“Het CvB kiest voor geweld tegen studenten: wat leert dat ons?”

Ten eerste dat het CvB, in evidente onwetendheid over de geschiedenis van universiteiten, heeft gehandeld vanuit het idee dat er iets rommeligs aan de hand was, iets dat niet te begrijpen was binnen de bureaucratisch-bedrijfsmatige logica waarmee het zichzelf kennelijk begrijpt. In deze logica is ‘de universiteit’ primair een veredeld soort zalenverhuur. “Hé, er zitten mensen op een onverwachte plek, mensen die voor een betere wereld strijden zonder daarvoor een zaaltje gereserveerd te hebben. Laten we geweld inzetten!” Dat universiteiten historisch gezien zo vaak plaatsen zijn geweest waar geëxperimenteerd werd met andere manieren van samenzijn en dat dit een van die momenten was, is het CvB ontgaan. Duidelijk wordt daarmee ook dat de universiteit zichzelf simpelweg als verlengstuk van de bestaande sociale orde ziet, en onmiddellijk bereid is uitzonderlijk geweld tegen haar eigen studenten in te zetten. De hele mogelijkheid om anders samen te zijn dan conform de bedrijfsvoering van de zalenverhuur is ondenkbaar. Tenslotte wordt duidelijk dat klimaatpolitiek voor dit CvB iets is dat alleen gebeurt als de juiste mensen op het juiste moment aan de juiste tafel komen overleggen. Daar heet het dan “duurzaamheid” en is het iets dat bewaakt kan en moet worden. Weer een kwestie van zalenverhuur dus. Het CvB is een Comité van Bedrijfsvoering. En dat klinkt nog te aardig. Want de politie was al ingeseind en aanwezig op de campus voordat er überhaupt een activist gearriveerd was. Voordat er een leus was gezongen of een spandoek werd uitgerold, heeft het CvB deze demonstratie gecriminaliseerd. De persvrijheid werd bestreden toen een journalist van het Financieel Dagblad door beveiligers aan de deur is geweigerd. Dit is hoe het CvB in gesprek gaat met studenten: een monoloog in de taal van geweld en repressie die het best vergelijkbaar is met de tactieken van een autoritair regime. “The Erasmian way” is niets meer dan de voortzetting van de sociale orde en de medeplichtigheid in planetaire plundering. Business as usual.

Jess Bier, Jiska, Engelbert, Zouhair Hammana, Vatan Hüzeir, Irene van Oorschot, Willem Schinkel en Rogier van Reekum in “Het CvB kiest voor geweld tegen studenten: wat leert dat ons?” (Erasmusmagazine.nl)