Krakkemikkig automatiseringssysteem Socrates maakt veel fouten bij de berekening van bijstand
Wigo4it is in 2007 opgericht als ICT-dienstverlener van en voor het sociale domein van de G4. Dat zijn de vier grote gemeenten in Nederland, Rotterdam, Den Haag, Amsterdam en Utrecht. Als rechtsvorm is gekozen voor een coöperatie. Dat is een private rechtsvorm. De aandeelhouders zijn de vier gemeenten, waarbij het beleid bepaald wordt door de wethouders sociale zaken van de vier gemeenten. Een van de projecten van Wigo4it is het computersysteem Socrates. Dit automatiseringssysteem is ontworpen om in de gemeenten de Participatiewet en het gemeentelijk minimabeleid uit te voeren. Socrates heeft de mogelijkheid om per gemeente specifiek beleid in die gemeente in te voeren.
De werkprocessen zien er als volgt uit (van de website van Wigo4it):
“We ondersteunen de uitvoering van de Participatiewet (verstrekken van maandelijkse uitkeringen voor levensonderhoud), de uitvoering van de bijzondere bijstand en verschillende minimavoorzieningen, en nog enkele kleinere inkomensregelingen. De burger vraagt een uitkering aan met een aanvraagformulier in onze online applicatie. Via dit aanvraagformulier valt een deel van de mensen af door een slim vragenformulier. Zij komen überhaupt niet in aanmerking. Vervolgens wordt de aanvraag automatisch klaargezet en waar mogelijk automatisch afgehandeld. De uitkering wordt toegekend of afgewezen. Het systeem geeft aan of de gemeenteprofessional de aanvragen nog verder moet beoordelen.”
“Aanvragen en verstrekken van uitkeringen en armoedevoorzieningen. De gemeenteprofessional verwerkt de aanvraag. Bij deze verwerking wordt gebruik gemaakt van alle gegevens die al bekend zijn van de aanvrager in BRP, CAK, SUWI-keten, GMU en de Belastingdienst. Dit voorkomt fouten en versnelt het aanvraagproces. Op basis van die gegevens en de door de aanvrager en gemeenteprofessional ingevulde gegevens berekent de applicatie Socrates recht, duur en hoogte van de uitkering. Wetswijzigingen zijn binnen een maand ingevoerd: Wigo4it werkt met een 4-wekelijkse uitrol van nieuwe functionaliteiten. Configuratieaanpassingen releasen wij dagelijks.”
Tot zover de website van Wigo4it. Er blijken 12 gemeenten te zijn die met een Socratesachtig systeem werken of willen gaan werken. Larissa Zegveld was in 2017 de nieuwe directeur van Wigo4it. Ze zegt in een interview uit 2017: “We zien nu dat er nog twaalf gemeenten zijn die zich daarbij willen aansluiten. Samen met ons vormen ze de ‘GBI-gemeenten’ (Gemeentelijke Basisprocessen Inkomen) om de uitvoering van de inkomensverstrekking voor de Participatiewet in te richten.”
De GBI-gemeenten hebben een website.
Automatische brieven
Automatiseringssystemen als Socrates, waarmee de vier grote steden werken voor de uitvoering van de bijstand, hebben ingebouwde automatismen waardoor er brieven worden gestuurd waar geen ambtenaar aan te pas komt. Dat bleek hierboven al bij de beschrijving van de werkprocessen van de website. Dat levert complicaties op. Bijvoorbeeld: je moet binnen een bepaalde termijn bewijsstukken inleveren. Doe je dat niet, dan spuugt het systeem automatisch een brief met afwijzing uit, die wordt opgestuurd. Ook als je in overleg bent met een ambtenaar, over dat je nadere gegevens wat later inlevert, kan dit vaak niet worden veranderd. Daardoor moet van alles met de hand worden gerepareerd en hersteld, wat zeer veel moeite kost.
