Grootse demonstratie, verachtelijke politici
Een grote en grootse demonstratie tegen het racistische politiegeweld in de Verenigde Staten! De woede wegens de politiemoord op George Floyd bracht duizenden mensen naar de Dam in Amsterdam. Ga er maar van uit dat die mensen, als ze het over institutioneel racisme hebben, daarbij niet alleen aan de VS denken, maar ook het racisme in Nederland bepaald niet zijn vergeten. Degenen die deze indrukwekkende samenkomst in zo korte tijd op poten zetten, degenen die toestroomden gisteravond op de Dam: hulde! Een vuist maken tegen racisme, een vuist van solidariteit over de grenzen heen: dat was en is wat we nodig hadden, hebben en zullen hebben de komende tijd.
Het protest leidde echter tot nogal wat gefronste wenkbrauwen. Het was immers zo druk dat onderling anderhalve meter afstand bewaren niet lukte. Met het oog op corona en besmettingsgevaar was dat onmiskenbaar riskant. Een hele treurige optocht van politici heeft daarin aanleiding gevonden om zich te beklagen en er schande van te spreken. Een stel gevaarlijke huichelaars zijn het, stuk voor stuk. Anti-racisten zijn het sowieso al niet in enige serieuze betekenis van dat woord. Maar ook de strijd tegen het coronavirus hebben ze geen moment serieus genoeg genomen, dus demonstranten op dat punt de les lezen past hen helemaal niet.
Ik noem minister Grapperhaus: “Volgens hem ging de omvang van de manifestatie ‘alle perken te buiten’.” Hij zei ook: “Voor alle mensen die zich de afgelopen weken wel aan de coronamaatregelen hebben gehouden en hard gewerkt hebben in deze crisis, zijn deze beelden pijnlijk om te zien.” Voor alle mensen? Weet Grapperhaus zeker dat er onder die mensen niet een heleboel waren die de beelden hebben gezien omdat ze zelf deelnamen, of die de beelden zagen en dachten: “Yes, wat goed”? Mensen, zoals ondergetekende, die niet zijn gegaan, die zich zorgen maken over de pandemie, maar evengoed razend zijn over de moord op George Floyd en het volstrekt logisch en goed vinden dat mensen daar hoe dan ook uiting aan willen geven? Die deze anti-racistische woede zelf voelen en delen, ook al waren ze niet aanwezig op de Dam?
Ik noem er nog twee, al zijn er veel meer in deze rij van schande. CU-er Gert-Jan Segers. Die zegt weliswaar “de strijd tegen racisme is een rechtvaardige”, maar zegt ook: “het is nooit gerechtvaardigd om met jouw gedrag mensen in levensgevaar te brengen”. Mijn vraag: als de strijd tegen racisme zo rechtvaardig is, wat heeft Segers daar dan al aan bijgedragen?! Niets dat je zo te binnen schiet? Bek houden dan tot dat serieus is veranderd. Ik noem CDA-er Chris van Dam: “Zo veel mensen zo dicht op elkaar, dat moet je nu absoluut niet willen.” Organisatoren wilden dat ook helemaal niet, maar de woede bracht veel meer mensen op de been dan verwacht. “Demonstreren is een belangrijk grondrecht, maar hou je verstand erbij.” Ja, pannekoek, daarom droegen de meeste aanwezigen mondkapjes. Daarom deden de organisatoren ook hun best om afstand houden te bevorderen.
Belangrijker: ook Van Dam blinkt wel uit door verontwaardiging wegens deze demonstratie, maar niet door een strijd tegen het racisme waar de demonstratie zich tegen richtte. Laten we niet vergeten dat het CDA van onder andere Chris van Dam Noord-Brabant gezamenlijk met de fascisten van Forum voor Democratie bestuurt. Uit de mond van kopstukken van deze collaborateursclub hoeven anti-racisten geen lesjes gezondheidszorg te accepteren. Uit de mond van Dijkhoff (VVD) dus evenmin, en uit de mond van Wilders natuurlijk helemaal niet, want een fascist liegt al als die ademt. Dit slag politici gebruiken het coronarisico tegen een anti-racisme actie, niet omdat ze betere vormen zoeken voor zo’n actie, maar omdat ze een smoes hebben gevonden om de actie zelf verdacht te maken.
