Geweld tegen vrouwen: gehandicapte vrouwen en meisjes worden vaak niet geloofd

Toch praten we eigenlijk niet over geweld richting gehandicapte vrouwen en meisjes. Het is een taboe onderwerp. We willen niet geloven dat mensen gehandicapte mensen wat zouden aandoen. Dit komt door hoe we in de samenleving kijken naar gehandicapte mensen en zorg. We zien gehandicapte mensen als een soort onschuldige wezens, niet als volwaardige mensen. Het idee leeft dan ook dat gehandicapte vrouwen en meisjes geen geweld ervaren, of dat ze niet in staat zijn om te snappen wat er gebeurt, waardoor het minder erg voor hen zou zijn. Maar door de combinatie van validisme, zoals dit soort denken, en hun handicap, belanden gehandicapte vrouwen en meisjes juist in een veel kwetsbaardere positie dan niet-gehandicapte mensen. Gehandicapte vrouwen en meisjes worden door dit soort denken minder serieus genomen en vaak niet geloofd. Mensen denken dat ze niet voor zichzelf kunnen praten en dat ze blij moeten zijn dat ze überhaupt een partner of zorgverlener hebben. Dat we zorgverleners, van mantelzorgers, partners en familie tot professionele zorgverleners, automatisch als helden zien helpt ook niet, en is ook een reden waarom we gehandicapte mensen niet willen horen wanneer ze praten over hun ervaringen. Dat we durven om negatieve dingen te zeggen over die mensen die zo geweldig voor ons zorgen, wordt gezien als een smet op ons.

Jax in Speech van Jax over geweld tegen vrouwen (feministsagainstableism.nl)