Krachtig Afghaans protest tegen imperialisme en religieus fundamentalisme (beeldverslag)
Gisteren deden er in Amsterdam zeker meer dan duizend en misschien zelfs wel tweeduizend mensen mee aan een demonstratie voor de bevrijding van Afghanistan en tegen de Taliban, tegen de smerige rol van westerse staten bij het stimuleren van moslimfundamentalisme en tegen de afschuwelijke politiek van Europese migratiebeheersing. De actie had een bijzonder energiek, emotievol en strijdbaar karakter, wat ook liet zien hoeveel inzet en uithoudingsvermogen de demonstranten, overwegend van Afghaanse herkomst, wilden opbrengen in hun strijd voor vrijheid en vrede in Afghanistan. Daarbij was vooral de moedige en inspirerende inbreng van de vele vrouwelijke en LHBTQIA+-sprekers opvallend.
De demonstratie vond plaats onder het motto “Elke Afghaan een veilig bestaan” en was georganiseerd door jonge Afghanen die met groot succes een intersectioneel geluid lieten horen tegen imperialisme en religieus fundamentalisme. De activisten riepen minstens vier uur lang onvermoeibaar en telkens opnieuw leuzen die uiting gaven uit hun drang naar vrijheid, gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid, zoals “Free free Afghanistan, no no Taliban”, “Afghanistan azadi”, “Say it loud, say it clear, refugees are welcome here”, “Refugee lives matter” en “Power to the people”. De actie in Amsterdam maakte deel uit van gelijktijdig gehouden protesten in zo’n veertig steden over de hele wereld.
Er werd een minuut stilte gehouden voor de mensen die in de afgelopen twintig jaar zijn omgekomen tijdens de neo-koloniale bezetting van Afghanistan en er werd twee minuten herrie gemaakt voor de LHBTQIA+-gemeenschap in het land. Tijdens de manifestatie op de Dam, die meer dan twee uur duurde, en tijdens de daaropvolgende tocht door het centrum van Amsterdam, ook nog eens zo’n twee uur, waren ongelooflijk veel spandoeken, actieborden en Afghaanse vlaggen te zien. Voorbijgangers keken verbaasd en verrast op van de kracht en uitbundigheid van de actie. Keer op keer werd in de toespraken vooral ook de Nederlandse staat aangeklaagd, niet alleen het kabinet-Rutte, maar ook de IND, en de mainstream media die nog vrijwel geen Afghanen zelf aan het woord hebben gelaten bij het bespreken van de huiveringwekkende actuele ontwikkelingen in Afghanistan. Tot nu toe verklaart het kabinet-Rutte Afghanistan nog steeds “veilig”, hoewel het land volgens allerlei onderzoeken keer op keer als een van de onveiligste gebieden ter wereld moet worden beschouwd.
De VS en de EU hebben steeds verkondigd dat men door het zenden van troepenmachten vrede en democratie zou komen brengen in Afghanistan, maar al twintig jaar lang blijkt in het land het tegendeel te hebben plaatsgevonden: geweld is aan de orde van de dag en religieus fundamentalisme rukt onverminderd op, met alle gevolgen van dien voor vrouwen, LHBTQIA+-mensen, etnische minderheden als de Hazara en vele anderen. Daarvoor zijn de westerse landen medeverantwoordelijk.
In grote lijnen vielen er bij de demonstratie drie eisen te horen. Ten eerste moeten de Taliban en de NAVO opzouten uit Afghanistan. Ten tweede moeten Afghaanse vluchtelingen verblijfsrecht krijgen, in heel Europa, dus ook de vluchtelingen die onder erbarmelijke omstandigheden vastzitten in kampen op Griekse eilanden of elders, en ook de Afghanen die zijn afgewezen en zonder papieren rondzwerven in de EU. Ten derde moeten er zoveel mogelijk Afghanen geëvacueerd worden en veiligheid en bescherming krijgen, juist in de landen van regeringen die de Taliban indertijd financieel hebben gesteund en vrij spel hebben gegeven bij het onderdrukken van de Afghaanse bevolking.
Gisteren heeft de internationale Afghaanse gemeenschap in diaspora getoond hoe energiek en indrukwekkend hun protesten zijn tegen imperialisme en religieus fundamentalisme. Meer dan veertig jaar lang hebben Afghanen moeten leven en lijden onder het Russische, het Taliban en het westerse geweld. Aan het eind van de demonstratie werd de hoop en het geloof uitgesproken dat nieuwe generaties Afghanen een einde aan de onderdrukking gaan maken, waar met name vrouwen een wezenlijke bijdrage aan leveren, nu al en in de toekomst.
Harry Westerink