Een ander voorbeeld van automatismen in Socrates is dat het systeem automatisch vakantiegeld berekent bij mensen die een ander inkomen hebben naast hun uitkering. Zo kan iemand een ziektewetuitkering hebben naast een bijstandsuitkering. Het vakantiegeld zit al in de ziektewetuitkering, maar Socrates berekent naast de opgegeven ziektewetuitkering ook nog eens vakantiegeld dat op de bijstandsuitkering in mindering wordt gebracht. Ambtenaren kunnen dat niet in het systeem veranderen. Ook als ze aanvinken “inclusief vakantieuitkering” blijft Socrates het vakantiegeld berekenen. Op 9 juli 2020 hoorden wij van ambtenaren van WPI dat Socrates zou worden aangepast. De uitkeringsspecificaties zijn te complex en het systeem doet teveel zelf zonder tussenkomst van een ambtenaar. Men beweerde toen dat het hele systeem op de schop ging.
Verrekening van bijverdiensten
Socrates is ook niet geschikt voor het volgende. De Participatiewet kent drie ingewikkelde bijverdienregelingen voor verschillende doelgroepen. Amsterdam heeft nog een eigen vierde regeling ontworpen. Hoofdprincipe is dat mensen hun verdiensten uit werk niet helemaal hoeven in te leveren bij de sociale dienst (WPI), maar dat ze een gedeelte mogen houden. Het van toepassing verklaren van de bijverdienregelingen gebeurt niet automatisch ambtshalve. Daardoor worden mensen vaak niet op de regelingen gewezen en weten ze vaak niet dat die van toepassing is en worden alle bijverdiensten verrekend. Bij mensen die in bezwaar gaan wordt het wel automatisch verrekend. Bij de verrekening worden veel fouten gemaakt. De gemeente stuurt geen brief waarin men aangeeft hoe men tot de berekening is gekomen. Mensen ontvangen dan een uitkeringsspecificatie waar bedragen op staan die niet thuis te brengen zijn. Ambtenaren zeggen dat het probleem niet kan worden opgelost. Als de berekeningen onbegrijpelijk zijn of niet kloppen, moeten mensen in bezwaar gaan en er worden daardoor veel procedures gevoerd die eigenlijk overbodig zouden moeten zijn.
Er worden ook fouten gemaakt bij de verrekening van bruto naar netto. Bij de bijstand moet het netto worden verrekend, bij de IOAW bruto. Wij hebben een voorbeeld van een mevrouw in de bijstand die bijverdient en de afgelopen maanden structureel 100 euro onder het sociale minimum zit. Veel fouten worden ook gemaakt bij de omrekening van weken naar maanden. De bijstandsuitkering is maandelijks, maar het loon wordt soms per vier weken uitbetaald. Bovendien worden de berekeningen steeds meer aan de computer overgelaten. Dat is een groot probleem. Zo wordt er op een ziektewetuitkering geen vakantiegeld ingehouden. Als iemand dan naast de gedeeltelijke ziektewetuitkering een bijstandsuitkering heeft, berekent de computer in Amsterdam automatisch vakantiegeld dat verrekend wordt, terwijl er geen vakantiegeld is uitbetaald. Ambtenaren hebben niet de bevoegdheid – of het computerprogramma laat dat niet toe – om dit te corrigeren. Mensen krijgen, zoals reeds gezegd, ook geen brieven over hoe en wat worden verrekend. Ze moeten het maar afleiden uit de uitkeringsspecificatie. Bij sommige mensen is het een chaos, waarbij het berekende dagloon iedere maand weer anders is. De problemen zijn heel divers.
IOAW en IOAZ
De gemeenten moeten ook twee bruto uitkeringen uitvoeren, namelijk de Inkomensvoorziening Oudere en Arbeidsongeschikte Werknemers (IOAW) en de Inkomens Voorziening Oudere en Arbeidsongeschikte Zelfstandigen (IOAZ). Bij de bijstandsuitkering zijn de berekeningen net andersom, namelijk een netto uitkering die omgerekend wordt naar bruto. Maar Socrates, dat dus is gebouwd rond netto uitkeringen, kan dat niet. Alle uitkeringsspecificaties van alle IOAW en IOAZ gerechtigden zijn fout. Een rekenvoorbeeld van een recente uitkeringsspecificatie.
