Over de hoofden van Lili en Howick wordt keiharde politiek gespeeld rond het kinderpardon
Naar aanleiding van een persbericht van voogdij-instelling NIDOS berichtten gisteren vrijwel alle media hetzelfde eenzijdig gefabriceerde verhaal: de Armeense kinderen Lili en Howick zijn gevonden, ze zijn nu op een veilig adres ondergebracht, het gezag over de kinderen ligt bij NIDOS omdat moeder geen wettelijk gezag heeft. NIDOS gaat onderzoek doen naar de situatie van moeder en de kinderen. De werkelijkheid is deze: de kinderen zijn niet zozeer gevonden, er is misbruik gemaakt door iemand van de vertrouwensrelatie die zij had met de moeder. De kinderen zijn niet Armeens, de kinderen zijn in Rusland geboren en hebben geen Armeens paspoort. De kinderen zaten al op een veilig adres. Op het adres waar ze nu zitten, kunnen ze uitgezet worden naar een situatie waarin moeder niet voor hen kan zorgen, dat is onveilig. NIDOS (voogdij-instelling voor minderjarige alleenstaande vreemdelingen) hoeft geen onderzoek meer te doen, er is in 2014 al onderzoek gedaan en daarin is geadviseerd om de kinderen een verblijfsvergunning te geven. Die noodzaak is nu alleen maar vergroot. NIDOS zou de voogdij hebben omdat de moeder nu geen wettelijk gezag heeft. De werkelijkheid is dat de moeder het gezag is afgepakt. In het buitenland zou ze gewoon gezag kunnen hebben en kunnen meebeslissen over de belangen van de kinderen. Over de hoofden van Lili en Howick wordt keiharde politiek gespeeld rond het kinderpardon waardoor de kinderen per dag meer getraumatiseerd worden. Zolang de schuld daarvan bij moeder gelegd kan worden, mag dat blijkbaar. De moeder van Lili en Howick heeft ook geen Armeens paspoort en zegt daar niet voor de kinderen te kunnen zorgen. Daarbij vreest zij om privéredenen voor geweld in Armenië waardoor zij niet over straat durft te gaan. Gezien het geweld dat zij al heeft ondergaan, is het onbegrijpelijk dat dit niet is meegewogen en het gezin daarin teruggezet wordt. Alles bij elkaar is zij zeer ongerust over het feit dat haar kinderen zullen moeten toezien hoe zij als moeder in Armenië niet in staat is voor hen te zorgen. Armina vecht als een leeuw voor haar kinderen. Het lijkt erop dat zij de enige is in Nederland die nog het belang van de kinderen voorop zet. De Nederlandse pers zwijgt en volgt klakkeloos de berichten van het kabinet en NIDOS. Het bevreemdt ons ten zeerste dat Nederland mensen naar Armenië uitzet die dan wel etnisch Armeens zijn, maar niet de Armeense nationaliteit hebben. Het lijkt er op dat Nederland in een drang om mensen uit te zetten in de regio gaat rondshoppen om uitzettingen voor elkaar te krijgen.
Maurosvrienden in Over de hoofden van Lili en Howick wordt keiharde politiek gespeeld rond het kinderpardon (Republiekallochtonië)