Hoorn: actiegroep We Promise bekritiseert proefproject van wapenstokken voor boa’s

Voortaan mogen “handhavers” (boa’s) van de gemeente Hoorn een korte wapenstok gebruiken “als dat nodig is in hun werk”, zo liet het gemeentebestuur onlangs weten. Het gaat om een proefproject van twee jaar waar in Noord-Holland ook Haarlem en Alkmaar aan meedoen. Actiegroep We Promise levert forse kritiek op die bewapening en op het institutionele en alledaagse racisme in Hoorn.
“Onze handhavers hebben flink geoefend en zijn goed opgeleid”, vertelt de Hoornse PvdA-burgemeester Jan Nieuwenburg glimmend van trots, met het typische stadschauvinisme dat hem eigen is. “We zien dat onze samenleving aan het verharden is en dat de agressie helaas toeneemt.” De repressie van de staat is inderdaad al langere tijd zichtbaar en ook voelbaar aan het toenemen. Met de onderstaande pakkende verklaring over institutioneel en alledaags racisme reageert de Hoornse actiegroep We Promise op de komst van de wapenstok voor boa’s. Daarbij spreekt de actiegroep uit eigen ervaring met intimidatie en criminalisering door de gemeente Hoorn.
Harry Westerink
In een stad waar er geen excuses aangeboden kunnen worden voor een hoofdrol tijdens het slavernijverleden.
In een stad waar een gorillapop wordt uitgedost als Memphis Depay.
In een stad waar een kritische burger die zich uitspreekt tegen racisme en discriminatie wordt gecriminaliseerd en bij het Veiligheidshuis wordt aangemeld voor radicalisering en terrorisme.
In een stad waar de stemmen van nazaten van de overlevenden van de gruweldaden van Jan Pieterszoon Coen het zwijgen wordt opgelegd door de burgemeester tijdens een raadsvergadering.
In een stad waar de ontkenning van racisme en discriminatie een alledaags probleem is.
In een stad waar het inspreekrecht van een burger niet wordt gerespecteerd en die burger wordt onderbroken door een raadslid.
In een stad waar je huisbezoek krijgt van de politie en onder druk wordt gezet om een post te verwijderen die racisme exposeert.
In een stad waar informatie over twee vrouwen die zich uitspreken tegen racisme, maar liefst 331 en 159 keer wordt opgevraagd door de politie.
In een stad waar keer op keer het demonstratierecht niet wordt gerespecteerd en waar bezwaren gegrond worden verklaard en de burgemeester zelfs publiekelijk excuses moet aanbieden.
In een stad die zich voordoet als inclusief en divers om vervolgens alle gesprekken over dit onderwerp te kapen, te kaderen en uit te stellen.
In een stad waarin een degelijk gesprek over een genocidepleger met een standbeeld al jarenlang wordt ontlopen.
In een stad waar men trots is op de VOC en waar de Gouden Eeuw een geliefd marketingtool is.
In een stad waar het standbeeld van een genocidepleger hoog op een sokkel staat op een prominent plein.
In een stad waar de politie, net zoals in andere steden, niet is gevrijwaard van racisme en etnisch profileren.
In een stad waar etnisch profileren wordt vermomd onder een algemene controle.
In een stad waar boa’s rondlopen die het demonstratierecht verstoren en telefoons uit handen slaan van bezoekers.
In een stad waar boa’s zonder overleg met de politie en burgemeester handelen en vervolgens op het matje worden geroepen bij de gemeente vanwege onjuist handelen.
In zo’n stad zou het een goed idee zijn om boa’s te voorzien van wapenstokken? Serieus?
We Promise