Laffe vakbonden blijven stil over vluchtelingen

Na oktober werd het oorverdovend stil, terwijl het maatschappelijk debat verhardde. Brandbommen bij vluchtelingen en doodsbedreigingen aan het adres van politici die pleiten voor opvang zijn schering en inslag. Wie geen afstand neemt van ‘de islam’ en zich niet hard maakt voor de ‘Nederlandse cultuur’ mag zich verheugen in een scheldkanonnade, gevoed vanuit de almaar uitdijende PVV-onderbuik. En dat gebeurt niet alleen op straat en via sociale media, ook op de werkvloer heeft dit zijn weerslag. Maar de vakbeweging houdt haar mond. Net als ondernemingsraden, die volgens de Wet op de ondernemingsraden moeten waken tegen discriminatie. De vakbeweging, die kandidaten voor de ondernemingsraden aanlevert, spoort hen niet aan deze wettelijke taak uit te voeren (…) De Nederlandse bonden zijn ook bij deze koepels aangesloten, maar FNV en CNV reppen er met geen woord over. Het heeft er alle schijn van dat ze bang zijn hun achterban voor het hoofd te stoten, uit angst voor ledenverlies. Want reken maar dat er een hoop PVV-stemmers onder de leden zitten. Onlangs was er een bijeenkomst van een bond die om de stemprocedure even te oefenen aan de leden vroeg welke samenstelling van het kabinet na verkiezingen de voorkeur zou hebben. De bestuurders achter de tafel schrokken toen ruim dertig procent aangaf PVV-deelname toe te juichen. Maar in plaats van het gesprek aan te gaan, werd er snel overgegaan tot de echte agendapunten.

Aldo Dikker in Laffe vakbonden blijven stil over vluchtelingen (Volkskrant)