

Hara zus, die in Alphen woont, stelde haar in 2004 voor om tijdelijk naar Nederland te komen. “Toen we hier waren, zeiden de kinderen meteen dat ze niet meer weg wilden. Toen heb ik besloten om een verblijfsvergunning aan te vragen.”

Ze deed in mei 2005 een beroep op de regeling voor gezinshereniging, omdat haar kinderen de Nederlandse nationaliteit hebben. Zelf werd ze overigens ook als Nederlandse geboren en was dat tot 1975, toen Suriname onafhankelijk werd van Nederland.

Drama

Tijdens de procedure moest Abdoella voor een ‘machtiging voorlopig verblijf’ weer naar Suriname gaan. “Het was een verplichting van de Immigratie en Naturalisatie Dienst om dat papier in het land van herkomst, bij de Nederlandse ambassade, aan te vragen. Dat heb ik gedaan. Ik heb mijn jongste dochter Dominique meegenomen en de andere twee kinderen achtergelaten in mijn huis in Alphen. Maar dat is een drama geworden. Ik kwam vrijdag in Suriname aan en op zondag stond mijn ex-man al weer voor de deur. Ik heb precies gedaan wat de IND me vroeg, maar uiteindelijk geen machtiging gekregen.” Brieven van haar Surinaamse huisarts, over de gevolgen van mishandeling, mochten niet baten.

De hele procedure nam ongeveer een jaar in beslag en leverde Abdoella niets dan rampspoed op. “Ik kon al die tijd het huis niet uit vanwege mijn ex-man. Dat hele jaar zat ik in een soort gevangenis.” Al die tijd waren haar twee oudste kinderen, dochter Chantal (nu 18) en zoon José (nu 16), ouderloos in Alphen.

Wonder

De kansen op een verblijfsvergunning lijken verkeken, maar Abdoella geeft de strijd niet op. “Teruggaan is echt geen optie”, zegt de vrouw die sinds juni weer in Nederland is. Ze heeft ‘wonder boven wonder’ een toeristenvisum gekregen, maar dat loopt eind deze maand af.

Het gaat weer beter met de kinderen, van wie de oudste onlangs is geslaagd voor het tweetalig vwo aan het Scala College. Ze hoopt binnenkort een studie geneeskunde te beginnen. Probleem is alleen dat er geen geld is voor het levensonderhoud van de kinderen, omdat hun moeder geen verblijfsrecht heeft en daardoor ook geen uitkering kan aanvragen of werk kan zoeken.

Steun krijgt Abdoella volop, maar tot nu toe werpt dat geen vruchten af. Zo schreef de directeur van het Scala College een brief aan staatssecretaris Albayrak van Vreemdelingenzaken en heeft de directeur van basisschool het Spectrum een brief gestuurd naar de IND. Veder heeft de Alphense huisarts van het gezin een verklaring afgegeven waarin staat dat het ‘funest’ voor de oudste dochter zou zijn als ze gedwongen terug moet naar Suriname. Ook burgemeester Schoof schreef een brief aan Albayrak, waarin hij zijn ‘grote zorgen’ uit over de situatie waarin het gezin zich bevindt.

Smeekbrief

“Ik weet ook niet hoe het verder moet”, zegt Abdoella, die toch nog hoopt dat Albayrak met de hand over haar hart strijkt en een verblijfsvergunning afgeeft. Ze heeft haar een ‘smeekbrief’ gestuurd en wacht op antwoord. “Ik wil heel graag verder met mijn leven, maar ‘t lijkt wel of dat niet kan.”

”Hij had geen respect meer voor ons”
Surinaamse moeder wil verblijfsvergunning voor Nederland

Door: Caribische redactie (Op: website Radio Nederland Wereldomroep, 31 juli 2008)

De Surinaamse Jane Abdoella is ten einde raad. De alleenstaande moeder van drie kinderen heeft geen verblijfsvergunning om in Nederland te wonen. Haar kinderen van 10, 16 en 18 jaar hebben de Nederlandse nationaliteit en mogen wel blijven. Abdoella is uit Suriname gevlucht voor haar ex-man die haar mishandelde.

Abdoella, die in 2004 haar man ontvluchtte, ondernam al meerdere pogingen om een verblijfsvergunning te krijgen, maar moest uiteindelijk op een toeristenvisum naar Nederland. Dat visum verloopt nu. Een smeekbrief van de Alphense burgemeester Schoof aan staatssecretaris Albayrak mocht tot nu toe niet baten. De moeder is daarom nu een handtekeningenactie gestart in de hoop dat dat haar en haar kinderen helpt. Meer dan 500 mensen ondertekenden al haar petitie.