Links bij inkomsten staat: 1331,36 IOAW
Loon Heffings Korting (LHK) 236,42
Rechts bij ervan af getrokken staat:
Loon Heffing (LH) 455,75
Vakantietoeslag, die pas eenmaal per jaar wordt uitbetaald, 98,62
Totaal 1113,41
Dit is helemaal fout. De LHK is geen inkomen, maar een vrijstelling van belastingbetaling over de eerste 6.000 euro. De LHK moet helemaal niet links staan, maar verrekend worden met het bedrag aan loonheffing rechts. Het bedrag aan loonheffing rechts is dus veel te hoog. Dat moet lager zijn. Voor de hoogte van de netto uitkering maakt de fout nu nog niks uit. Ook als de berekening goed zou zijn, kom je op hetzelfde netto bedrag uit. Uitkeringsgerechtigden die zo’n foute uitkeringsspecificatie hebben lijden dus geen schade. Wel smijt de gemeenten in sommige gevallen geld over de balk door teveel belasting te betalen. Ze betalen dan te veel Loon Heffing aan het Rijk. En dit probleem bestaat al jaren. Het lijkt erop dat men het bewust onder de pet heeft gehouden. Want contact met de gemeente Amsterdam leerde ons dat men al lang van het probleem op de hoogte is, maar er tot nu toe niets mee heeft gedaan. Men weet dat Socrates alleen kan werken met netto–uitkeringen die teruggerekend worden naar bruto en dat het systeem de omgekeerde weg niet aankan.
Toch zijn er uitkeringsgerechtigden die wel degelijk door dit systeem structureel schade lijden, namelijk de IOAW-ers en IOAZ-ers die naast deze uitkering nog andere inkomsten hebben. Dan worden namelijk links de bruto-inkomsten opgevoerd PLUS de LHK van 236,42. Maar die LHK moet daar helemaal niet staan. En de LHK klopt dan ook niet, waardoor de mensen netto minder overhouden van hun bijverdiensten of ander inkomen dan wanneer de berekening goed zou zijn.
Handmatig
Wij werden gebeld door een jurist die vorige week een zitting had bij de Centrale Raad van Beroep en er was een vertegenwoordiger van de gemeente Den Haag die zei: “Socrates maakt veel fouten. Zo wordt de loonheffingskorting aan het begin van het jaar over het hele jaar berekend en als er in de loop van het jaar mutaties zijn, moet de loonheffingskorting handmatig bijgewerkt worden, en dat gebeurt niet altijd.”
Piet van der Lende
(Dit artikel verscheen eerder op de website van De Bijstandsbond.)
Een reactie van de gemeente Amsterdam lees je bij de NOS.
Aan het voorbeeld kan iedereen zien dat het qua automatisering helemaal niet complex is. Het begrippenkader is misschien complex.
Het probleem zit hem dus in het afwezig zijn van een specialist in het domein inkomen en belasting. Een consortium dat pretendeert de problemen voor je op te lossen zou deze “dure” krachten zelf moeten hebben. Maar automatiseerders denken vaak dat ze het wel snappen en slaan er dan feitelijk maar een slag naar.
Fouten worden overal gemaakt. Maar dit soort fouten wijst op een totaal afwezige materiekennis. En als ik dan ook nog lees dat het systeem op de schop moet, heb ik grote twijfels over de architectuur van het systeem. En dan durf ik niet eens te vragen hoe het systeem met TWK berekeningen omgaat in een steeds veranderend regeltjeslandschap.
Eric-Jan H. te D.
“Het probleem zit hem dus in het afwezig zijn van een specialist in het domein inkomen en belasting.”
Veel pensioenregelingen zijn een stuk complexer en het lukt ook om die voor 99% van de deelnemers sluitend te maken; daarnaast moet je uiteraard altijd de mogelijkheid om handmatig te kunnen ingrijpen. Het lijkt alsof men dat bewust niet heeft meegenomen, omdat men niet alleen de uitkeringsgerechtigde, maar ook de uitvoerende ambtenaar niet vertrouwt.
Een regeling of wet implementeren is domweg niets anders dan de wetteksten goed lezen en die omzetten naar de code. En uiteraard goed testen. En misschien een beter idee om de rechten- en betaaladministratie te centraliseren, zodat je één systeem hebt.