Klantmanager probeert Amsterdamse dwangarbeiders met flyerverbod de mond te snoeren
Vandaag zijn dwangarbeiders in het Amsterdamse dwangarbeidcentrum aan de Laarderhoogtweg flink repressief behandeld door een klantmanager. Een van hen werd door bewakers buiten de deur gezet, omdat hij de tekst van de flyer verdedigde waarmee dwangarbeiders worden opgeroepen om deel te nemen aan de mars tegen dwangarbeid die het actiecomité Dwangarbeid Nee aanstaande woensdag organiseert.
Het incident vond vanmorgen om 11:00 uur plaats. Klantmanager Sijmen Vonk kwam op hoge poten de ruimte binnen waar dwangarbeiders bijeen waren. Hij hield de oproepflyer van Dwangarbeid Nee omhoog die eerder al in het centrum was uitgedeeld. “Wat is dit?”, riep hij, “Wie heeft dat gedaan? Dat mag hier niet!” Er ontstond consternatie. Een van de dwangarbeiders kwam nadrukkelijk op voor het recht van dwangarbeiders om de flyer in ontvangst te nemen, te lezen en er met elkaar over te praten. Hij beriep zich erop dat we in een land met vrijheid van meningsuiting leven en vroeg zich af wat er mis was met de flyer. Daarop liet Vonk hem weten dat hij het verdedigen van de flyer beschouwde als een vorm van werkweigering. Met andere woorden: dwangarbeiders kunnen gekort worden op hun bijstandsuitkering, als ze het eens zijn met de groeiende kritiek op dwangarbeid. Na een woordenwisseling werd de dwangarbeider door bewakers buiten de deur gezet en weggestuurd.
Het incident is bijna in zijn geheel opgenomen. Beluister hieronder de geluidsopname. Daaruit blijkt dat de klantmanager met behulp van camera’s dreigt te gaan uitzoeken wie van de dwangarbeiders de flyer zou hebben verspreid. Het verbod om te flyeren doet sterk denken aan de situatie in en om het Leidse dwangarbeidcentrum DZB, waar PvdA-burgemeester Henri Lenferink het voor activisten van Doorbraak ook onmogelijk probeert te maken om flyers uit te delen aan dwangarbeiders. Zo willen managers en bestuurders voorkomen dat de onvrede en het verzet tegen dwangarbeid verder toeneemt.
Druk vergroten
Dwangarbeid Nee spreekt schande van het optreden van de klantmanager. De repressieve behandeling is tekenend voor het klimaat in het Amsterdamse dwangarbeidcentrum, dat wordt gerund door stichting De Herstelling. In februari werd een Dwangarbeid Nee-lid al eens geïntimideerd door een “werkmeester” van De Herstelling. Managers van De Herstelling, onder wie voorzitter Jeroen Sprenger, hebben steeds ontkend dat de dwangarbeiders in het centrum worden onderdrukt en uitgebuit. Maar het is duidelijk dat het regime in het centrum keihard is. Zelfs nadat het nieuwe Amsterdamse college van B&W heeft besloten om verplicht onbetaald werken voor bijstandsgerechtigden af te schaffen, gaat de dwangarbeid aan de Laarderhoogtweg onverminderd door. En dus ook de onbeschofte en vernederende omgang van de “werkmeesters” en klantmanagers met de dwangarbeiders.
Extra schandalig is dat de dwangarbeider door de klantmanager werd geïntimideerd, terwijl hij in feite alleen maar wenst dat het gemeentebestuur uitvoering geeft aan het eigen college-akkoord. Daarin is immers vastgelegd dat dwangarbeid wordt stopgezet. Dwangarbeid Nee staat vierkant achter de dwangarbeider en ondersteunt hem zoveel mogelijk, ook als hij mogelijk op zijn uitkering zou worden gekort.
De demonstratie van aanstaande woensdag is dan ook broodnodig om de druk op het college te vergroten. Na woorden in het college-akkoord wordt het nu hoog tijd voor daden van de kant van de gemeente Amsterdam. De verantwoordelijke SP-wethouder Arjan Vliegenthart dient uit dit nieuwe incident en uit alle voorgaande structurele misstanden lering te trekken en dwangarbeid per direct stop te zetten. Hoe meer mensen aan de demonstratie deelnemen, hoe groter de druk wordt voor de wethouder om zich op te werpen als de bestuurder die ervoor zorgde dat de Amsterdamse dwangarbeid werd afgeschaft. Doet hij dat niet, dan gaat hij de geschiedenis in als de SP-wethouder die een PvdA-tje deed.
Harry Westerink
Even terugkomend op dit topic.
Zijn er voor de mensen die meededen aan de protest en flyer acties, zoals dwangarbeider Petar Kapralov, maatregelen opgelegd? En hoe is dat voor die mensen, die een maatregel kregen, afgelopen?