KUKB-voorzitter Pondaag verwerpt “fooi” van Nederlandse staat wegens oorlogsmisdaden in Indonesië

Weduwen en kinderen van Indonesiërs die tijdens de onafhankelijkheidsoorlog net na de Tweede Wereldoorlog zijn geëxecuteerd door Nederlandse troepen, kunnen van de Nederlandse staat een schamele vergoeding krijgen van 5.000 euro. Die regeling is tot stand gekomen na de vele rechtszaken die stichting Comité Nederlandse Ereschulden (stichting KUKB) in de loop van meer dan tien jaar heeft moeten voeren. Volgens KUKB-voorzitter Jeffry Pondaag worden Indonesische nabestaanden er met de regeling “ingeluisd”.

Wie een beroep doet op de regeling, moet zien aan te tonen dat de aanspraak gegrond is. De weduwen en kinderen moeten aannemelijk kunnen maken dat hun mannen of vaders om het leven kwamen bij een standrechtelijke executie die zonder enige vorm van juridisch proces heeft plaatsgevonden. Om het leven komen tijdens gevechtshandelingen in de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog valt daar niet onder. Dat wordt door de Nederlandse staat nog steeds beschouwd als “toelaatbaar” geweld. Pas als de claim voldoet aan de gestelde eisen, kunnen de nabestaanden de schadevergoeding krijgen. Het is uiteraard onrechtvaardig om zoveel jaar na de onafhankelijkheidsoorlog van 1945 tot 1949 alsnog die bewijslast te moeten hebben.

In een verklaring wijst stichting KUKB erop dat het schrieperige bedrag van 5.000 euro alle mogelijke vorderingen dekt van de eiser tegen de Nederlandse staat, “inclusief kosten die soms moeten worden gemaakt om de aanvraag te kunnen indienen”. Om voor de vergoeding in aanmerking te komen, dienen eisers die binnen vijf jaar na bekendmaking van de regeling aan te vragen. “Volgens het Nederlands ministerie van Defensie is deze schadevergoedingsregeling vorig jaar in Indonesië publiekelijk bekend gemaakt in de media, maar los van een enkel bericht in het Engelstalige blad Tempo, is er in Indonesië tot dusver nauwelijks iets bekend over de nieuwe regeling”, aldus KUKB. “Ook beweert de Nederlandse staat dat Indonesische belangenverenigingen op de hoogte zouden zijn gebracht. Bij navraag blijken zij hierover nauwelijks te zijn geïnformeerd.”

Kolonialisme is illegaal

Voor Pondaag is het “glashelder” dat Indonesiërs erin worden geluisd. “Naar mijn mening is het eventueel aannemen van deze goedkope fooi een vorm van verraad. Bij deze neem ik afstand van de schadevergoedingsregeling die de Nederlandse staat aanbiedt. Het beschamend lage bedrag staat in schril contrast met het leed dat Indonesiërs is aangedaan. Door de zogenaamde vergoeding aan te nemen erkent men ook ‘Nederlands-Indië’ als voormalig Nederlands grondgebied, zoals dat in de aankondiging van de regeling staat vermeld. Als wij hierin meegaan, legitimeren we de 350-jarige bezetting van de Indonesische archipel. Kolonialisme is op alle vlakken illegaal* en op geen enkele manier goed te praten. Waar haalt Nederland het recht vandaan om een land dat 18.000 kilometer ver ligt als haar bezit te beschouwen? Het land was al van ons!”

Harry Westerink

* De link is door de redactie toegevoegd.