IOM wil overheid helpen met deportatie van Mauro

Geplaatst op door

Logo van de IOM, met de afbeelding van een gezinnetje dat 'vrijwillig' gedeporteerd wordt.
“Hulp bij ‘vrijwillige’ terugkeer van Mauro“, kopten de media deze week. Als de jonge vluchteling Manuel Mauro straks helemaal definitief afgewezen is, dan zal de migratiebeheersingsorganisatie IOM voor de overheid het vuile werk gaan opknappen en hem naar Angola deporteren. Als verlengstuk van de deportatiemachine collaboreert de IOM al jaren met het keiharde beleid tegen migranten en vluchtelingen.

Mauro heeft laten weten dat hij zich niet zal verzetten tegen zijn uitzetting. Als hij zou aangeven dat hij niet “vrijwillig” wenst terug te keren, dan kan hij erop rekenen dat hij in een illegalengevangenis gaat belanden waar hij maandenlang opgesloten kan zitten. Het is begrijpelijk dat hem dat afschrikt. De IOM staat nu klaar om hem op een andere manier te deporteren, met een vliegticket en een minimale oprotpremie. Dat wordt “vrijwillige terugkeer” genoemd, waarmee de IOM deportaties een humaan imago probeert te geven. Maar er zit vanzelfsprekend niets vrijwilligs aan het vertrek van mensen uit Nederland, nadat ze illegaal zijn gemaakt, uitgesloten, opgejaagd en opgesloten. In het geval van Mauro begrijpen meer Nederlanders dat dan bij de deportaties van andere en minder knuffelbare vluchtelingen.

Toch volharden media en politici ook bij de dreigende deportatie van Mauro in verhullend, verbloemend en bagatelliserend taalgebruik. De IOM “helpt” niet bij “vrijwillige terugkeer”. De IOM “helpt” niet bij de “herintegratie” van Mauro in Angola. De IOM trapt Mauro namelijk het land uit. De IOM deporteert hem naar een land dat hij niet kent en waarvan hij de taal niet spreekt. De IOM stuurt hem met een enkeltje naar de hel van de armoede en de uitzichtloosheid.

De IOM speelt een sleutelrol in het beheersen van de migratie van arme naar rijke landen. Alleen “bruikbare” migranten zijn hier welkom. Alle anderen moeten opdonderen. Aldus de politiek van migratiebeheersing. De IOM biedt de machthebbers van rijke landen graag de helpende hand om de “onbruikbare” migranten en vluchtelingen te dumpen in oorden vol geweld en verschrikking. De laatste 10 jaar zijn helaas steeds meer steungroepen voor migranten en vluchtelingen in zee gegaan met de migratiebeheersingsorganisatie. Ook bij VluchtelingenWerk is de terugkeerplicht centraal komen te staan. Steeds meer steungroepen leggen zich toe op de “vrijwillige terugkeer” van illegaal gemaakte migranten en vluchtelingen, in plaats van de strijd aan te gaan voor verblijfsrecht. Die terugkeerprogramma’s worden ook in Europees verband gecoördineerd.

Gelukkig ligt de IOM al jaren onder vuur van radicaal-linkse activisten en anderen. Zij hebben met actiecampagnes duidelijk gemaakt dat de IOM geen bewegingsvrijheid voor mensen wil, maar ernaar streeft om hen te selecteren op hun bruikbaarheid, in het belang van de kapitalistische wereldeconomie. Wie zich keert tegen de deportatie van mensen zonder verblijfsrecht, dient ook de IOM aan te vallen als sluitstuk van het uitrookbeleid.

Harry Westerink