Daarmee is echter de vraag naar het coronarisico op zichzelf niet weg. Die leeft onder anti-racisten ook. Wie nu alles op alles zet in de strijd tegen racisme, en in dat kader helpt zoeken naar veilige actievormen waarmee demonstranten elkaar en anderen niet in besmettingsgevaar brengen, die is goed bezig. Op Facebook zag ik de suggestie dat het beter was geweest als mensen waren gaan lopen: dat had het opeengepakt samen zijn op de Dam doorbroken, en afstand houden makkelijker gemaakt. Over zulke ideeën kun je een zinnige discussie hebben, zonder afbreuk te doen aan de anti-racistische solidariteit. En de keus van sommige anti-racisten om niet naar een volle Dam te komen, omdat ze niet het bloedlinke ov in wilden en besmettingsrisico’s wilden vermijden, is een legitieme keus. Dat is echter geen reden om al die mensen af te vallen voor wie de urgentie om samen uiting te geven aan hun woedende solidariteit, voorrang kreeg. Die keus was minstens zo legitiem, gezien de urgentie van de actualiteit. Dat bij verschillende mensen de afweging tussen gezondheidsrisico nemen en anti-racisme tot uiting brengen anders uitviel, betekent nog niet dat die verschillende mensen geen bondgenoten zijn. Van oprechte onderlinge kritiek over middelen op basis van een gemeenschappelijk doel worden alle anti-racisten uiteindelijk scherper en dus sterker.
Maar wie komt zeiken over een anti-racisme demonstratie zonder ook maar een kik te geven als de politie – in Minneapolis of in Den Haag – een niet-wit persoon de verstikkingsdood bezorgt bij arrestatie, die is een kwaadaardige huichelaar. En ook wie zachtjes iets over die moorden heeft gemompeld, maar nu tettert en roept over deze demonstratie, heeft ieder gevoel voor verhoudingen en fatsoen allang verloren. Kritiek wegens coronagevaar kan ik serieus nemen als die van mede-anti-racisten komt die aspecten van de demo wellicht minder verstandig vonden, maar op andere manieren serieus werk proberen te maken van de strijd tegen racisme. Niet van mensen, politici of anderen die geen zier gaven om Mitch Henriquez, geen zier geven om George Floyd, maar nu wel het vingertje tegen boze en betrokken anti-racisten weten te heffen.
Er is meer. Al die politici die nu jammeren over onverantwoordelijke demonstranten die coronagevaar meebrengen: wat hebben die zelf tegen corona ondernomen? Die Grapperhaus bijvoorbeeld? BOA’s op kleine groepjes chillende jongeren loslaten, maar de broeinesten van besmetting – slachthuizen, ik noem maar iets – maandenlang ongemoeid laten. De economie, nietwaar? De rest van het verrotte assortiment politici? Het hele stel, zeer spaarzame uitzonderingen daargelaten? Met de RIVM-bureaucraten mee jammeren over tekort aan testcapaciteit, maar niet gebruik maken van de capaciteit die er wel degelijk bleek te zijn, maanden wachten voordat er iets op touw gezet wordt dat een klein beetje lijkt op testbeleid, gecombineerd met serieus contactonderzoek, zodat uitbraken van corona goed geïsoleerd en ingedamd zouden (hadden…) kunnen worden, iets waar de actiegroep Containment Nu keer op keer voor heeft gepleit. Volstrekt onvoldoende voorzorgsmaatregelen, volstrekt onvoldoende beschermingsmiddelen in de zorg, waardoor er in verpleeghuizen vele honderden mensen week na week na week nodeloos zijn overleden.
Vrijwel de complete Tweede Kamer stond er bij, keek er naar en knikte af en toe goedkeurend. Kritiek ging voornamelijk over details, niet over de verrotte fundamenten van een coronabeleid dat niet bezig was met het redden van mensenlevens, maar met het beperken van economische schade en het voorkomen van ontwrichting in de zorg. Mensen mochten dood gaan, als het sterven maar keurig in de tijd gespreid werd, zodat de ic’s het aan bleven kunnen. Maar zo’n ontwrichting in de zorg had met adequate voorbereiding en alert reageren helemaal niet in beeld gekomen hoeven zijn.
En deze politici durven anti-racistische demonstranten de les te lezen, omdat ze hun woede en hun solidariteit gezamenlijk tot uiting brengen, en met meer blijken te zijn dan verwacht? Deze verachtelijke lui durven te doen alsof demonstranten met mensenlevens speelden, terwijl ze zelf maandenlang mensenleven na mensenleven na mensenleven aan het virus hebben helpen uitleveren?
