Doorbraak 4, december 2009
Auteur: Gerrit de Wit
Wat schrijft rechts?
In de obscure blaadjes van extreem- en populistisch rechts komt hun ware aard naar boven. Haat tegen niet-westerse migranten en Joden voert de boventoon. Daarbij geven de publicaties een aardig kijkje in het verknipte leven van menig bruinhemd: onderlinge ruzies zijn aan de orde van de dag.
Christenfundamentalist Michael van der Mast, “coördinator Man en Abortus” van Schreeuw om leven, zingend op de Dam tegen abortus
|
In Wij Europa, ledenblad van de Nederlandse Volks Unie (NVU), staat een verslag van een “treurmars” in de Duitse gemeente Bad Nenndorf. Daarbij herdachten een paar honderd wannabee SS-ers de echte SS-ers die de dood vonden toen de geallieerden nazi-Duitsland binnenwalsten. In de ogen van de NVU zijn deze oorlogsmisdadigers “helden” en dienen ze met een “Heldengedenken” herdacht te worden. De lokale bevolking dacht daar natuurlijk geheel anders over en hing spandoeken op met teksten als “Gedenken? Geht denken!”. Daarmee werd de spijker op de kale kop geslagen. In Wij Europa staat voorts dat de NVU in slechts vier gemeenten aan de komende raadsverkiezingen meedoet. De NVU had op meer gemeenten gehoopt, maar moet ruiterlijk erkennen dat er binnen de eigen partij niet genoeg “capabele mensen” rondlopen om zich te kandideren. En zo is het maar net!
StaVast, lijfblad van het Oud Strijders Legioen (OSL), komt ook dit keer weer met gestrekt been in. Op vertrouwde wijze hekelt men “lieden van allochtone afkomst”, Oost-Europeanen, illegalen, vluchtelingen en dierenrechtenactivisten. Die zouden zich schuldig maken aan het gros van de criminaliteit in Nederland. StaVast besteedt natuurlijk geen woord aan de witteboordencriminaliteit, waarbij multinationals voor miljarden de belastingdienst een poot uitdraaien, noch aan bouwfrauderend Nederland dat elkaar miljoenen toeschuift middels spookrekeningen. Nee, stel je eens voor zeg. StaVast meent verder dat “Europa ten dode op is geschreven”. Het continent is volgens een auteur, die wat te vaak de nazi-propagandafilm “Der ewige Jude” gezien zal hebben, “geïnfecteerd door de moslimplaag”. Er is volgens StaVast maar één remedie tegen die plaag: alle moslims moeten “geëxporteerd” worden, oftewel laat de deportatievliegtuigen maar opstijgen. Wordt het geen tijd dat de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding eens onderzoek instelt naar deze radicaliserende oud-strijders?
Ook het rechts-populistische weekblad Elsevier bakt ze weer bruin. Men bejubelt het nakende kraakverbod en stelt dat nu eindelijk “de vlag uitkan bij al die rechtschapen ondernemers en huiseigenaren die tientallen jaren moesten lijden onder de idiotie en krakers met hanenkammen”. De meeste krakers zijn volgens het blad al helemaal geen “brave krakende studenten”, maar “nietsontziende, gewelddadige anarchisten”. In Elsevier wordt voorts ook weer volop stemming gemaakt tegen vluchtelingen. Het blad hekelt de versoepeling van het Australische asielbeleid. Daardoor zou het land nu “overspoeld” worden door “een hausse aan bootvluchtelingen”. In werkelijkheid zijn er dit jaar pas 1.600 vluchtelingen aan land gekomen. Het gaat dus niet om een overspoeling, maar veeleer om een spreekwoordelijke storm in een glas water.
Weekblad HP/De Tijd, voorheen ook wel “De Fortuyn-bode” genoemd, bracht onlangs het duizendste nummer uit. Daarin zijn enkel oude spraakmakende artikelen opgenomen, waaronder een uit 2002 over de taartactie tegen Pim Fortuyn. In dat artikel wordt de leugen herkauwt dat er “braaksel, pies en poep” in de taarten zat die Fortuyn in het gezicht gesmeten kreeg. Ook zou er iemand tijdens de actie binnen zijn geweest “die over Pim heen wilde plassen”. Maar geloof me, activisten zouden zelfs niet over Fortuyn heen hebben gepiest als hij in brand zou hebben gestaan. Een interview met Hans Janmaat, eveneens uit 2002, is daarentegen wel vermakelijk om weer eens te lezen. De leider van de Centrumdemocraten (CD) vertelt daarin met droge ogen dat hij “een echte debater” was en dat andere politici daarom “doodsbang” voor hem waren. Ook zegt hij over “bewijzen” te beschikken dat de Israëlische geheime dienst Mossad zich met de CD bemoeide. En de Nederlandse geheime dienst zou geknoeid hebben met stemcomputers waardoor de CD niet meer terugkwam in de Tweede Kamer. Enige paranoïde trekken waren Janmaat natuurlijk niet vreemd, om er maar een understatement tegen aan te gooien. En dat was meteen ook het mooie aan die kerel als tegenstander: hij was nooit te beroerd om de eigen ruiten in te gooien.