Abdoella vertelt haar verhaal met korte rustpozen om haar emoties te verbijten. Haar Nederlandse ex-man leek in eerste instantie heel aardig. "Ik was heel jong, achttien, en vond het leuk dat hij achter me aan liep. Ook omdat hij vijftien jaar ouder is dan ik. Maar als je dan gaat samenwonen merk je dat het anders is. Ik was zijn eigendom, een plantje. Ik mocht met niemand praten." Tijdens een vakantie naar Curaçao merkte Abdoella dat haar ex-man jaloers reageerde als anderen naar haar keken. Dan werd hij ook boos op haar: "Toen begon hij me te slaan. En dat werd daarna steeds erger."

Geen respect

De maat was vol toen Abdoella inmiddels een drie kinderen had. "Er is zoveel gebeurd in vijftien jaar, maar het is erg als je een grote dochter hebt die niet met haar schoolvrienden mag praten of bellen omdat hij haar leven voor haar wilde bepalen." Toen dochter Chantal zichzelf in haar arm begon te snijden, ging het Abdoella echt te ver. "Hij had geen respect meer voor ons."

Dat snijden deed Chantal in een poging om met de situatie om te gaan. Ze kon met niemand praten over wat er in het gezin gebeurde: "vanaf mijn twaalfde ging het mis. Hij kleineerde me en zei dat ik dom was en niks van mijn leven zou maken. Daarnaast sloeg hij me ook. Ik hield altijd alles voor mezelf en door het snijden kwam ik tot rust. Niks anders hielp."

Schande

Naar de politie stappen deed Abdoella niet. "Dat gaat zo niet in Suriname. Wie doet nou aangifte tegen haar eigen man? Vooral als hij een welgestelde man is staat je familie ook niet aan jouw kant, omdat hij ook voor hen zorgt. Mijn ouders zijn moslim en streng. Als je eenmaal uit huis bent, ga je niet zomaar bij je man weg. Dat is een schande."

Met een verblijfsvergunning hoopt Abdoella snel aan het werk te kunnen om voor zichzelf en haar kinderen te kunnen zorgen. Haar financiële buffer - van de verkoop van haar huis in Suriname - is inmiddels bijna op. Maar omdat ze geen papieren heeft kan ze nu niet werken. Ze hoopt bovendien met een vergunning dit hele hoofdstuk uit het leven van haar en haar kinderen definitief af te kunnen sluiten. "Ik hoop dat Albayrak over haar hart strijkt. Een moeder hoort toch bij haar kinderen te zijn?"

Met de radio-interviews:
Sam Jones in gesprek met Jane Abdoella
Het verhaal van Jane Abdoella in een reportage van Sam Jones

’Voor mij was het een noodgreep’

Door: Raffi Trapman (In: AD, 15 augustus 2005)

Alphen - De bel gaat en verschrikt kijkt Dominique naar haar moeder. Maar nee, er staat geen politie voor de deur. Het is de postbode. Er wordt nerveus gelachen om de dagelijkse praktijk in huize Abdoella.

Jane Abdoella en haar dochter Dominique

Niet zonder reden. Moeder Jane Abdoella is illegaal in Nederland; vier jaar geleden gevlucht voor haar Nederlandse man met wie ze vijftien jaar samenwoonde in haar geboorteland Suriname. Dominique (10), José (16) en Chantal (18) hebben dankzij hun vader de Nederlandse nationaliteit. Zij zijn welkom in Nederland. Jane (39) niet. ,,Hoe moet het dan met mijn kinderen hier? Teruggaan naar Suriname is geen optie. Daar woont de vader van mijn kinderen. Dat wordt oorlog.’’

Zij doelt op een verleden van huiselijk geweld. Harry Westerink van de Leidse actiegroep De Fabel van de Illegaal steunt Abdoella in haar gevecht voor een verblijfsvergunning. ,,Het argument waarmee de IND haar aanvraag heeft afgewezen is simpel. Jane vraagt om gezinshereniging, maar als moeder is zij moreel en financieel niet afhankelijk van haar kinderen. Dat is in de praktijk precies andersom.’’

De gevolgen zijn groot. Zo heeft het gezin zich lange tijd in leven kunnen houden, dankzij de opbrengst van de verkoop van hun huis in Suriname. Recht op een bijstandsuitkering heeft Abdoella niet. Werken mag zij ook niet. En hoewel haar kinderen de Nederlandse nationaliteit hebben, hoeft Abdoella niet te rekenen op kinderbijslag. Op alle mogelijke manieren maakt zij daar bezwaar tegen, geholpen door Westerink en een advocaat.