Peter Storm
(Dit artikel verscheen eerder op zijn weblog. Het beeldmateriaal is van Doorbraak zelf.)
Nee, maar zo werkt het niet. De hypocrisie van de één is niet de rechtvaardiging van de ander, ook niet wanneer de argumenten gepaard gaan met krachttermen als bek houden.
Er is namelijk geen of/of in de strijd tegen overheid en virus. Een keuze hiertussen wordt ons niet opgedrongen, en hoeven we onszelf niet op te dringen.
Gelukkig onderstreep je dat deels ook, je benoemt de alternatieven, je moedigt discussie in eigen kring aan. Lopende demo’s zou inderdaad een alternatief kunnen zijn, maar ik geloof ook dat het sterk zou zijn geweest centraal te vragen afstand te bewaren, meer ruimte in te nemen, de wegen te bezetten als dat nodig is, om ook duidelijk te laten zien dat het de fascisten zijn die wereldwijd en hier in NL het coronavirus NIET serieus nemen, en maling hebben aan voorzorgsmaatregelen.
Verwijzen naar een hypocriet RIVM is een lege verwijzing. Benoemen dat je het anders wil doen dat het FvD, dat de 1,5m maatregel afwijst is een veel sterkere.
Ik heb Grapperhaus en Segers niet nodig, noch van Dam, om te zien dat hier, bij deze demo wel degelijk iets misgegaan is. Het niet in acht nemen van voorzorgsmaatregelen omtrent corona is antirevolutionair, omdat het een tweedeling creëert tussen risicogroepen en relatief veilige groepen, waarbij de laatstgenoemden zich meer privileges toe-eigenen dan de eersten zich kunnen veroorloven. Een kwalijke zaak. Dat mogen we ons aantrekken, niet omdat hypocrieten ons dat opdringen, maar omdat we zelf kunnen denken.
Het is een beetje of 6822 de helft van wat ik schrijf niet heeft gelezen, of dat die helft niet tot 6822 is doorgedrongen. Veel van wat zij/hen/hij schrijft is feitelijk door het artikel al beantwoord. Toch nog even een paar dingen over deze verbazingwekkende reactie.
Er was in het algemeen geen sprake van “het niet in acht nemen van voorzorgsmaatregelen”: dat werd , door de organisatie en door demonstranten zelf, uit alle macht geprobeerd, iets waar ik in het artikel op wijs. Het beeld dat de reactie schets, alsof de demonstranten zich welbewust (nee, dat staat er niet, maar dat is wel de suggestie) onverantwoordelijk gedroegen, doet geen recht aan de demonstranten. Er op wijzen dat we ons niet een keus tussen de strijd tegen overheid of tegen virus wordt opgedrongen, is totaal niet nodig: die keus maak ik in het stuk nergens, noch pleit ik voor zo’n keus. Het is alleen keer op keer de vraag HOE je tegen beide vecht, wat je wanneer prioriteit geeft, en hoe je een balans, een combinatie zoekt.
Nergens in de reactie proef ik een erkenning van de antiracistische urgentie, van de acute woede die mensen de straat op dreef. Wat ook de precieze aanpak hoorde te zijn geweest, die erkenning is wel nodig, als we willen voorkomen dat antiracisme niet ondersneeuwt onder welke andere zorg ook, hoe belangrijk ook. Dat gebeurt namelijk al veel te vaak. En in die qua corona ‘relatief veilige groepen’ die demonstreerden, bevinden zich heel veel mensen wiens veiligheid door racisme dagelijks wordt bedreigd en aangetast. 6622 heeft oog voor de ene onveiligheid, maar veel minder voor die andere.
En wie klaagt over ‘krachttermen’ doet er goed aan, zelf geen worden als ‘contrarevolutionair’ in de mond te nemen voor mensen die strijd willen voeren tegen racisme en een iets andere afweging hebben gemaakt dan 6822 graag zou hebben gezien. Zelfs als demonstranten onvoorzichtigheid zou kunnen worden verweten. Ik zou het niet in mijn hersens halen om zo’n term te hanteren voor iemand die dezelfde strijd probeert te voeren als ik dat probeer, maar daarbij tot iets andere afwegingen en inschattingen komt dan ik. Ik bewaar mijn venijn liever tot de vijand, en ik vind het onprettig en onnodig om mensen die feitelijk medestanders zijn, als vijand te bejegenen.
