“Krakers nemen het heft in eigen handen, dat zouden meer burgers moeten doen”

Wat valt er te leren van krakers dan? Mathijs van de Sande: “Krakers claimen bijvoorbeeld het recht op hun eigen stad. Dat zouden meer mensen moeten doen in mijn ogen. Op die manier vorm je een stad waarin iedereen zichzelf tot uiting kan brengen. Dat is toch waar een stad voor bedoeld is: het laten samenkomen van verschillende mensen. Het beste voorbeeld zijn de stadscentra van grote steden in Nederland. Die lijken steeds meer op elkaar: dezelfde winkels, dezelfde inrichting. Het centrum van Nijmegen telt alleen al vijf Kruidvats. En zo heb je nog een dozijn winkels die ook in andere steden te vinden zijn. Het is allemaal uniform.” Wat is daar erg aan? ‘Een binnenstad zou juist moeten fungeren als een plek waarin alle culturen en ideeën samenkomen. Er zou meer ruimte moeten zijn voor creatieve, culturele en politieke uitingen. Je moet tegenwoordig een vergunning aanvragen om muziek te mogen maken in de binnenstad. Dat is toch vreemd? Krakers gaan daar tegenin: ze zetten de stad naar hun hand en claimen als het ware hun recht op de binnenstad terug.” Waarom is dat goed, dat ze dit recht (terug) claimen? “Dat hoort bij burgerschap en burgerparticipatie. Je ziet dat de burger steeds minder inspraak heeft in democratische besluitvorming. Bij stedelijke projecten vanuit de gemeente wordt de buurt vaak gevraagd om input. Maar de daadwerkelijke inspraak blijft beperkt. Het is een schijnparticipatie. Er is geen medezeggenschap voor burgers. Krakers laten bij uitstek zien dat ze wél het heft in eigen handen nemen. Als ze het er niet mee eens zijn, dan wordt ergens – letterlijk – een breekijzer tussen gezet om het probleem op te lossen. Een gezonde democratische samenleving heeft dat ook nodig, dat haar burgers in actie komen en problemen aanpakken.”

Vincent Decates in “Krakers nemen het heft in eigen handen, dat zouden meer burgers moeten doen” (Voxweb.nl)