De koek is nu op, al het spaargeld verdwenen. De huur van de particuliere woning in de Alphense wijk Kerk en Zanen kan niet meer worden betaald. Het wachten is op de komst van een deurwaarder en de daaropvolgende uitzetting van Abdoella. Zover wil zij het niet laten komen.

,,Het enige wat ik vraag is of ik bij mijn kinderen mag zijn. Ik heb nooit de intentie gehad naar Nederland te komen. Voor mij was het een noodgreep.’’

Haar relaas wordt bevestigd door zus Wil Dijkstra, die wel beschikt over de Nederlandse nationaliteit. ,,Toen Jane werd geboren hoorde Suriname nog bij Nederland. Tot 1975 is zij gewoon Nederlander geweest. Een paar knappe koppen hebben bedacht dat Suriname onafhankelijk moest worden, alleen is er voor dit soort situaties geen regeling getroffen. Ik kan er slecht van slapen. Het is een drama.’’

In Alphen probeert het gezin niettemin een bestaan op te bouwen. Dominique krijgt les op basisschool Het Spectrum, broer José zit op het Ashram College. Dochter Chantal is vertrokken naar Amsterdam om te studeren. En Jane? Zij bezoekt de katholieke Bonifaciuskerk, waar de Surinaamse - die van huis uit moslim was - zich ook heeft laten dopen. ,,Ik spreek Nederlands, ik kook Nederlands,’’ zegt zij, om maar te benadrukken hier thuis te zijn. Helemaal alleen staat de familie Abdoella er overigens niet voor. Huisarts Rakers stuurde een brief naar staatssecretaris Albayrak (Justitie). Op scholen en in de kerk worden handtekeningen ingezameld voor Jane, om haar verzoek kracht bij te zetten. Samen met Westerink heeft Abdoella zelf ook een brief gestuurd naar Albayrak. Ook burgemeester Schoof is om hulp gevraagd.

,,Toen hij hoorde dat mijn verzoek om in Nederland te blijven was afgewezen, heeft hij meteen een brief geschreven aan de staatssecretaris,’’ zegt Abdoella. Westerink is daarvan op de hoogte, maar vindt dat Schoof meer kan doen. ,,Hij kan initiatief nemen, door het gezin te helpen aan een bijstandsuitkering. Als burgemeester moet je toch íets kunnen doen?’’

Stilletjes hoopt Abdoella dat Albayrak de regels nog eens tegen het licht wil houden. Mogelijk dat zij dan mag blijven. ,,Ik wil hier graag aan de slag; werken met kinderen,’’ zegt Abdoella.

Nederland ervaart zij als veilig. Bang dat haar ex-man hierheen komt, is zij niet. ,,Hij houdt niet van Nederland en zal hier nooit meer komen wonen. In Suriname kan hij met zijn geld de koning uithangen.’’

Surinaamse wil bij kinderen blijven

Alphen - Een uitkering heeft zij niet, kinderbijslag ontvangt ze niet. Jena Abdoella heeft al haar geld verbruikt om met haar drie kinderen te kunnen overleven in Alphen.

Teruggaan naar haar geboorteland Suriname is geen optie. ,,Ik wil hier bij mijn kinderen blijven.’’

De Surinaamse verblijft illegaal in Nederland, sinds zij gevlucht is voor haar gewelddadige Nederlandse partner met wie zij in Suriname samenwoonde. Op alle mogelijke manieren probeert zij een verblijfsvergunning te bemachtigen. Abdoella heeft honderden handtekeningen ingezameld, schrijft brieven aan politici en probeert met haar advocaat het Nederlandse vreemdelingenbeleid te kraken. De tijd begint echter te dringen, nu haar geld op is.

Een woordvoerster van het Ministerie van Sociale Zaken laat weten dat zij niet op kinderbijslag hoeft te rekenen, ook al hebben haar drie kinderen de Nederlandse nationaliteit.

Bij het Ministerie van Justitie wordt de situatie van Abdoella omschreven als ‘omgekeerde gezinshereniging’. Normaal gesproken wil een vrouw naar haar man toe, of komen de kinderen naar Nederland. In dit geval wil de Surinaamse feitelijk naar haar kinderen toe. Een woordvoerder stelt nooit op individuele zaken in te gaan.

