In 1938 was er ook een “niemandsland” aan de Duitse grens

De Duitse regering denkt erover om vluchtelingen te gaan tegenhouden aan de grens en hen tijdelijk op te sluiten in “massakampen in niemandsland”. Zo sprak de voorzitter van de regeringspartij SPD erover. Hij is er terecht op tegen. In eerste instantie omdat het “niet haalbaar” is, maar ook omdat het “humanitair niet in orde” is. De overal in Europa voorgestelde en vaak ook uitgevoerde maatregelen voor een steeds repressiever beleid van migratiebeheersing doen keer op keer denken aan de periode vooraf aan de Tweede Wereldoorlog. Zo probeerde nazi-Duitsland eind oktober 1938 ruim 12 duizend Poolse Joden naar Polen te deporteren. De Poolse regering weigerde hen echter het land binnen te laten. De Joden konden ook niet meer terug, en werden daardoor gedwongen te balanceren in zo’n “niemandsland” aan de Duitse grens. Er waren geen voorzieningen en de Joden waren aan de elementen blootgesteld. Het regende voortdurend. Ook werden er veel Joden in elkaar geslagen en vermoord. De in Parijs wonende Herschel Grynszpan had familie in dat “niemandsland”. Hij wilde via de Duitse ambassadeur in Parijs proberen om hun situatie te verbeteren. Maar die wilde niets doen. Daarop schoot Grynszpan hem neer. De ambassadeur overleed op 9 november, en nog geen twee uur na zijn dood nam de Kristallnacht een aanvang.

Eric Krebbers over Duitsland vliegt uit de bocht met massakampen voor vluchtelingen (Joop.nl)