In de nieuwsbrief van stichting Schreeuw om Leven staat dat de godvrezende christenjihadisten op 12 december 2009 weer gaan zingen op de Dam in Amsterdam. Daarmee wil men aandacht vragen “voor al die kinderen die in abortusklinieken hun leven lieten”. De laatste jaren kon de Mars voor het Leven, zoals die feminismehaters het zelf noemen, rekenen op bonte tegenprotesten. Wie weet wat dit jaar brengt, maar laten we in ieder geval bidden voor een zondvloed op die dag, over de christenfundamentalisten heen welteverstaan. Schreeuw om Leven stuurde bij haar laatste nieuwsbrief ook nog eens de “Oranje kinderbijbel” mee. Die staat vol kindertekeningen over bijbelse vertellingen. Vroeger was ik al geen groot fan van de kinderbijbel, laat staan dat ik een door kinderen getekende versie door ga lezen. Ik laat het hier dan ook bij.
In Revolte, strijdblad van Voorpost Vlaanderen en Nederland, keutelt men nog wat na over de man die in Apeldoorn met zijn bolide op een rij Oranje-fans inreed. De man was volgens Voorpost “doorgedraaid” en dat zou veroorzaakt kunnen zijn door een samenleving met “ziekteverschijnselen”. Daarbij denken de bruinhemden aan de “mei 68-mentaliteit”, drugsgebruik en de uitholling van traditionele samenlevingsverbanden. Voorpost denkt dat dit soort incidenten sterk zal verminderen wanneer we eenmaal leven in een volksnationalistische maatschappij waarin “natuurlijke samenlevingsvormen” weer helemaal de bom zijn. Maar als die maatschappij bevolkt moet worden door de huidige generatie volksnationalisten die Nederland rijk is, vrees ik oprecht het ergste. In Revolte staat verder een artikel over “omgekeerde xenofobie”. Het begint ermee dat ene Sacha Vliegen vertelt dat hij met regelmaat een reeks verwijten naar zijn hoofd geslingerd krijgt als hij zich bekend maakt als nationalist. Hij wordt dan naar eigen schrijven “kortzichtig” genoemd, “een fascist” of “een simpele ziel met kerktorenmentaliteit”. “Het is allemaal niet nieuw”, jammert Vliegen. Maar het is allemaal wel waar, denk ik dan. Toch is er volgens Vliegen eerder sprake van een “omgekeerde xenofobie”: politieke correctheid zou ingezet worden om de “autochtone bevolking in een minderwaardige positie te plaatsen tegenover elke andere sociale groep in dit land”. Het “opdringen van dit multiculturalisme” is volgens hem pas “écht racistisch!”. Maar hoe serieus kunnen we iemand nemen die een artikel afsluit met de volgende volkomen onbegrijpelijke zin: “Wat we nodig hebben is een revolutionaire anti-utopie tegen deze heterotopie!”. Niet al te serieus dus.
Ook de nieuwe nazistische splinter Nationale Jeugd Brabant (NJB) brengt een tijdschrift uit, Weerstand geheten. Om vooral geen misverstanden over hun bedoelingen te laten ontstaan, drukt Weerstand in het blad een rede af van de Nationale Jeugdstorm, de jongerenbeweging van de NSB. Daarin is te lezen dat men zich dient te scharen in “de Germaanse gelederen” om te vechten tegen “het joods bolsjewistische beest”. “Weest dapper, wordt Stormer”, schreeuwt een bijgevoegde propagandaposter de lezer toe. Volgens Weerstand zouden die Joden trouwens ook heden ten dage achter “het internationaal kapitaal” zitten, “voorvechters van mondialisatie” zijn en “de islamisering veroorzaken”. Kortom, de NJB is de zoveelste loot aan de boom van nazistisch Nederland en is hoogstwaarschijnlijk gedoemd ten onder te gaan aan amateurisme en onderlinge twisten.
In de nieuwsbrief van de Stichting Taalverdediging wordt met instemming een redevoering van PVV-Kamerlid Martin Bosma aangehaald. Die pleitte tijdens een debat voor meer zendtijd voor omroepen die meer aandacht besteden aan het Nederlandstalige lied. In concreto betekent dit dus, God verhoede, nog meer Jan Smit en Frans Bauer in de ether en op de kabel. Verder staat er in de nieuwsbrief een reisverslag van redactielid Marcel Bas naar Frans Vlaanderen. Dat gebied behoort sinds 1678 bij Frankrijk. Bas, taalneuroot pur sang, ging er natuurlijk op zoek naar resten van “authentiek Vlaamstalige gemeenschappen”, maar kwam van een koude kermis thuis. Het gebied blijkt verfranst, op wat plaatsnamen en achternamen na. Allememaggies Bassie! Viel dat even tegen.