,,Wel kan ik in algemene zin zeggen dat elk geval afzonderlijk getoetst wordt aan het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Daarin staat onder meer het recht op gezinsleven. We maken een afweging op basis van aspecten als de band die iemand heeft met Nederland, een mogelijk verblijfsalternatief en de situatie waarin iemand verkeert. Maar als eerder te kennen is gegeven dat iemand niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning, dan is de kans om deze later alsnog te krijgen, klein.’’

Albayrak krijgt 700 handtekeningen

Door: Raffi Trapman (in: AD, 21 augustus 2008)

Alphen - Burgemeester Schoof stuurt staatssecretaris Albayrak (Justitie) de zevenhonderd handtekeningen die hij gisteren heeft ontvangen van Jane Abdoella. De Surinaamse die illegaal in Alphen verblijft, ging bij Schoof op bezoek om aandacht te vragen voor haar situatie.

,,Schoof heeft gezegd dat hij niets kan doen,’’ laat Abdoella weten. Harry Westerink van de Leidse actiegroep De Fabel van de Illegaal was bij het gesprek aanwezig. ,,Schoof biedt niet veel ruimte. Hij toont zich niet zo strijdbaar.’’ Een woordvoerster van Schoof laat weten dat hij in de brief aan Albayrak juist pleit voor het samenhouden van de moeder en haar kinderen. Of dat in Nederland of Suriname moet zijn, daar doet hij geen uitspraak over.

Abdoella woonde vijftien jaar lang samen met haar Nederlandse man in Suriname. In 2004 sloeg ze voor hem op de vlucht, nadat zij en de drie kinderen het slachtoffer waren geworden van huiselijk geweld. De kinderen van Abdoella beschikken over de Nederlandse nationaliteit. Zelf mag zij hier niet blijven.

Westerink probeert Schoof te bewegen Abdoella te helpen aan een uitkering, zodat zij haar kinderen kan onderhouden. De kans op geld is echter klein.

,,En dat is in strijd met de Europese mensenrechten. Haar kinderen worden bedreigd in hun ontwikkeling,’’ zegt Westerink. Gefrustreerd: ,,Als zich bij de gemeente Alphen een onderneming meldt met een grote zak geld, kan er ineens wel een heleboel.’’

Afgelopen dinsdag bezocht Abdoella het CWI in het stadhuis voor het aanvragen van een uitkering. In het gesprek werden zij en Westerink gestoord door de vreemdelingenpolitie. ,,Ik denk dat iemand de IND heeft gebeld om de status van Jane te checken. Blijkbaar is daarbij gezegd dat de afspraak hier was.’’

Het gesprek dat volgde op het kantoor van de vreemdelingenpolitie bij het Alphense NS-station liep vooralsnog met een sisser af. ,,Vreemdelingenbewaring vinden zij een te zwaar middel,’’ zegt Westerink. ,,Wel heeft zij haar Surinaamse paspoort moeten afgeven. Gek eigenlijk, want zij wil Nederland sowieso niet uit.’’

Volgende week moet Abdoella zich opnieuw melden bij de vreemdelingenpolitie, met haar dossier. Een cruciaal moment, beseft ook zij. ,,Mijn gevoel zegt dat ze mij niet gaan uitzetten. Daar ga ik opaf.’’ Westerink beperkt zich tot de feiten: ,,We moeten hopen op Albayrak. Misschien wil zij in dit speciale geval iets doen. Dat lijkt de enige mogelijkheid.’’

Jane Abdoella onder toezicht geplaatst

(Op website Alphen.cc, 21 augustus 2008)

Zo probeer je een bijstandsuitkering aan te vragen en zo zit je bij de vreemdelingenpolitie. Het overkwam Jane Abdoella. De in Alphen woonachtige Surinaamse strijdt voor een verblijfsvergunning. En dat niet alleen, ze probeerde de afgelopen dagen ook een bijstandsuitkering aan te vragen voor haar en/of haar kinderen, die wél de Nederlandse nationaliteit hebben.

Tijdens een gesprek met ambtenaren bleek dat de vreemdelingendienst haar op stond te wachten. Zo belandde ze na het gesprek op het politiebureau. Daar werd besloten de vrouw niet gevangen te zetten. ,,Dat vonden ze een te zwaar middel’’, vertelt Harry Westerink van de Leidse belangenorganisatie voor illegalen, Fabel van de Illegaal. Hij staat Jane bij in haar strijd. Abdoella moest wel haar paspoort inleveren en is onder toezicht geplaatst. Aanstaande dinsdag moet ze in een nieuw gesprek bewijsstukken overhandigen.

