Ik stelde een nette vraag en belandde in een orkaan van haat
Zondagavond duik ik bij thuiskomst moe en gammel vrijwel direct mijn bed in. Om bij het opstarten van mijn laptop op maandag het vermoeden te krijgen dat er iets is gebeurd. Ik zie heel veel meldingen van reacties op mijn Sandra S pagina en nog veel en veel meer meldingen van reacties op mijn vraag op de pagina van de HEMA. Ik ben de hele maandag bezig geweest met het opruimen van het vuil van mijn pagina en het maken van screenschots van de ergste en naarste reacties. Door het stellen van een vraag ben ik doelwit geworden van mensen die het aan alle fatsoen, waarden en normen lijkt te ontbreken. En het blijft ook doorgaan, iedere minuut volgt er wel een reactie. Nu is het woensdagochtend, gisteren ben ik – net als maandag – niet meer aan normaal verder leven toegekomen, te druk met de zooi opruimen en proberen nog enigszins controle te houden over deze absurde situatie. Maandag was ik overvallen en bijna bang van alles, wilde ik het liefst mijn Facebook, Twitter en blogpagina opheffen, gisteren was ik strijdbaar en boos en de hele dag aan de telefoon om dingen te regelen, te overleggen met mensen, enz. En nu? Nu weet ik het gewoon even niet meer. Het aantal reacties op mijn vraag ken ik niet, volgens de HEMA zijn het er meer dan 7.000, ik sta in de krant en mijn volledige naam zoemt rond in het dorp waar ik woon. Ik stelde een vraag, een nette en terechte vraag… en belandde in een orkaan van voornamelijk blinde woede en haat.
Sandra S in Rauwe pepernoten (sweetlittledevil)