Het coronabeleid van dit kabinet is een masterclass in gaslighting

Het kabinet wil het coronavirus gecontroleerd laten verspreiden door de bevolking. Misschien een verstandige keuze, maar dat gaat voorlopig wel meer doden opleveren dan in landen als Duitsland, die met massaal testen en contactonderzoek het virus zoveel mogelijk proberen in te dammen. Hoe verkoop je zo’n beleid? Met slimme communicatie natuurlijk. Heel slimme communicatie, zelfs. Rutte trapte meteen af met een meesterzet: De Speech van 16 maart. Zijn beleid werd in een plechtige setting als het redelijke midden tussen “een jaar lockdown” en “chaotische verspreiding” gepresenteerd. De andere optie, de Duitse, werd niet eens genoemd. Geniaal. Met het in de wetenschap eigenlijk onbekende “mikken op groepsimmuniteit” werd de indruk gewekt dat er licht gloort aan het einde van de tunnel. En wat denk je van deze: “We bouwen een muurtje om de kwetsbare mensen heen”. Een kistje eigenlijk, bleek al gauw. Er was bewieroking alom. Een staatsman is opgestaan! De dag erna rekende iemand op een bierviltje uit dat gecontroleerd uitrazen iets van 100.000 doden oplevert. Binnen een dag presenteerde het RIVM de groepsimmuniteit als “gevolg”, niet als doel. De hooivorken bleven op stal. Nadat een pizzabezorger iets tegen een Kamerlid zei over dat Duitsland wél veel testen doet, werd de farmaceut Roche de zondebok. Ze geven de testen niet vrij! Dat deden ze wel. Minister De Jonge, die met zijn verspreidingsbeleid weinig heeft aan massaal testen, beloofde dus maar gauw bergen testcapaciteit in april. Let op: meer capaciteit, niet meer testen. Die er ook niet kwamen. Op 29 april herhaalde minister Slob deze aanpak nog een keer. Slim gevonden, toch?

Michael Blok in Het coronabeleid van dit kabinet is een masterclass in gaslighting (Containmentnu.nl)