Ten slotte: Ja, mijn uithaal naar RIVM en rechtse politici is ter zake. Niet omdat de demo vlekkeloos verliep. Dat beweer ik namelijk nergens. Ook niet omdat het veiligheidsargument rond corona onzin is: ik erken dat argument nadrukkelijk als legitiem, ook waar mensen om die reden thuis bleven of weggingen nadat ze zagen hoe vol het plein was. Waarom ik dan naar die politici uithaal? Omdat ZIJ geen recht van spreken hebben op dit punt. Wie sinds het virus opdook, mijn veiligheid en leven in gevaar heeft gebracht door er totaal inadequaat beleid op los te laten, heeft geen enkele geloofwaardigheid als die demonstranten met een beroep op gezondheidszorg de les leest.
Ik accepteer – op zich onterechte, maar wel oprechte – kritiek als die van 6822 als legitiem, omdat 6822 kennelijk een medestander is in de strijd tegen zowel racisme als tegen corona en zoekt hoe dat beter kan. Daarover kun je van mening verschillen, en dat is prima. Maar kritiek van het stel machthebbers dat ons aan corona uitlevert en aan de strijd tegen racisme ook nog eens minder dan niets bijdraagt, zou ik het liefst naar het riool verwijzen, net als de betreffende politici zelf, als ik de daar levende ratten daarmee geen overlast zou bezorgen. En wat 6822 feitelijk ook zegt: ik heb die politici niet nodig om te zien wat er eventueel is misgegaan. Maar dan hoef ik van die huichelaars ook geen lesjes verantwoord demonstreren te accepteren. Dat ze intussen, verpakt in hun stemmingmakerij, soms dingen roepen die feitelijk kloppen, verandert daaraan helemaal niets. Voor die feitelijk juiste dingen heb ik ze namelijk helemaal niet nodig. Ik kan inderdaad zelf nadenken.
@Peter: Jammer dat mijn reactie als verbazingwekkend wordt gezien, wellicht echter niet heel gek aangezien ik me bij nader inzien misschien slecht uitdruk in een gehaast typsel. Ondanks die beperkingen ben ik volgens mij duidelijk genoeg in mijn erkenning van alternatieven en open discussie die jij benoemt. Ik heb daar zeker niet overheen gelezen.
Op bovenstaande beelden kun je echter prima baseren dat voorzorgsmaatregelen niet in acht zijn genomen. De bekendste voorzorgsmaatregel is namelijk de 1,5 meter afstand. Die wordt simpelweg niet gerespecteerd. Wellicht de grote inspanningen van de organisatie ten spijt, helaas, wellicht ook die van de overige demonstranten zelf. Ik beschuldig niemand van het doelbewust schenden van die afspraak. Slechts weinigen zijn daar 24/7 zeer scherp op, en helemaal in de sfeer van een demonstratie en de emoties die daarbij een rol spelen kan aandacht verslappen. Proberen om voorzorgsmaatregelen in acht te nemen en het daadwerkelijk slagen daarin zijn twee verschillende zaken. Beweren dat er geen sprake was van het niet in acht nemen van voorzorg is duidelijk niet waar.
De opmerking “Het is alleen keer op keer de vraag HOE je tegen beide vecht, wat je wanneer prioriteit geeft, en hoe je een balans, een combinatie zoekt. ” vind ik in dit licht dan ook een vreemde. Je impliceert daarmee namelijk dat er wel degelijk bewust gekozen is voorzorgsmaatregelen niet in acht te nemen. Prioriteiten stellen en balans zoeken zijn namelijk zeer bewuste activiteiten. Ik weet dat je het niet zo bedoelt, maar toch. Daarbij komt nog dat hier juist geen prioriteit gekozen hoeft te worden. Het is niet de keuze tussen demo A in stad X of deemo B in stad Y. Het is deze demo in deze stad, maar met bepaalde gedragsregels.
Je hebt gelijk als je stelt dat in mijn reactie nergens sprake is van de erkenning van de antiracistische urgentie. Laat ik daar duidelijk over zijn: die urgentie is er altijd, elk moment van elke dag, tegen vreemden, tegen bekenden, en tegen onze grootste vijand: de duistere hoekjes in onze eigen hoofden. Het niet benoemen ervan is geen bewuste keuze van mij geweest, eerder de omissie van iets dat voor mijzelf zo enorm voor de hand liggend is, ook gezien het forum/de spreekbuis waarom jouw schrijfsel en mijn reacties geplaatst zijn. De welbekende “eigen parochie”. Stellen echter dat ik de eerste van de twee door jouw genoemde onveiligheden wel erken, maar de tweede niet, is een stropop, een onwaarheid waarvan jij de keerzijde, de waarheid, niet kent. Wel is het zo dat de ene de andere hier niet hoeft te sluiten zoals nu wel gebeurd lijkt. Onderling afstand houden maakt de situatie voor risicogroepen vwb corona veiliger, vwb de mensen die dagelijks te maken hebben met racisme niet onveiliger.
