Ingelise de Jongste van Samen naar de Kliniek: “De Amerikaanse anti-abortusbeweging richt de pijlen nu op ons”

Samen naar de Kliniek

Een van de strijdbare toespraken tijdens de pro choice-actie afgelopen zaterdag in Den Haag tegen de “mars voor het leven” van de christenfundamentalistische club Schreeuw om leven werd gehouden door Ingelise de Jongste. Zij sprak namens Samen naar de Kliniek, een stichting die tot doel heeft “om ongewenst zwangere mensen te ondersteunen bij de gang van en naar de abortuskliniek”. De tegendemonstratie werd georganiseerd door het Collectief Vrije Keuze, met onder meer ondersteuning van Doorbraak en Feminists Against Ableism (FAA). Hieronder de tekst van de speech van Ingelise.

Toen Trump in de Verenigde Staten in 2016 de verkiezingen won, waren er talloze vrouwen die aan de bel trokken over abortusrecht. “Ach, zo’n vaart zal het niet lopen”, werd er gezegd, “doe niet zo hysterisch”. Maar in 2022 zette het Hooggerechtshof een streep door de uitspraak uit 1973 die abortus mogelijk maakte. Argument: het is nu een issue voor de individuele staten. Sindsdien hebben dertien staten een totale “ban on abortion” ingevoerd. Veel andere staten hanteren serieuze beperkingen op de termijn van abortus. Slechts negen staten hebben geen verbod op abortus. Vrouwen sterven, nu artsen niet mogen of durven ingrijpen. En het is nog niet klaar. Abortus én anticonceptie liggen onder vuur, zodra een eeuwenoude wet uit 1873, genaamd Comstock Act, uit de mottenballen wordt gehaald.

Alles over dit protest
De aankondiging
Het beeldverslag
De speech van Fatima Faid
De speech van Isolde van Overbeek
De speech van Ingelise de Jongste

Waarom is dit relevant? Hierom. Nu de strijd tegen abortus in de VS grotendeels is gestreden, heeft de Amerikaanse anti-abortusbeweging haar aandacht verlegd. Achter de schermen zijn ze actief in de EU. Via organisaties met namen als Alliance Defending Freedom en Agenda Europe verenigen anti-abortusgroepen aller landen zich en zo komt geld via schimmige constructies en subsidies terecht bij bijvoorbeeld Schreeuw om leven, ChristenUnie en SGP. De Amerikaanse anti-abortusbeweging heeft de pijlen gericht op onze abortusrechten.

De vijftigjarige strijd tegen abortus in de VS heeft kennis en strategieën opgeleverd die nu hier worden toegepast. Zoals: zaag vooral indirect en onzichtbaar aan de stoelpoten van abortus. Vermijd religieuze argumenten, gebruik taal van mensenrechtenactivisten, zorg dat je aan tafel zit als het gaat om medisch-ethische kwesties en zoek juridische wegen om abortus aan te vechten.

De Alliance Defending Freedom claimt op hun website dat ze vijftien zaken bij het Amerikaanse Hooggerechtshof hebben gewonnen en al veel meer zaken bij het Europese Hof. De juridische weg is ook in Nederland zichtbaar. Als voorbeeld: D66 introduceerde een wet om doodgeboren kindjes te kunnen inschrijven in het persoonsregister. En de ChristenUnie wist daarin op te nemen dat de duur van de zwangerschap er niet toe doet. Inmiddels zijn de eerste foetussen ingeschreven. Exact wat de anti-abortusbeweging wil.

Ingelise aan het woord

“Je moet je afvragen of abortus zoals het nu in de wet staat, nog wel past in de samenleving”, zegt Don Ceder van de ChristenUnie. En dat is exact wat Agenda Europe schrijft op haar website: “A society based on an understanding of human dignity that starts from the moment of conception”. Ook andere wetten tornen aan ons abortusrecht zonder dat dit direct duidelijk is, en natuurlijk wordt er geprocedeerd tegen bufferzones rondom klinieken.

“Ja, maar in Nederland zal het zo’n vaart niet lopen! Doe niet zo hysterisch.” Ha, ja, nee, dat dachten ze in de VS dus ook. Daar begon het met ter discussie stellen van de termijn. Discussie is een hellend vlak. Het begint met rammelen aan de termijn en voor je het weet zit je met restricties of een ban. Een andere insteek is het aanzwengelen van discussie over het aantal abortussen. Bij elke stijging weet je dat er achter die schermen notities worden gemaakt. En zoals we hier ongetwijfeld allemaal weten: in Nederland staat abortus in het Wetboek van Strafrecht.

Binnen de EU zien we in Polen al wat het dodelijke gevolg is van een verbod. Dus we moeten geen enkele discussie over abortus toestaan. Wie discussie wil, is uit op restricties. Iedereen die weet dat abortus gaat over onze lichamelijke integriteit, heeft geen discussie nodig. Abortus is een recht. Abortus is gezondheidszorg. Abortus redt levens. En misschien wel het allerbelangrijkste om te onthouden: er bestaat simpelweg geen vergelijkbare wet die ingrijpt op de lichamelijke integriteit van mannen. Wij eisen gelijke rechten. Wij beslissen over ons lichaam.

Ingelise de Jongste