Verschillende mensen stuurden al een smeekbrief naar staatssecretaris Albayrak. Burgemeester Nico Schoof beloofde gisteren in een gesprek met de Surinaamse, die al sinds 2004 in Alphen woont, ook een brief te sturen naar Den Haag. Daarbij worden ook de ruim zevenhonderd handtekeningen, die de vrouw verzamelde, bijgevoegd. ,,Daar zaten lieve boodschappen tussen’’, zegt Jane. ,,Ik ben een gelovig mens, ik bid. Dat is mijn kracht. Maar ik ben moe, het zijn spannende dagen. Ik had ook meer van het gesprek met Schoof verwacht. Ze kunnen mij niet opsluiten. Als ze dat wel doen, is dit een vreselijk onrechtvaardige wereld.’’

Misschien mag Jane Abdoella blijven

Door: Marco Gerling (in: AD, 26 augustus 2008)

Alphen - De hoop bij de Surinaamse Jane Abdoella neemt toe dat zij alsnog in Nederland bij haar twee dochters en zoon mag blijven.

Ondanks het tot dusver ontbreken van een geldige verblijfsvergunning, heeft Harry Westerink het idee dat inmiddels serieus gekeken wordt naar haar dossier. Westerink staat Abdoella namens De Fabel van de illegaal bij in haar strijd om een verblijfsvergunning.

,,Door de commotie die is ontstaan rond haar mogelijke uitzetting, kijkt de Immigratie- en Naturalisatiedienst nu wel naar de menselijke kant van het verhaal,’’ stelt Westerink. ,,Daardoor heeft Abdoella meer kans op een verblijfsvergunning dan de gemiddelde illegaal die hier verblijft, want deze situatie is triest.’’

Abdoella en Westerink hebben een goed gevoel overgehouden aan het bezoek dat zij gisteren brachten aan de vreemdelingenpolitie. Daar moet de Surinaamse zich wekelijks melden, nu haar paspoort is afgenomen. Westerink: ,,We hebben de indruk dat ze nu wel naar haar persoonlijke situatie kijken en met deze aandacht voor de zaak de druk op de IND is opgevoerd.’’

Als argumenten die voor een verblijfsvergunning pleiten noemt Westerink haar kinderen, die niet illegaal in Nederland zijn. Ook noemt hij het feit dat ze eerder wel de Nederlandse nationaliteit had en het huiselijk geweld waarmee ze in Suriname is geconfronteerd. Ook ziet Westerink het als een voordeel dat honderden handtekeningen zijn opgehaald en ook zowel pastoor als huisarts voor haar verblijf pleiten.

Westerink: ,,Abdoella is inmiddels geen nummer meer voor de IND, de zaak heeft een gezicht gekregen. Met haar persoonlijke omstandigheden was voor deze commotie geen rekening gehouden, dat hebben we alvast bereikt. Ze lijken ermee in hun maag te zitten nu. Maar het blijft een loterij en dus fifty fifty of ze een verblijfsvergunning krijgt.’’

“Spanning rond Jane neemt toe”

(In: Leidsch Dagblad, Rijn- en Veeneditie, 26 augustus 2008)

Alphen aan den Rijn - Jane Abdoella uit Alphen gaat een spannende week tegemoet. Volgende week wordt duidelijk wat de IND doet met de smeekbrief met 700 handtekeningen waarin gevraagd wordt om een verblijfsvergunning voor de uit Suriname afkomstige vrouw.

Dat land ontvluchtte zij vier jaar geleden met twee dochters en een zoon (18, 10 en 16). De vrouw en haar kinderen zouden lange tijd door haar ex-man zijn mishandeld. Haar kinderen hebben de Nederlandse nationaliteit en mogen hier blijven, een aanvraag voor een verblijfsvergunning voor Jane werd eerder afgewezen.

Dinsdag had Jane nog een gesprek bij de vreemdelingenpolitie in Alphen. Daar moet zij zich wekelijks melden, in afwachting van een definitief besluit over haar status. Op het bureau van staatssecretaris Albayrak liggen inmiddels diverse brieven over de zaak. Daarin wordt de staatssecretaris gevraagd oog te hebben voor de bijzondere omstandigheden van de vrouw.

Jane Abdoella wordt gesteund door de Leidse belangenorganisatie voor illegalen Fabel van de Illegaal. Die verklaart dat Janes leven gevaar loopt bij terugkeer in Suriname. Haar man zou op wraak belust zijn.

Terug