De krachttermen wil ik laten voor wat ze zijn. Ik heb er niet over geklaagd, ik vind het echter ook niet altijd nodig, en sterke argumenten willen juist door krachttermen nog wel eens aan kracht verliezen. Zonde dus. Dat jij het woordje antirevolutionair ook als krachtterm ziet laat ik aan jou. Het is mijns inziens simpelweg niet revolutionair mensen buiten te sluiten op basis van kenmerken waarover zij zelf geen sturing hebben. Huidskleur is zo’n kenmerk, kwetsbaarheid tov een virus ook. De term is niet venijnig bedoeld, de term is bedoeld om bewustzijn te prikkelen, om ons mooie revolutionaire verhaal het meest consequente en coherente verhaal te blijven laten zijn.
Al die hypocriete politici hebben inderdaad geen enkel recht van spreken. Daarin geef ik je helemaal gelijk. Ik zie stukken op deze site echter binnen de stijl van de eerder genoemde “eigen parochie”. Ik ben voorstander voor die blik naar binnen, de balk in eigen ogen. De straat is het terrein waar we inderdaad de “vijand” tegenkomen, opzoeken, confronteren. Maar de evaluatie van die “encounters”, hoeft niet meer voorzien te zijn van wederom dat wijzen naar die “vijand” (tussen aanhalingstekens, vanwege de hoogdravendheid die er in gelezen kan worden, niet vanwege het ontbreken van een vijandsbeeld bij mij). Daarvoor zijn evaluaties te belangrijk. Zij garanderen namelijk de weg naar boven.
@6822: Ik waag nog een poging. Het wordt dan misschien wat helderder waarom ik reageer zoals ik reageer.
De eerste alinea laat ik voor wat die is, de tweede alinea verdient aandacht. Volgens mij heeft “het in acht nemen van de regels” bij jou een iets andere betekenis dan bij mij. Je schrijft: “Beweren dat er geen sprake was van het niet in acht nemen van voorzorg is duidelijk niet waar.” Als je geschreven had: “Beweren dat er geen sprake was van het onvoldoende afstand houden is duidelijk niet waar”, was ik het ermee eens geweest, en zoiets heb ik dan ook niet beweerd. Maar in acht nemen is naar mijn idee een bewuste houding. Naar mijn indruk had vrijwel iedereen op de demonstratie die houding, en was het vooral de onverwachte drukte waardoor mensen er niet meer in slaagden het bij die houding horende gedrag te vertonen. Ik zie daar vooral overmacht in, niet iets dat verwijtbaar is, en al helemaal niet iets waarvoor we het woord contra-revolutionair of niet-revolutionair van stal hoeven te halen.
En ook als mijn lezing van “in acht nemen” onjuist is, dan nog vind ik het niet fair om het feit dat het naleven van de regels niet lukte, zo zwaar aan te zetten. Je klinkt hier wel degelijk verwijtend, en alleen bewuste verkeerde keuzes zijn mensen echt te verwijten. Van zulke verkeerde keuzes was niet echt sprake. Hooguit kun je zeggen: dit hadden mensen aan moeten zien komen, zodat er eerder en adequater aan spreiding van mensen had kunnen gewerkt. Maar naar mijn indruk stond het plein vol mensen die de ernst van corona en de noodzaak van afstand en hygiëne dondersgoed inzagen. Je reactie leest toch alsof je dat miskent.
