Klimaatseksisme: hoe de ecologische crisis en de onderdrukking van vrouwen hand in hand gaan

Daarnaast is het aangetoond dat mannen en vrouwen duidelijk een verschillende houding en mening hebben tegenover het klimaat. Een studie in een tijgerreservaat in India toonde bijvoorbeeld dat vrouwen conservatie meer steunen dan mannen, vaak omdat ze er zelf ook meer uithalen als er meer bescherming is. Verder zien we dat waar de impact ongelijk is, vrouwen eigenlijk net minder bijdragen aan het probleem: studies tonen aan dat ze vaak een minder grote voetafdruk hebben door verschillen in consumptie, gedrag en rollen. In westerse landen zijn mannen bijvoorbeeld meer geneigd te reizen met het vliegtuig of meer naar buiten te gaan en te consumeren, wat te maken heeft met sociale normen, scheiding van privaat en openbare ruimte en inkomen en kapitaal. Daartegenover is het aangetoond dat vrouwen meer geneigd zijn om het openbaar vervoer te nemen, biologisch en plantaardig te consumeren en te recycleren en dus vaak duurzamer en meer bezig zijn met het klimaat. Vaak wordt dit gedrag gestigmatiseerd als ‘vrouwelijk’ en bestaat het vooroordeel dat mannelijkheid niet samengaat met milieubewustheid, waardoor mannen zich anders gaan gedragen. Bovendien zien we ook een verband tussen mannelijkheid en klimaat‘sceptisme’ of -ontkenning, terwijl vrouwen sneller wetenschap zullen aanvaarden. Daarnaast hebben mannen ook meer de neiging de verantwoordelijkheid op technologie en wetenschap te zetten, terwijl studies tonen dat vrouwen vaker de rol op zichzelf zullen nemen.

Keesha Orts in Klimaatseksisme: hoe de ecologische crisis en de onderdrukking van vrouwen hand in hand gaan (Dewereldmorgen.be)