Het land van Zwarte Pieten en witte scholen
“Zo’n school zoeken voor je kind is eigenlijk heel simpel”, verzekerde een kennis me tijdens een vrolijke borrel op het kinderdagverblijf. “Je kijkt even op welke school in jouw buurt de minste Marokkaanse kinderen zitten en daar kies je voor.” Het was geen slechte grap en ook geen provocatie om me te testen. Deze kennis is ook geen PVV-er, maar stemt waarschijnlijk op Groen Links of D66. Als je hem een racist noemt, zal hij zich daar niet in herkennen. Hij heeft niets tegen Marokkanen, maar je wilt natuurlijk wel het beste voor je kind. Zo denken heel veel mensen in Nederland, en daar zitten schrikbarend veel mensen bij die op progressieve partijen stemmen. Er zijn zelfs mensen die in een auto met Obama-sticker op de bumper, iedere dag hun kinderen naar een blanke school aan de andere kant van de stad brengen (…) Ik vind dit de ernstigste vorm van verborgen racisme in Nederland. De ook in Nederland door velen bewonderde Marten Luther King zei in zijn beroemde I Have A Dream-speech: “I have a dream that my four little children will one day live in a nation where they will not be judged by the color of their skin but by the content of their character.” Vijftig jaar later zijn er nog te veel Nederlanders die deze droom zien als hun worst nightmare. Dat is beschamend en het wordt tijd dat daar verandering in komt.
Willem van Zeeland in Het land van Zwarte Pieten en witte scholen (Willemvanzeeland)
Niets aan toe te voegen. Zo klaar als een klontje. In alle helderheid om te huilen zo simpel. Dus gaan we nu over tot het vervoegen van even zo simpele werkwoorden, zoals: zwartepieten en witwassen. Dus: ” ik geef de zwartepiet aan…” en “papa fumet die pipe nu ff niet, want papa wast wit wat …. …. ?”