In memoriam Kea Fogelberg (1950-2021)

Onlangs, op 14 april, is Kea Fogelberg overleden. Door een ernstige ziekte getroffen zag ze zich een half jaar geleden gedwongen om van de ene op de andere dag te stoppen met haar ondersteuningswerk voor mensen zonder verblijfsrecht. Haar dood is voor ons een groot verlies.

Wij zullen ons Kea altijd blijven herinneren als de vrouw die vanaf het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw ongelooflijk veel heeft betekend voor mensen zonder verblijfsrecht. Kort nadat in Leiden De Fabel van de illegaal was opgericht, een van de groepen waaruit later Doorbraak ontstond, leerden wij haar kennen als een bevlogen en gedreven huisarts. In de loop van vele jaren heeft zij zich enorm intensief en energiek ingezet voor de gezondheid en het welzijn van mensen zonder papieren. Zij was een van de weinige huisartsen in Leiden die indertijd gehoor gaven aan de oproep van De Fabel van de illegaal om zich hard te gaan maken voor medische zorg aan ongedocumenteerden. Kea stond aan de wieg van stichting Gezondheidszorg Illegalen Leiden (GIL), die al meer dan 25 jaar bezig is om de toegang tot medische zorg voor mensen zonder papieren zo goed mogelijk te bewaken en te verdedigen. Als huisarts heeft ze veel patiënten zonder verblijfsrecht gekend, geholpen en de weg gewezen in de zorgbureaucratie.

Diverse medewerkers van het wekelijkse inloopspreekuur van De Fabel van de illegaal hebben Kea jarenlang meegemaakt binnen en buiten het bestuur van stichting GIL. Met haar onvermoeibare betrokkenheid, strijdbaarheid en doorzettingsvermogen was zij een van de drijvende krachten achter GIL. Wij hebben haar compassie en empathie ook mogen ervaren tijdens haar wekelijkse medische spreekuren die ze de laatste jaren hield bij diaconaal centrum De Bakkerij. En tijdens al die andere gelegenheden waarbij we samen met haar werkten aan de ondersteuning van mensen zonder verblijfsrecht, zoals in het Comité Opvang Ongedocumenteerden Leiden (COOL). Toen de gemeente Leiden besloot om de lokale Bed-, Bad-, Brood-opvang af te schaffen voor mensen zonder verblijfsrecht, stond Kea samen met ons en vele anderen zij aan zij om te voorkomen dat deze mensen op straat zouden belanden. Dat leidde tot de oprichting van het Leids Ongedocumenteerden Fonds (LOF).

Wij zullen Kea heel erg missen en we zullen haar nooit vergeten. En we weten zeker dat ook veel mensen zonder papieren haar nooit zullen vergeten. De strijd voor een menswaardig bestaan voor mensen zonder verblijfsrecht wordt voortgezet, en in die strijd zullen we altijd aan haar blijven denken.

De medewerkers van het Fabel-spreekuur van Doorbraak