Haarlemse WSW-ers in actie tegen afbraakbeleid van Bruin I
Op donderdagavond 13 oktober voerden zo’n 25 WSW-ers, die werkzaam zijn bij Paswerk, actie voor het behoud van hun baan, en tegen de bezuinigingen van het kabinet Bruin I op de WSW-budgetten. Door die bezuinigingen dreigen ongeveer 70 duizend WSW-ers hun baan te verliezen. Een enkele reis richting de geraniums, aangezien de werkgevers van de BV Nederland niet staan te springen om mensen met een arbeidshandicap in dienst te nemen. Diegenen die wel mogen blijven, hangt werken onder het minimumloon boven het hoofd. Loondispensatie wordt dat genoemd.
De WSW-ers kwamen dit jaar al meerdere keren in actie. Begin mei werd actie gevoerd tegen het bestuursakkoord tussen de regering en de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) dat onder andere gepaard gaat met grootscheepse bezuinigingen op de budgetten voor de WSW en Wajong.
Op 6 juli werd het werk tijdelijk neergelegd om een fatsoenlijke CAO af te dwingen en aandacht te vragen voor de kaalslag op de WSW die in 2012 zijn beslag dreigt te krijgen. De afgelopen weken werden er handtekeningen verzameld tegen de bezuinigingen op de WSW. Vorige week deed ik daar in Hoofddorp met plezier aan mee. Ondanks het bar slechte weer werden er binnen afzienbare tijd 500 handtekeningen verzameld. Onder degenen die hun handtekening zetten heerste veel onbegrip over de bezuinigingen op de WSW. “Asociaal om daarop te bezuinigen!” en “Goed dat jullie hiervoor actie voeren!” was vaak het commentaar. Onvrede was er ook over de financiële sector en de banken die met bakken geld overeind worden gehouden.
Op donderdagavond 13 oktober was de ontwerpbegroting van Paswerk voor 2012 aan de orde in de gemeenteraad, aanleiding voor de WSW-ers om zowel buiten voor het stadhuis als binnen in de raadszaal hun protest te laten horen.
Door de in 2010 ingezette bezuinigingen is er in de begroting van Paswerk voor 2012 een gat van ruim een half miljoen euro. Dit ondanks de reeds ingezette omschakeling bij Paswerk naar ‘meer renderende activiteiten’, hogere inkomsten door omzetgroei en kostenreducerende maatregelen. Het Haarlemse college vraagt echter doodleuk of ze het getoonde kunstje nog een keer over kunnen doen. Ze gaan daarbij totaal voorbij aan de reeds sterk toegenomen werkdruk, slechte arbeidsomstandigheden en afname in goede begeleiding waar de WSW-ers mee te maken hebben.
Een vraag om aanvulling door de gemeente werd afgewezen. Wel werd een zouteloze motie aangenomen waarin beleefd om meer geld van rijkswege werd verzocht. Het asociale VVD-smaldeel wilde zelfs daarin niet meegaan. Van de naar elkaar wijzende en hun handen in onschuld wassende politici moeten de WSW-ers, en anderen die door dit asociale kabinet getroffen (gaan) worden, het duidelijk niet hebben. Maar het is nooit te laat om zelf in verzet te komen. De strijd is nog niet over. Ze is pas begonnen.
Jacob Visser