In de alinea erop gaat het over de balans tussen antiracisme en coronavoorzorg. Ik schrijf dat dit keer op keer een zoektocht is: hoe combineer je het, hoe weeg je af? Jij schrijft dan: “Je impliceert daarmee namelijk dat er wel degelijk bewust gekozen is voorzorgsmaatregelen niet in acht te nemen. Prioriteiten stellen en balans zoeken zijn namelijk zeer bewuste activiteiten.” Nee en ja. Het afwegen betreft niet het wel-of-niet naleven van die regels, maar juist het WEL proberen in acht nemen van de maatregelen terwijl je TOCH kiest voor een grote demonstratie waardoor dat misschien moeilijk gaat worden. Je had een andere keus kunnen maken: geen grote demonstratie, en op andere wijze onze antiracistische woede trachten te uiten. Van een afweging tussen wel of geen corona-voorzorgsmaatregelen is nergens in mijn verhaal sprake, ik erken in mijn stuk voluit de noodzaak tot voorzichtigheid. Maar inderdaad, prioriteiten en balans zoeken zijn bewuste zaken. Dat klopt, en dat betreft de vraag hoe je dingen doet en combineert en afweegt. Over antwoorden op die vraag kun je van mening verschillen zonder er aan te twijfelen dat ook degene met wie je van mening verschilt, serieus is over corona-voorzichtigheid.
Volgende alinea. Eerste zin: “Je hebt gelijk als je stelt dat in mijn reactie nergens sprake is van de erkenning van de antiracistische urgentie.” Een eindje verderop: “Stellen echter dat ik de eerste van de twee door jouw genoemde onveiligheden wel erken, maar de tweede niet, is een stropop, een onwaarheid waarvan jij de keerzijde, de waarheid, niet kent.” Eerst zeg je dat er in je reactie geen sprake is van die erkenning, vervolgens zeg je dat ik ten onrechte zeg dat die erkenning ontbreekt!
Dat zou verklaard kunnen worden door wat er tussen staat, namelijk dat je vermelding van de urgentie van antiracisme achterwege laat omdat je dat op deze website – “eigen parochie” – zo vanzelfsprekend vond dat het een open deur, en dus overbodig was. Voor jou, zo zeg je, is antiracisme zeer belangrijk. Gelukkig! Maar, beste 6822, ik weet niet wie je bent en dus ook niet hoe jij over zaken denkt. Ik kan geen gedachten lezen. Ik zie in deze reactie dat je je zorg over het niet naleven van corona-regels ernstig vindt. Ik las nergens in je reactie dat je dodelijk racistisch politiegeweld zeer ernstig vindt. Ook op Doorbraak verschijnen soms reacties van mensen die werkelijk van mening zijn dat het met racisme allemaal wel meevalt. Ook in de “eigen parochie” komen we soms zeer verschillende parochianen tegen, om over bezoekers van buiten maar te zwijgen.
En ik probeer geen aannames te doen over de mening van een commentator als ik daar geen aanwijzingen voor lees. Als ik in een kritisch commentaar op een artikel over actie tegen acuut, moorddadig racisme, niet eens lees dat de demonstranten groot gelijk hebben, dat de woede volledig terecht is etcetera – maar er is wel voluit aandacht voor de door corona bedreigde kwetsbare mensen, dan zie ik dat er iets ontbreekt, en dat stel ik dan vast. Dat gaat dus over de reactie zelf, niet over jouw politieke opvattingen als geheel. Die ken ik verder niet, ik ga af op wat ik lees.
De “eigen parochie” komt in je slotalinea nog een keer terug, waar het gaat over hoe ik de vijand – in dit geval die politici – benoem. Voor jou hoort zoiets klaarblijkelijk in een interne evaluatie niet echt thuis, al die hypocriete politici, het klopt wel maar het is een open deur, beter de eigen zwakheden benoemen om ze te verbeteren. De noodzaak tot een zelfkritische houding, altijd open staan om te leren het beter te doen: mee eens! Maar mijn artikel was geen interne evaluatie, geen strategiedocument, geen bezinning-binnen-de-beweging-artikel. Ik schrijf niet alleen voor eigen parochie. Mijn stuk was een woede-uitbarsting, maandagnacht snel geschreven toen ik las hoe dat politieke tuig een grootse demonstratie in de beklaagdenbank probeerden te zetten. Het was bedoeld als erkenning en aanmoediging van degenen die een soortgelijke verontwaardiging voelden als ik. Het was ook bedoeld om tegen de steunpilaren van rechts te zeggen, en tegen al degenen die de steunpilaren van rechts napraten: I see you, and I detest you. Vandaar dat ik er zo de nadruk op leg dat de politici die ons eerst aan corona uitleverden maar nu vermanend spreken over demonstranten die te dicht bij elkaar stonden – terwijl honderd meter verderop de Kalverstraat ligt, vol winkelend publiek – hypocriet tuig is. Ik schreef geen strategienota. Ik schoot een salvo af, in vijandelijke richting. Dat was het.