Het veranderende socialisme van de SP

Alhoewel bijvoorbeeld relatief veel SP-ers bijzonder actief zijn in de vakbeweging is dat geen prioriteit voor de partij. Voor marxisten was de vakbeweging een prioriteit omdat hier de arbeidersklasse een vuist kon maken en socialisme gezien werd als een antwoord op de noden van arbeiders. Het ethische socialisme van de SP gaat uit van heel andere criteria. Centraal staat nu de vraag welke items de meeste morele verontwaardiging opwekken zodat de SP haar alternatieve moraal naar voren kan brengen. Ziedaar een belangrijke reden voor de SP om verdediging van de ouderenzorg of bestrijding van kinderarmoede tot speerpunten te maken. Het gaat hier om groepen die weinig sociale invloed hebben maar wiens lot wel veel medeleven wekt, medeleven dat de SP wil omzetten tot daadwerkelijke invloed via het parlement. De relatieve verwaarlozing door de SP van ideologische strijd waar bijvoorbeeld Merijn Oudenampsen op heeft gewezen is in dit perspectief ook veel makkelijker te begrijpen. In linkse kringen wordt de relatieve inhoudelijke zwakte van de partij nog wel eens gezien als een overblijfsel van het arbeiderisme van de oude SP maar het is veel meer dan dat. Intellectuele overreding en argumenten zijn nu eenmaal van onderschikt belang in een strategie die mensen primair wil aanspreken op hun morele verontwaardiging.

Alex de Jong in Van revolutie naar normen en waarden – het veranderende socialisme van de SP (Tenk)